Википедија

Anita Bejker

Anita Deniz Bejker (engl. Anita Denise Baker; Tolido, 26. januar, 1958) američka je kantautorka.[1] Karijeru je započela kasnih sedamdesetih godina sa fank bendom Chapter 8, a prvi solo album pod nazivom The Songstress objavila je 1983. godine. Godine 1986. objavila je drugi studijski album pod nazivom Rapture koji je nagrađen platinastim sertifikatom, a sa njega se izdvojio singl Sweet Love.

Anita Bejker
Anita Bejker 1998. godine.
Lični podaci
Puno imeAnita Deniz Bejker
Datum rođenja(1958-01-26)26. januar 1958. (66 god.)
Mesto rođenjaTolido, Ohajo, Sjedinjene Američke Države
PrebivališteDetroit
Zanimanjekantautorka
Muzički rad
Aktivni period1979—2013
2018—danas
Žanr
Instrumentivokal
Izdavačke kuće
Ostalo
Povezani članci
  • Free Spirit
  • Chapter 8
  • Majkl Dž. Pauel

Bejkerova se smatra jednom od najpopularnijih pevačica soul romantičnih balada tokom osamdesetih godina.[1] Do 2017. godine osvojila je osam Gremi nagrada, pet platinastkih sertfikata za albume i jedan zlatni. Njena vokalna sposobnost je najdublji ženski glas.[2][3][4][5]

Biografija uredi

Anita Bejker rođena je 26. januara 1958. godine u Toledu, Ohajo. Kada je imala dve godine majka ju je napustila, a nakon toga odgajala ju je hraniteljska porodica u Detroitu.[6] Kada je imala dvanaest godina, udomitelji su joj umrli, a hraniteljska sestra je nakon toga brinula o njoj.[6] U vreme kada je napunila šesnaest godina, počela je da peva u ritam i bluz noćnim klubovima u Detroitu. Nakon jednog nastupa njen talenat otkrio je Dejvid Vašington, koji joj je dao šansu da dođe na audiciju za fank bend Chapter 8. Bejkerova se pridružila bendu 1975. godine, a grupa je bila na turneji dok nije potpisala ugovor sa izdavačkom kućom Ariola records 1979. godine.

Prvi album grupe pod nazivom Chapter 8 objavljen je iste godine i sadrži singlove I Just Want to Be Your Girl i Ready for Your Love.[7] Nakon što je Ariola records kupila izdavačku kuću Artista records, bend Chapter 8 nije dobio produžetak saradnje, jer su bili ubeđeni da Bejkerova nema muzički potencijal.[8] Nakon toga, ona se vratila u Detroit gde je radila kao konobarica i recepcionerka sve do 1982. godine, kada ju je Otis Smit, bivši saradnik Ariole ubedio da započne solu karijeru pod okriljem izdavačke kuće Beverly Glen.

Dana 24. decembra 1988. godine Bejkerova se udala za Voltera Birdžeforta, a razvdojili su se 2005. godine, dok su razvod zaključili dve godine kasnije.[9] Imaju dva sina, Voltera Bejkera (1993) i Edvarda Klartona (1994).[10] Bejkerova trenutno živi u Grous Pojnt Parku u Mičigenu.[11] Pet godina nakon razvoda, Bejkerova je ponovo uzela svoje prezime.[12][13]

Muzička karijera uredi

 
Anita Bejker tokom nastupa 2008. godine

Prvi solo album pod nazivom The Songstress Bejkerova je objavila 1983. godine.[1] Na albumu su se našla četiri singla: No More Tears, Will You Be Mine, Angel i You're the Best Thing Yet. Singl Angel postao je prvi singl Bejkerove koji je dospeo među pet najboljih na ritam i bluz listi Sjedinjenih Država, 1983. godine. You're the Best Thing Yet našao se među četrdeset najboljih na ritam i bluz listi početkom 1984. godine. Uprkos ovom uspehu, Bejkerova se kasnije žalila da nije primala nikakve honorare od izdavačke kuće. Želela je da napusti izdavačku kuću, ali ju je Smit tužio zbog kršenja ugovora, 1985. godine. Nakon višemesečnih rasprava po tom pitanju, zaključeno je da Bejkerovoj treba dozvoliti da snima i za druge izdavačke kuće. Nakon toga pevačica je potpisala ugovor sa izdavačkom kućom Electra recors, 1985. godine i počela da radi na novom albumu. Electra recors omogućila je pevačici kreativnu kontrolu i produkciju sopstvene muzike, što ranije nije smela da radi. U tom periodu, njen tekstopisac i producent bio je njen bivši kolega iz benda Chapter 8 , Majkl Dž. Pauel.

U martu 1986. godine Bejkerova je objavila svoj drugi album, pod nazovom Rapture.[14] Iako je prodaja u početku bila usporena, nakon izlaska debitanskog albumskog singla Watch Your Step, Electra records je objavila baladu Sweet Love, koja je postala prva hit pesma Bejkerove, a bila je na osmom mestu Bilbordove liste Bilbord hot 100, kao i na listi Top 20, Ujedinjenog Kraljevstva. Na albumu su se našli singlovi Caught Up in the Rapture, No One in the World i Same Ole Love (365 Days a Year) i oni su doživeli komercijalni uspeh.

Tokom 1986. i 1987. godine Bejkerova je promovisala album na turneji pod nazivom The Rapture Tour. Do 1988. godine album je prodat u preko 8 miliona primeraka širom sveta, od čega je 5 miliona prodato u Sjedinjenim Državama. Zbog uspeha albuma, Bejkerova je osvojila dve Gremi nagrade 1987. godine, a tokom iste godine objavila je pesmu Ain't No Need to Worry, za koju je dobila još jednu Gremi nagradu, ovaj put u kategoriji za „Najbolji soul performans”. Treći album pod nazivom Giving You the Best That I Got Bejkerova je objavila 18. oktobra 1988. godine.[15][16][17] Album se našao na listi Bilbord 200 i prodat je u 5 miliona primeraka širom sveta, od toga u 3 miliona u Sjedinjenim Državama. Naslovna numera albuma našla se na trećem mestu Bilbord hot 100 liste i tako se ujedno našla i na listi R&B and adult contemporary.[18] Naredna pesma, Just Because našla se među prvih 20 na muzičkoj pop listi u Sjedinjenim Državama, dok je treći singl pod nazivom Lead Me Into Love ušao na listu među deset najboljih ritam i bluz pesama u Sjedinjenim Državama. Album je rezultirao sa još tri Gremi nagrade za pevačicu.

Godine 1990. Bejkerova je objavila album Compositions, nakon čega se pevačica više uključila u pisanje tekstova i produkciju, a taj album sadržao je dosta više džez elemenata nego prethodni.[19][20] Na albumu su se našli singlovi Talk to Me, Soul Inspiration i Fairy Tales, a na kraju je prodat u milion primeraka. Nakon završetka turneje i promocije albuma, 1991. godine pevačica je pauzirala sa pevanjem. Electra records je tokom 1991. godine ponovo objavio pevačicin prvi album The Songstress, nakon što su otkupili prava na njega. Album je tada prodat u više od 300.000 primeraka.

Nakon što se pojavila na albumu Duets Frenka Sinatre, vratila se na muzičke liste objavljivanjem albuma Rhythm of Love 1994. godine.[21][22] Na albumu se našla pesma Body and Soul koja je bila među 40 najboljih pop pesama. Drugi singl pod nazivom I Apologize doneo je Bejkerovoj osmu Gremi nagradu. Album je na kraju prodat u preko 2 miliona primeraka, što je rezultiralo njenim četvrtim uzastopnim platinastim sertifikatom za albume. Svetku turneju pod nazivom Rhythm of Love World Tour započela je 14. decembra 1994. godine, a ona je trala do 14. novembra 1995. godine. Bejkerova je 1996. godine potpisala ugovor sa izdavačkom kućom Atlantic Records. Nakon završetka turneje Rhythm of Love Tour, Bejkerova se brinula o svoja dva sina, a snimanju se vratila 2000. godine. U maju 2001. godine Bejkerova je podnela tužbu protiv Zomba records-a zbog navodne štete na njenim snimcima.[1][23] Zbog tužbe Bejkerova je otpuštena iz Atlantic records-a.[24] Tokom pauze u muzici, Rhino recors objavio je kompilacijski album pod nazivom The Best of Anita Baker (u Velikoj Britaniji nazvan Sweet Love: The Very Best of Anita Baker) u junu 2002. godine. Albumu je dodeljen platinasti sertifikat od strane Američkog udruženja diskografskih kuća, označavajući tako prodaju od preko milion primeraka albuma u Sjedinjenim Državama. Godine 2002. Bejkerova se vratila nastupima, potpisala ugovor sa izdavačkom kućom Blue Note records u martu 2004. godine, a tokom septembra iste godine objavila je album pod nazivom My Everything.[25][26] Album se našao na četvrtom mestu liste Bilbord 200 i na prvom mestu ritam i bluz liste, a na kraju mu je dodeljen zlatni sertifikat.

Godine 2005. pevačica je objavila album Christmas Fantasy i bila nominovana za Gremi nagradu za pesmu Christmas Time Is Here.[27] U maju 2005. godine Bejkerova je nagrađena „Muzičkim doktoratom” od strane Berkli muzičkog koledža.[28] Godine 2007. pevačica je započela dvogodišnju koncertnu turneju pod nazivom An Evening with Anita Baker. U tom periodu, povremeno je pevala američku državnu himnu na sportskim događajima.[29] U avgustu 2012. godine objavila je obradu pesme Lately, a nakon toga radila je na novom albumu, koji je najavila singlom Only Forever.[30] Iako je izdavačka kuća Blue Note objavila da će se album Bejkerove objaviti u oktobru ili decembru 2012. godine, pevačica je odlučila da joj treba još vremena da radi na albumu, uzrokovajući odlaganje. Album se nikada nije materijalizovao. U januaru 2017. godine pevačica je potvrdila da se povukla sa muzičke scene, a već 2018. godine vratila se muzici.[31]

Diskografija uredi

Glavni članak: Diskografija Anite Bejker

Nagrade i nominacije uredi

Godine 2013. Anita Bejker primljena je u Kuću slavnih Mičigen rokenrol legendi.[32]

BET nagrade uredi

Godina Nominovani/rad Nagrada Rezultat
2018 Anita Bejker Nagrada za životno delo[33] Osvojeno

Gremi nagrade uredi

Godina Nominovani/rad Nagrada Rezultat
1987. Rapture Najbolji ritam i bluz performans ženskog izvođača Osvojeno
Sweet Love Najbolja ritam i bluz pesma Osvojeno
1988 Ain't No Need to Worry (sa grupom The Winans) Najbolje izvođenje gospela sa duetom, grupom ili horom Osvojeno
1989. Giving You the Best That I Got Snimak godine Nominacija
Pesma godine Nominacija
Najbolji ritam i bluz vokal performans ženskog izvođačae Osvojeno
Najbolja ritam i bluz pesma Osvojeno
1990 Giving You the Best That I Got Najbolji ritam i bluz vokal performans ženskog izvođača Osvojeno
1991. Compositions Najbolji ritam i bluz vokal performans ženskog izvođača Osvojeno
Compositions Najbolji paket sa albumima Nominacija
1995. Body and Soul Najbolji ženski ritam i bluz vokalni performans Nominacija
Rhythm of Love Najbolji ritam i bluz album Nominacija
1996. When You Love Someone (sa Džejmsom Ingramom) Nagrada za najbolju pop saradnju vokala Nominacija
I Apologize Best Female R&B Vocal Performance Osvojeno
2005. You're My Everything Najbolji tradicionalni ritam i bluz vokal performans Nominacija
My Everything Najbolji ritam i bluz album Nominacija
2007 Christmas Time Is Here Najbolji tradicionalni ritam i bluz vokal performans Nominacija
2013 Lately Najbolji tradicionalni ritam i bluz performans Nominacija

Američke muzičke nagrade uredi

Godina Nominovani/rad Nagrada Rezultat
1987. Anita Bejker Omiljeni soul/ritam i bluz ženski izvođač Nominacija
Rapture Omiljeni soul/ritam i bluz album Nominacija
1988. Anita Bejker Omiljeni soul/ritam i bluz ženski izvođač Osvojeno
Rapture Omiljeni soul/ritam i bluz album Osvojeno
1990. Anita Bejker Omiljeni pop/rok ženski izvođač Nominacija
Omiljeni soul/ritam i bluz ženski izvođač Osvojeno
Just Because Omiljeni soul/ritam i bluz singl Nominacija
1995. Anita Bejker Omiljeni soul/ritam i bluz ženski izvođač Osvojeno
1996. Anita Bejker Omiljeni soul/ritam i bluz ženski izvođač Nominacija

Muzičke nagrade Soul trejn uredi

Godina Nominovani/rad Nagrada Rezultat
1987. Sweet Love Najbolji singl ženskog izvođača Osvojeno
Najbolji video spot Nominacija
Rapture Album godine u kategororiji za žene Nominacija
1989. Giving You the Best That I Got Najbolja ritam i bluz/urbana savremena pesma godine Osvojeno
Najbolji ritam i bluz/urbani savremeni singl ženskog izvođača Osvojeno
Giving You the Best That I Got Nagrada za najbolji Ritam i bluz/soul album ženskog izvođača Osvojeno
1991. Talk to Me Najbolji ritam i bluzu/urbani savremeni singl ženskog izvođača Nominacija
Compositions Najbolji ritam i bluzu/urbani savremeni album godine ženskog izvođača Nominacija
1995. Body and Soul Najbolji ritam i bluz/soul ili rep video spot Nominacija
Najbolji ritam i bluz/soul singl ženskog izvođača Osvojeno
Rhythm of Love Ritam i bluz/soul album godine ženskog izvođača Osvojeno
2010 Anita Bejker Ledžend nagrada za ženskog izvođača Osvojeno

Ostale nagrade uredi

Godina Kategorija Organizacija Rezultat
1994. Holivudska staza slavnih Zvezda na Holivudskom Bulevaru 7021.
2005. Međunarodni umetnik godine Kanadska nagrada za džez[34] Osvojeno

Reference uredi

  1. ^ a b v g d Huey, Steve. „Anita Baker”. AllMusic. Pristupljeno 1. 7. 2018. 
  2. ^ Hutchings, David (24. 11. 1986). „Ex-Receptionist Anita Baker's Lp Gets a Rapture-Ous Reception—at Last”. People.com. Arhivirano iz originala 23. 03. 2014. g. Pristupljeno 27. 6. 2014. 
  3. ^ Holden, Stephen (3. 9. 1986). „The Pop Life – Anita Baker And Her Musical Roots”. NYTimes.com. Pristupljeno 27. 6. 2014. 
  4. ^ „Anita Baker Has No Regrets”. Essence.com. 16. 12. 2009. Pristupljeno 27. 6. 2014. 
  5. ^ „The Anita Baker Pages”. Oreoluwa.com. 1. 7. 1991. Arhivirano iz originala 7. 9. 2008. g. Pristupljeno 27. 6. 2014. 
  6. ^ a b Smith 1996, str. 19.
  7. ^ David Nathan (1999). The Soulful Divas: Personal Portraits of Over a Dozen Divine Divas. Billboard Books. str. 348. 
  8. ^ Smith 1996, str. 20.
  9. ^ Mark Jordan. „Baker says she is finalizing her divorce”. Commercialappeal.com. Pristupljeno 26. 12. 2013. 
  10. ^ Steve Dougherty (10. 10. 1994). „Starting to Recapture the Rapture”. People. Arhivirano iz originala 16. 09. 2018. g. Pristupljeno 22. 04. 2020. 
  11. ^ „Grosse Pointe police: Peeper at Anita Baker's window was mistaken”. WDIV-TV. 1. 2. 2012. Arhivirano iz originala 10. 06. 2012. g. Pristupljeno 20. 2. 2012. 
  12. ^ EUPublisher (20. 12. 2015). „Anita Baker Files Legal Docs to Drop Ex-Husband's Name”. eurweb. Lee Bailey's EurWeb. Pristupljeno 1. 1. 2016. 
  13. ^ Late Night with Seth Meyers (29. 1. 2020). „Amber Ruffin Sings an Anita Baker Tribute to Andrew Yang”. youtube.com. Pristupljeno 31. 1. 2020. 
  14. ^ "People are talking about ...", Jet (April 6, 1987) p 53
  15. ^ Jet, February 6, 1989. p. 63
  16. ^ Jet, February 13, 1989. p. 63.
  17. ^ Jet, February 20, 1989, p. 63.
  18. ^ Whitburn, Joel (1996). The Billboard Book of Top 40 Hits, 6th Edition (Billboard Publications)
  19. ^ Christgau, Robert. „Compositions > review”. Robert Christgau. Pristupljeno 11. 4. 2013. 
  20. ^ Sandow, Greg (6. 7. 1990). „Compositions > review”. Entertainment Weekly. Arhivirano iz originala 23. 06. 2013. g. Pristupljeno 11. 4. 2013. 
  21. ^ Christgau, Robert. „Rhythm of Love > review”. Robert Christgau. Pristupljeno 11. 4. 2013. 
  22. ^ „Songstress Anita Baker Successfully Orchestrates Unprecedented Record Label Transfer; Leaves Elektra Records for Atlantic Records”. PR Newswire. 6. 9. 1996. Arhivirano iz originala 15. 01. 2014. g. Pristupljeno 13. 10. 2012. 
  23. ^ „Anita Baker Sues Over Allegedly Ruined Tracks”. Billboard. 18. 5. 2001. Pristupljeno 13. 10. 2012. 
  24. ^ „Stewart, Baker, O'Connor Latest To Leave Atlantic”. Billboard. 18. 5. 2001. Pristupljeno 13. 10. 2012. 
  25. ^ Jurek, Thom. My Everything > review na sajtu AllMusic (jezik: engleski). Pristupljeno 11. 4. 2013.
  26. ^ „Previous Album Sales Chart”. HITS Daily Double. 13. 9. 2004. Arhivirano iz originala 25. 1. 2013. g. Pristupljeno 2. 3. 2012. 
  27. ^ Jeffries, David. Christmas Fantasy > review na sajtu AllMusic (jezik: engleski). Pristupljeno 11. 4. 2013.
  28. ^ „Anita Baker, Ron Carter, and Kevin Eubanks to Receive Honorary Doctor of Music Degrees at Berklee College of Music Commencement May 7, 2005”. 
  29. ^ „National Anthem Hits a Bad Note, Twitter users blast Anita Baker's singing of the Star-Spangled Banner”. Abcnews.go.com. Pristupljeno 26. 12. 2013. 
  30. ^ „Anita Baker Hit The Studio With Snoop Dogg”. Twanatells.com. 18. 7. 2010. Arhivirano iz originala 21. 10. 2012. g. Pristupljeno 26. 12. 2013. 
  31. ^ „R&B Legend Anita Baker Confirms Retirement - R&B News”. Singersroom.com. 16. 1. 2017. Pristupljeno 20. 5. 2017. 
  32. ^ „Michigan Rock and Roll Legends - ANITA BAKER”. 
  33. ^ Payne, Chris (24. 6. 2018). „Marsha Ambrosius Salutes Anita Baker, Delivers Poignant 'Caught Up In the Rapture' BET Awards Cover”. Billboard. Pristupljeno 1. 7. 2018. 
  34. ^ [1] Arhivirano 2007-12-04 na sajtu Wayback Machine

Literatura uredi

Spoljašnje veze uredi

 
Anita Bejker na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Анита_Бејкер&oldid=26643172”