Jovan Šerbanović
Jovan Šerbanović Šerban (Laznica, kod Žagubice, 1919 — Sige, kod Žagubice, 6. januar 1944), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| jovan šerbanović | |
|---|---|
 Jovan Šerbanović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1919. |
| Mesto rođenja | Laznica, kod Žagubice, Kraljevstvo SHS |
| Datum smrti | 6. januar 1944. (24/25 god.) |
| Mesto smrti | Sige, kod Žagubice, Srbija |
| Profesija | student medicine |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1939. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 14. decembra 1949. |
_1387994065.jpg)
Biografija uredi
Rođen je 1919. godine u selu Laznici, kod Žagubice, gde se nalazi njegova rodna kuća. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a gimnaziju u Požarevcu. Kao učenik petog razreda gimnazije pristupio je omladinskom revolucionarnom pokretu i ubrzo postao jedan od najistaknutijih revolucionarnih-omladinaca u gimnaziji.
Po završetku velike mature, otišao je u Beograd gde je upisao studije na Medicinskom fakultetu. Tokom studija aktivno je učestvovao u studentskom revolucionarnom pokretu na Beogradskom univerzitetu. Početkom 1939. godine je zbog revolucionarnog rada bio hapšen. Pošto se pred policijom dobro držao i nikoga nije odao, primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Učestvovao je i u velikim studentskim demonstracijama u Beogradu, 14. decembra 1939. godine.
Za vreme studije, svaki raspust je provodio u rodnom kraju, gde je aktivno politički delovao pomažući mesnoj partiskoj i skojevskoj organizaciji. U selo je donosio partijski materijal i uticao na mlade da prihvate liniju KPJ. Početkom 1940. godine primljen je u rukovodstvo partijske organizacije na Medicinskom fakultetu.
Posle Aprislkog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine odlukom Partije bio je poslat u Požarevac, gde je u maju postao član Okružnog komiteta KPJ za Požarevac. Aktivno je radio na organizovanju ustanka u ovom kraju. Bio je učesnik Okružne partijske konferencije održane 8. juna. Tokom boravka u Požarevcu organizovao je i učestvovao u izvršenju nekoliko diverzantskih akcija, od koji je najveća bila paljenje 8,5 vagona pšenice, koja je bila namenjena Nemcima, na državnom imanju „Meminac“ u Ljubičevu, početkom avgusta.
Septembra 1941. godine, je po odluci KPJ, napustio Požarevac i stupio u Požarevački partizanski odred, gde je postavljen za političkog komesara Mlavske čete. Tokom istog meseca, sa grupom boraca-omladinaca probio se u Homolje i razoružao žandare u njihovoj stanici u Žagubici. Krajem meseca, sa svojom četom je ponovo upao u Žagubicu, u kojoj su se tada nalazili četnici Koste Pećanca i oslobodio je. Četnici su se tada povukli ka Despotovcu, gde su se pregrupisali i pojačani grupom iz manastira Gornjak ponovo napali Žagubicu. Partizani su se tada povukli i na putu između Žagubice i Laznice se razvila borba koja je trajala čitavog dana. U ovoj borbi poginuo je Jovanov mlađi brat.
Krajem 1941. i početkom 1942. godine okupatori su otpočeli veliku ofanzivu na oslobođenu teritoriju u istočnoj Srbiji. U ovim borbama, koje su vođene iz dana u dan Jovan je kao partijski radnik i politički rukovodilac aktivno radio na očuvanju Odreda, koji je pretrpeo teške gubitke. U proleće 1942. godine je bio ranjen, ali se ubrzo oporavio i vratio u Odred. U jesen iste godine, u borbi sa četnicima, ponovo je bio ranjen, ovog puta teže. Zbog ozbiljne rane, povučen je iz Odreda i na lečenju je ostao do februara 1943. godine.
Posle ozdravljenja, Jovan se nije mogao vratiti u Odred, jer više nije mogao podnositi napore koje su donosili marševi i sukobi sa neprijateljem. Tada je postao pozadinski radnik, koji je politički delovao među narodom i pozivao ga u borbu. Maja 1943. godine, na terenu Homolja je bio otkriven od strane četnika. Oni su ga tada opkolili sa još dva druga na jednom salašu, kod sela Osanice. Međutim, Jovan i njegovi drugovi su uspeli da pobegnu.
Okupator je na razne načine pokušavao da uhvati Jovana jer je znao da je on veoma značajna ličnost Narodnooslobodilačkog pokreta u istočnoj Srbiji. U ovoj svojoj nameri uspeo je 6. januara 1944. godine, kada je Jovana uhvatio i ubio, u kolibi jednog seljaka u selu Sige, kod Žagubice.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 14. decembra 1949. godine, proglašen je za narodnog heroja.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.