Dobrnjci

Dobrnjci

Država	Srbija
Zvanja	vojvoda mlavske knežine požarevačke nahije
Osnivač porodice	vojvoda Petar Dobrnjac
Poreklo	Vlahovići (porodica), Dobrnja, Slava Sv. Luka, mlavska knežina požarevačkenahije
Nacionalnost	Srpska
Današnji potomci

Dobrnjci, poreklom Vlahovići, vode poreklo od vojvode mlavske knežine požarevačke nahije Petra Teodorovića Dobrnjca i njegove braće kneza moravske knežine požarevačke nahije Stevana Teodorovića Dobrnjca i Nikole Dobrnjca.

Poreklo

Teodor Vlahović

Teodor Vlahović iz Dobrnje imao je tri sina vojvodu Petra Dobrnjca, Nikolu Dobrnjca i Stevana Dobrnjca.

Vojvoda Petar Teodorović Vlahović Dobrnjac (1771-1831)

Mlavski vojvoda Petar Teodorović Dobrnjac, prognan je iz Srbije 1811, nakon čega je živeo u Rusiji, odnosno Vlaškoj, gde je i umro u Jašiju 1828. godine.

Petar Dobrnjac je imao dva sina koji su bili primljeni za pitomce u katedski korpus u Peterburgu. Oni su umrli tokom školovanja.

Ljubinka K. Lazarević rođ. P. Dobrnjac

Ljubinka, kćerka vojvode Petra Dobrnjca udala se u Hotinu u Besarabiji za Kuzmana Lazarevića, sina vojvode Luke Lazarevića. Imali su sina. Vratili su se u Srbiju 1833. i živeli su u Šapcu gde je Kuzman Lazarević trgovao. Ljubinka Lazarević, rođ. Dobrnjac dožoivela je duboku starost. Umrla je posle 1887. godine.

Knez moravski Stevan T. Dobrnjac (1778-1835)

Stevan Dobrnjac (1778—1835), knez moravske knežine požarevačke nahije (od 1816), trgovac, rodom iz Dobrnje, brat vojvode Petra Dobrnjca, vojvode mlavske knežine požarevačke nahije, učestvuje u Drugom srpskom ustanku. Školovao se u manastiru Gornjak.

Knez požarevačke nahije bio je Marko Todorović Abdula. Zbog neslaganja sa knjaz Milošem i trgovačkih sporova Stevan Dobrnjac je premešten sa moravske knežine na mlavsku knežinu 1821. godine. Marko Abdula i Stevan Dobrnjac podigli su bunu protiv kneza Miloša, koja je ugušena. Stevan Dobrnjac je posle toga sa porodicom živeo u Pančevu, da bi se potom preselio kod brata u Jaš, gde je i umro 1835. Imao je sinove Petra i Vujicu i kćerku Krunu, koji su se vratili u Srbiju i nastanili u Požarevcu^[1]

Ilija S. Dobrnjac

Ilija S. Dobrnjac, sin kneza Stevana Dobrnjca je činovnik u požaraevačkom okrugu (1863).

Vujica S. Dobrnjac (1817-)

Vujica S. Dobrnjac, sin moravskog kneza Stevana Dobrnjca,trgovac i žitelj, pokrenuo je spor sa Jeremijom Dodolanom iz Stamnice pred požarevačkim magistratom (1841) za očevu vodenicu na Mlavi. Prema pososu iz 1862. godine: Vujica Dobrnjac, trgovac, 45 godina, kćeri Mileva 14, Milica 7, Vladimir Petkov, šegrt, imanje: 1 kuća, 1/2 kuća, dva placa, 8 dana oraće zemlje, 18. 1/2 motika vinograda, dva dana oraće zemlje u vrednosti od 838 dukata i na kaptial od 500 dukata - 40, po imanju u 5 klasu i po prihodu u 5 klasu.

Petar S. Dobrnjac

Petar Dobrnjac, sin kenza Stevana T. Dobrnjca, koji je službom bio u Kragujevcu, imao je jednu kćerku.

Vučić-Perišići

Jedna unuka kneza Stevana Dobrnjca udala se za Stevana Vučića Perišića sina gospodara Tome Vučića-Perišića.

Jovanovići

Stevanova ćerka Kruna (1812-) udala se za Arsenija Jovanovića (1807-) u Požarevcu (rođenog u Kurjači). U popisu sta novni štva i imovine u varoši Požarevcu 1862. godine stoji: Arsa Jovanović, abadžija, 55 godina, sin Nikola u zad ruzi, 24 godine, žena Kruna 50 godina, kći Saveta 14 godi na, sin Pera 8 godina.

Nikola A. Jovanović (1838-)

Petar A. Jovanović (1854-1911), zadužbinar

Petar A. Jovanović, sin Arsenija Jovanovića i Krune S. Dobrnjac bio je povlašćeni knjižar i veliki dobrotvor. Otvrojio je privatnu četvororazrednu srednju žensku školu koja je 1909. godine postala ženska gimnazija.

Sava A. Jovanović (1842-1906), veletrgovac, zadužbinar

Sava A. Jovanović, sin Arsenija Jovanovića i Krune S. Dobrnjac je bio oženjen Persidom Bogdanović. Njegova najveća zadužbina je zgrada osnovne škole izgrađena pored nove crkve u Požarevcu. Na požarevačkom groblju postoji kapela crkva za dužbina Save A. Jovanovića, sa natpisom na mermernoj ploči: Ovde počiva večni sanak Sava A. Jovanović, trgovac požarevački, rođen 16. februara 1842. godine, od majke Krune, kćeri Stevana Dobrnjca, i od oca Arse, abadžije ovd. a premi nuo 5. maja 1906. godine u svojoj 64. godini.

Petar A. Jovanović (1854-)

Jelisaveta A. Jovanović (1848-)

Nikola T. Dobrnjac

Nikola Dobrnjac, brat vojvode Petra Dobrnjca i moravskog kneza Stevana Dobrnjca, bavio se trgovinom. Proteran je iz Dobrnja posle bune brata Stevana protiv kneza Miloša (tzv. Abdulina buna). Umro je u Vlaškoj (Jaš?). Nikolini sinovi Arsenije (Arsa) i Živko vraćaju se u Srbiju.

Živko N. Dobrnjac

Živko N. Dobrnjac (Dobrnje, 1811-), sin Nikole T. Dobrnjca, bio je činovnik, direktor carinarnice na Vrškoj Čuki (postavljen 1850) i direktor pošte ("poštar") u Ćupriji (1843-1850). Živeo u Vlaškoj nakon izbeglištva iz Srbije, imao vlaško državljanstvo (1841) kada je vodio spor pred požarevačkim magistratom zbog dućana svoga oca Nikole. Kažnjen zvog uvrede knezu Mihailu i progran (1841).

Arsenije N. Dobrnjac

Arsenije N. Dobrnjac (Dobrnja, 1807-), sin Nikole T. Dobrnjca se bavio trgovinom u Požarevcu. Arsenije Dobrnjac je sa suprougom Jelenom (1830-) imao sinove Todora i Luku, kao i kćerke Živanu i Božicu. Prema popisu (1862) imao je imanje 1 kuća, 1 dućan, 1 branik sa livadom, 2 livade, 1 koš sa oborom, 1 obor, 4 malirevice, 1 čair i 10 motika vinograda u vrednosti od 1313 dukata cesarskih, mesečni prihod od trgovine je bio 56 talira. Po imanju u 6 klasu i po prihodu u 6 klasu (a izvesno i više nego su popisi specifični zbog razrezivanja poreza).

Todor A. Dobrnjac

Todor A. Dobrnjac (1853-), sin Arsenija N. Dobrnjca, a unuk Nikole T. Dobrnjca i vojvode Petra Dobrnjca i kneza Stevana Dobrnjca. Todor A. Dobrnjac je sa Milevom imao sinove Borivoja i Arsenija i kćerke Jelenu, Stojnu, Emiliju i Sofiju.

Borivoje T. Dobrnjac (-1914)

Borivoje T. Dobrnjac, sin Todora A. Dobrnjca, poginuo je na Mačkovom kamenu.

Arsenije T. Dobrnjac

Arsenije T. Dobrnjac, sin Todora A. Dobrnjca,imao je sina Petra i kćerke Radu i Miru.

Petar A. Dobrnjac

Petar A. Dobrnjac, sin Arsenija T. Dobrnjca, unuk Todora Dobrnjca, praunuk Arsenija Dobrnjca sina Nikole Dobrnjca, brata vojvode Petra Dobrnjca. Petar Dobrnjac je umro u Zadru. Ima sinove Branka i Vladu.

Branko P. Dobrnjac

Branko P. Dobrnjac živi u Zadru.

Vlada P. Dobrnjac

Vlada P. Dobrnjac živi u Zagrebu.

Mira A. Dobrnjac

Mira kćerka Arsenija Dobrnjca ima sinove dušana i Zorana (u Americi).

Markovići

Kćerka Todora A. Dobrnjca, Emilija imala je kćerku Branku, koja je imala dve kćerke Emiliju i Simonidu (živi u Parizu). Emilija je bila udata za Slobodana Markovića (Libero Markoni) pesnika, poznatog Čuburca. Njihova kćerka Nena sa sinom Vukom živi u Americi.

Naumovići

Stojna, kćerka Todora A. Dobrnjca imala je kćerke Emiliju i Olgu. Emilija je udata Naumović i ima sina Slobodana Naumovića, novinara.

Luka A. Dobrnjac

Luka A. Dobrnjac (1855-), sin Arsenija N. Dobrnjca, a unuk Nikole T. Dobrnjca i vojvode Petra Dobrnjca i kneza Stevana Dobrnjca.

Stojanovići

Ćerka Arsenija N. Dobrnjca Živana (1852-) zvana Džana (na turskom duša) bila je udata za Ljubomira (Ljubu) Stojanovića (Malića), trgovca iz Požarevca. Njihov sin je pukovnik Milivoje Stojanović – Brka.

Pukovnik Milivoje Lj. Stojanović (1873-1914)

Pukovnik Milivoje Stojanović „Brka“, (22. klasa Vojne akademije), odlikovan Karađorđevom zvezdom sa mačevima, bio je u Prvom i Drugom balkanskom ratu komandant 12. puka Šumadijske divizije, koji je prvi izbio na Kosovo 1912. godine, a u Drugom balkanskom ratu prvi izbili na vrh Rajčanskog rida (odsudna pobeda u Bregalničkoj bici). Komandant prve armije, prestolonaslednik Aleksandar I toliko je bio ushićen slavom ovoga puka da je lično prišao komandantu, čestitao mu, i u znak svoga priznanja skinuo je sa svojih grudi Karađorđevu zvezdu sa mačevima i lično je zadenuo na grudi hrabrog komandanta XII puka. To je bilo do tada najveće odlikovanje dobijeno u ovome ratu. U Prvom svetskom ratu komandant je 2. „Gvozdenog puka“, na čijem čelu je poginuo (1914)^[2]). Pukovnika Milivoja , praunuka Nikole Dobrnjca, odnosno vojvode Petra Dobrnjca i kneza Stevana Dobrnjca, kao ratnika krasila je odvažnost i velika hrabrost. Jednu pesmu mu je posvetio pukovnik Branislav Milosavljević. Kompozitor Stanislav Binički komponovao je pesmu “Marš na Drinu“ njemu u čast.

Porodične kuće i imanja

Kuća Petra Dobrnjca i kuća Nikole i Stevana Dobrnjca u Dobrnji popaljene su i porušene 1823. godine po naređenju knjaz Miloša zbog učešća Stevana Dobrnjca u Abdulinoj buni 1821. godine.

Zbog bekstva Stevana Dobrnjca iz Srbije knjaz Miloš je nardio da se popali sva imovina Dobrnjaca: kuće, vodenice, voćnaci, vinogradi. Dobrnja je uglavnom raseljena i naseljena novim stanovništvom.

Vidi još

Reference

^ M. Borivojević, Vojvoda Petar Todorović Dobrnjac i njegova braća, Smederevo 2004.
^ „Kakav puk? Strašan puk!“ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. januar 2013) (Politikin Zabavnik)

Spoljašnje veze

Ličnosti sela Dobrinje

Literatura

Miroljub Manojlović, Značajni Požarevljani, Požarevac, 2009.

[1] M. Borivojević, Vojvoda Petar Todorović Dobrnjac i njegova braća, Smederevo 2004.

[2] „Kakav puk? Strašan puk!“ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. januar 2013) (Politikin Zabavnik)

[1]

[2]