Bora Dimitrijević
Bora Dimitrijević (Zaječar, 2. septembar 1949) direktor je Narodnog muzeja u Zaječaru.
Bora Dimitrijević | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 2. septembar 1949. |
| Mesto rođenja | Zaječar, FNR Jugoslavija |
Biografija uredi
Bora Dimitrijević rođen je u Zaječaru, gde je i završio osnovnu školu. Godine 1968. završio je gimnaziju nakon čega je upisao Filozofski fakultet u Beogradu. Na grupi za arheologiju, na kojoj je diplomirao 1973. godine.
U Istorijskom arhivu radio je od 1976—2001godine. Od 1990. godine, imenovan je na mestu direktora arhiva. Od 2001. godine direktor je Narodnog muzeja u Zaječaru.
Oženjen je, otac dvoje dece. Živi i radi u Zaječaru.
Karijera uredi
Od 2001. godine, kada je postao direktor rukovodi radom muzeja, arheološkim lokalitetom Feliks Romulijane. Koordinara radom Radul begovog konaka i stručnim delom Zadužbine Nikole Pašića u Zaječaru. Rukovodi poslovima zaštite arhivske građe za opštine Zaječar, Knjaževac i Boljevac. Utemeljivač Zadužbine Nikola Pašić i [1] .
Radio je na rukovođenju procesa izrade prostornog plana područja specijalne namene pod zaštitom UNESKO – carska palata Romulijana (2004). Bio je koordinator za istočnu Srbiju pri izradi Nacionalne strategije razvoja turizma Republike Srbije, (Horwat Consulting 2006)[2]
Sarađivao je na izradi Master plana „Put rimskih careva” (2007), sa Ekonomskim fakultetom iz Beograda. Ekspert za arheologiju na projektu “Cultural and Natural Heritage South East Europe – IRPP/SAHH (2003 – 2005) [3]
U određenim periodima radio je i kao predavač na sledećim temama:
- „Carska palata Romulijana i njen značaj za lokalni razvoj“ Rovanijemi (Finska), muzej Artic circl (2005),
- „Poznoantička carska palata – istorija, sadašnjost i budućnost“, Rejkjavik (Island), National library (2010)
U svojoj dosadašnjoj opsežno karijeri sarađivao je sa državama i ambasadama: Ambasada Kanade u Beogradu; Ambasada SR Nemačke u Beogradu; Vlada SR Nemačke; Ambasada Japana u Beogradu; Vlada Italije; Vlada Japana; Ministarstvo spoljnih poslova Italije; Ambasada Italije u Beogradu; Ministarstvo kulture Italije ali i sa brojnim institucijama: Italijanski institut za kulturu; Francuski kulturni centar u Beogradu, Austrijski kulturni forum, Britanski savet i Gete institut.
Član više domaćih i stranih naučnih i stručnih organizacija.
Doprinosi uredi
- Rad na promociji kulturnog nasleđa istočne Srbije iz perioda antike, u zemlji i inostranstvu.
- Rad na promociji kulturnog turizma i njegovih potencijala u gradu Zaječaru i istočnoj Srbiji.
- Organizaciji međunarodnih arheoloških istraživanja u saradnji sa Arheološkim institutom iz Frankfurta, konzervacija mozaika sa Institutom za kulturna dobra iz Rima, geomagnetna i geofizička istraživanja carske palate sa Rimsko-Germanskom komisijom.
- Rad na izradi Menadžment plana arheološkog nalazišta – carske palate Feliks Romulijana za potrebe UNESKO (2009 – 2010).
- Rad na pripremanju i održavanju međunarodnih izložbi u Riminiju, Veneciji, Trieru, Bonu, Milanu i Rimu.
- Rukovođenje projektima stranih donacija za razvoj carske palate: ambasada Nemačke Nemačke, SAD, Japana, Kanade, Italije, Francuske, Belgije i Norveške.
- Rad na projektu finansiranim od EU, u realizaciji EAR: „Turistička promocija opštine Zaječar i arheološkog lokalitata Feliks Romulijana“ (2005 – 2006), iz koga je izgrađen Turistički infocentar na palati i kupljena bina sa svetlosnim i zvučnim parkom.[4]
- Nacionalni koordinator za izradu Studije održivosti za Centar za posetioce pored carske palate Romulijana.
- Rad na obuci eksperata u turizmu u programu Ministarstva turizma RS u oblasti „Organizacija upravljanja turističkom destinacijom” (2007)
Stručni radovi uredi
Objavio je naučni rad iz oblasti nacionalne istorije 19. vek i 20. veka, kao i lokalne istorije u više objavljenih knjiga i stručnih radova.
Ekspertski rad na poslovima za nominaciju arheološkog nalazišta Romulijana za UNESKO (rukovođenje procesom pripreme tehničke dokumentacije i elaborata za nominaciju sa ekspertima iz Zavoda za zaštitu spomenika kulture Srbije i Ministarstva kulture RS).[5]
- „Carska palata kao oslonac razvoja seoskog turizma u istočnoj Srbiji” (2005), projekat Ujedinjenh nacija
- „Održivost kulturnog dobra i razvoj lokalne sredine” (2007), prezentovan na međunarodnoj konferenciji DCC
- „Muzeji kao resurs za održivi razvoj” (2010)
Publikacije uredi
Autor je više knjiga i publikacija kao i značajnih autorskih projekata.
Knjige uredi
- „Ođeci Pašićevog života”, Zadužbina Nikole Pašića, Zajecar 2000. godine (koautor Miladino Milošević) [6]
- „Popis stanovništva varoši Zaječar iz 1863. godine”, Zaječar 2000. godine,[7]
- „Knjiga naredbi rovovske baterije Timocke divizije 1916 – 1918”, Zaječar 2004,[8]
- „Nikola Pašić – predsedniku vlade, strogo poverljivo, licno Pariz, 1919 – 1920” (koautor Miladin Milosević), Zaječar 2005. godine,[9]
- „Beleške”, Zaječar 2010. godina,[10]
- „ Zaostavština iz Toronta 1786 – 1903”, Zaječar, 2012. godina,[11]
- „Zapažanja”, Zaječar 2014. godine, Zadužbina Nikole Pašića
- „Zaotavština iz Toronta 1903 – 1926”, Zaječar, 2015. godina, Zaduzbina Nikole Pašić
Projekti uredi
- „Koreni evropskog hrišćanstva” (2011)
- Autor je i više TV scenarija i dokumentarnih filmova o istoriji grada Zaječara i istočne Srbije.
- Stručni konsultant za dokumentarni film RTS „Kraj epohe“ (2001) sa Draganom Babićem.
Reference uredi
- ^ Fondacije Zoran Radmilović
- ^ Turistički svet
- ^ Regionalni program
- ^ „Info centar”. Arhivirano iz originala 04. 08. 2017. g. Pristupljeno 24. 04. 2017.
- ^ Republički zavod za zaštitu spomenika kulture - Beograd
- ^ „Udruženje za društvenu istoriju”. Arhivirano iz originala 25. 04. 2017. g. Pristupljeno 24. 04. 2017.
- ^ Istorijski arhiv „Timočke krajine”
- ^ „Narodni muzej Zaječar”. Arhivirano iz originala 24. 04. 2017. g. Pristupljeno 24. 04. 2017.
- ^ Zadužbina Nikole Pašića
- ^ „Zadužbina Nikole Pašića”. Arhivirano iz originala 25. 04. 2017. g. Pristupljeno 24. 04. 2017.
- ^ Grad Zaječar
