Branislav Sekulić
Branislav-Bane Sekulić (Beograd, 29. oktobar 1906 — Bern, 24. septembar 1968) bio je jedan od najboljih jugoslovenskih fudbalera između dva rata, istaknuti trener i pedagog.
| Branislav Sekulić | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Lični podaci | |||
| Puno ime | Branislav Sekulić | ||
| Nadimak | Bane | ||
| Datum rođenja | 29. oktobar 1906. | ||
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Srbija | ||
| Datum smrti | 24. septembar 1968. (61 god.) | ||
| Mesto smrti | Bern, Švajcarska | ||
| Pozicija | napadač | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
|
Jugoslavija Monpelje Franse Grashoper Uranija Ženeva Jugoslavija Jedinstvo Beograd | |||
| Reprezentativna karijera | |||
| 1925-1936 | Kraljevine Jugoslavije | 17 | (8) |
| Trenerska karijera | |||
| 1951 1952 1957-1962 1958-1960 1962-1963 1964-65 |
Vojvodina Crvena zvezda Friburg[1] Švajcarska Lijež Juventus | ||
Karijera
urediPočeo je da igra u beogradskim klubovima Javor, Dušanovac, Karađorđe i Soko kao igrač podmlatka, da bi već 1921. sa bratom Dragutinom zaigrao za prvi tim Dušanovca - sa svega 15 godina. Obojica su igrali i u Karađorđu (Bane kao centarfor) i osvojili prvenstvo drugog beogradskog razreda.
Posle Sokola, prelazi u beogradsku SK Jugoslaviju u čijem podmlatku su već igrali braća „Moša“ i Nikola Marjanović, „Baja“ Dragićević, „Čiča“ Luburić i Dača Đurić. Sa ovim igračima doživeo je punu igračku afirmaciju i u dresu SK Jugoslavije odigrao je 156 utakmica i postigao 110 golova. Kao odličan tehničar i dobar strelac, posebno se istakao u prvenstvu 1924. i 1925. kad je SK Jugoslavija osvojila dve jedine titule prvaka države. Igrao je na mestu centarfora, leve polutke a najčešće kao levo krilo.
Uz 28 utakmica za reprezentaciju Beograda i dve za „B“ ekipu Jugoslavije (1934 — 1937), za koji je postigao jedan gol, odigrao je i 17 utakmica za najbolju selekciju Jugoslavije i postigao osam golova. Debitovao je 4. novembra 1925. u prijateljskoj utakmici protiv Italije (1:2) u Padovi, a poslednju utakmicu odigrao je takođe u prijateljskoj utakmici 13. decembra 1936. protiv Francuske (0:1) u Parizu.
Branio je boje Jugoslavije na prvom Svetskom prvenstvu 1930. u Urugvaju, a 26. avgusta 1934. protiv Poljske (4:1) u Beogradu postigao je tri gola.
Kad je jula 1926. napustio Jugoslaviju, bio je među prvim jugoslovenskim fudbalerima koji su kao profesionalci igrali u inostranstvu. U Francuskoj je igrao za Monpelje i Franse, i na kup utakmici Monpelje - SAP (11:0) postigao devet golova. Igrao je i u Švajcarskoj za ciriški Grashoper i ženevsku ekipu Urania.
Vrativši se u Jugoslaviju, u sezoni 1935/1936. ponovo je igrao za beogradsku SK Jugoslaviju, zatim je prešao u Jedinstvo u kome je 1937. godine završio karijeru.
Tokom Drugog svetskog rata bio je u zarobljeništvu, a posle rata se istakao kao odličan trener i pedagog. Bio je trener beogradske Crvene zvezde, novosadske Vojvodine, subotičkog Spartaka, Proletera iz Zrenjanina i Jedinstva iz Stare Pazove, a kad je 1957. napustio Jugoslaviju, bio je trener u Friburgu (1961)[1], Liježu (1962 — 1963), u Austriji (1965 — 1966) i 1967. ponovo u Friburgu (Švajcarska).[1] U periodu 1958 — 1960. bio je trener reprezentacije Švajcarske.
Posle višemesečne bolesti umro je u Gradskoj bolnici u Bernu, a sahranjen je u mestu Belfo kraj Friburga.
Trofeji
urediSK Jugoslavija
urediVidi još
urediReference
uredi- ^ a b v „Švajcarska – Spisak trenera klubova prve i druge divizije”. rsssf.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-01-21.
Spoljašnje veze
uredi- Branislav Sekulić na sajtu reprezentacija.rs
- RSSSF archive of coaches 1905-
