Vedovica
Vedovica je naseljeno mjesto u opštini Novi Grad, Republika Srpska, BiH. Prema popisu stanovništva iz 2013. u naselju je živjelo 65 stanovnika.
Vedovica | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Bosna i Hercegovina |
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština | Novi Grad (Republika Srpska) |
| Stanovništvo | |
| — 2013. | 65 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 44° 56′ 54″ S; 16° 23′ 17″ I / 44.9483° S; 16.3881° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
  Vedovica Vedovica na karti Bosne i Hercegovine | |
Geografija
urediOvaj odeljak bi trebalo proširiti. Možete pomoći dodavanjem sadržaja. |
Nalazi se na 180-330 metara nadmorske visine, površine 2,1 km², udaljeno oko 15 km od opštinskog centra. Pripada mjesnoj zajednici Mala Novska Rujiška. Razbijenog je tipa, a zaseoci su: Blagojevići, Karani, Marčete, Oljače i Rađenovići. Kroz atar, koji se prostire na pobrđima Novske planine i Podgrmeča, protiče Vedovački potok.[1]
Istorija
urediOvaj odeljak bi trebalo proširiti. Možete pomoći dodavanjem sadržaja. |
Vedovica (Vodovica) je 1879, imala 11 domaćinstava i 81 stanovnika (pravoslavci); 1895. - 108 stanovnika; 1921. - 103; 1948. - 153; 1971. - 106; 1991. - 61; 2013. - 19 domaćinstava i 65 stanovnika(Srbi). Brojnije porodice su: Blagojević, Zec, Karan, Mandić - slave Nikoljdan; Glištra, Krivokuća, Marčeta, Milošević - Jovanjdan; Drobac, Rađenović, Oljača - Đurđevdan, Prema predanju, prvi stanovnici došli su tokom 17. i 18. vijeka iz Stare Srbije i Hercegovine, preko Dalmacije i Like. Prvo su došle porodice Blagojević, Drobac i Karan, a krajem 18. vijeka porodice Glištra, Mandić i Rađenović. Porodice Zec, Marčeta i Oljača, koje su prognane iz Republike Hrvatske, naselile su se 1995. godine. Solunski dobrovoljci bili su Mile Rađenović i Marko Karan, koji je bio i španski borac. Prema podacima SUBNOR-a, tokom Drugog svjetskog rata stradalo je devet boraca NOVJ i pet civila, a spomen - kompleks poginulim iz više mjesta nalazi se u selu Velika Rujiška. Tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata 1992-1995, poginuo je jedan borac VRS. Stanovništvo se uglavnom bavi poljoprivredom. Đaci pohađaju osnovnu školu u selu Mala Novska Rujiška i u Novom Gradu. U ataru postoje dva groblja i crkva. Selo je dobilo električnu energiju, telefonske priključke i lokalni vodovod 1972, a 2012. počeli su radovi na priključenju sela na gradski vodovod Krupe na Uni.[1]
Stanovništvo
uredi| Nacionalnost[2] | 1991. | 1981. | 1971. | 1961. |
| Srbi | 61 | 75 | 106 | 140 |
| ostali i nepoznato | 1 | |||
| Ukupno | 61 | 75 | 106 | 141 |
| Demografija[2] | ||
|---|---|---|
| Godina | Stanovnika | |
| 1961. | 141 | |
| 1971. | 106 | |
| 1981. | 75 | |
| 1991. | 61 | |
Vjerski objekti
urediCrkva Svetog proroka Ilije u Vedovici izgrađena je na mjestu gdje je bila crkva brvnara iz 1881. godine. Temelj nove crkve osveštan je 6. avgusta 1938, a crkva 4. jula 1939. Obnovljenu crkvu ponovo je osveštao, 26. septembra 2009, episkop banjalučki Jefrem (Milutinović).[3]
Reference
uredi- ^ a b Enciklopedija Republike Srpske. 2, V-G. Laktaši: Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. 2018. str. 59. ISBN 978-99976-42-04-2.
- ^ a b Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
- ^ Enciklopedija Republike Srpske. 2, V-G. Laktaši: Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. 2018. str. 60. ISBN 978-99976-42-04-2.
