Drvar
Drvar je gradić i sjedište istoimene opštine u zapadnom dijelu Federacije BiH, tj. u Kantonu 10 (oblast Bosanska Krajina), nedaleko od granice sa Hrvatskom (od Bosanskog Grahova je udaljen oko 30 km, a od Knina oko 60 km). Nalazi se na rijeci Unac. Prema podacima popisa stanovništva 2013. godine, u Drvaru je ukupno popisano 3.730 lica.[1]
Drvar | |
|---|---|
 Pogled na Drvar | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Bosna i Hercegovina |
| Entitet | Federacija BiH |
| Kanton | Kanton 10 |
| Opština | Drvar |
| Stanovništvo | |
| — 2013. |  3.730 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 44° 22′ 31″ S; 16° 23′ 01″ I / 44.37521° S; 16.38358° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 490 m |
| Površina | 7,3 km2 |
  Drvar Drvar na karti Bosne i Hercegovine | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 80260 |
| Pozivni broj | 034 |
| Veb-sajt | www |
U periodu od 1981. do 1991. godine nosio je naziv Titov Drvar, a maja 1974. godine je proglašen za jedan od gradova-heroja u SFR Jugoslaviji.
Ovde se nalazi crkva Svetog Save u Drvaru.
Istorija uredi
Ovaj odeljak bi trebalo proširiti. Možete pomoći dodavanjem sadržaja. |
Drvar je još prije Drugog svjetskog rata bio važan industrijski centar, sa velikom „Šipadovom” strugarom.[2] Postojala je i fabrika celuloze, ali pošto nije radila nekoliko godina, država je 1935. otkupila privatne akcije,[3] ponovo je otvorena u januaru 1937.[4]
Drugi svjetski rat uredi
U maju 1941. Hrvati ustaše su u Drvaru uhapsile 18 Srba i doterali ih u Bosanski Petrovac. Tu su ih hteli odmah pobiti, ali nisu smeli od Italijana. Italijane su obavestili da te pohapšene Srbe vode u Banju Luku, pa su ih jedne noći izveli iz zatvora, ali umesto u Banju Luku odveli su ih u šumu „Risovac”, 20 km udaljenu od Bosanskog Petrovca. Tamo su ih kod jedne duboke provalije, sve pobili a neke preživele u nju gurnuli.[5]
Za vrijeme Drugog svjetskog rata Drvar je bio snažno partizansko uporište i bio je 2/3 vremena slobodan. Nemačke snage su, 25. maja 1944. godine, izvele operaciju Konjićev skok, poznatu i kao desant na Drvar, u kojoj su imale cilj hvatanje Vrhovnog komandanta NOV i POJ Josipa Broza Tita, koji je u to vrijeme boravio u Drvaru.
Rat u Bosni i Hercegovini uredi
Po proglašenju SAO, Drvar je pripao „SAO Bosanska Krajina”.
Služio je kao središte 2. Krajiškom korpusu vojske Republike Srpske. Za vreme rata bilo je 99 % većinskog srpskog stanovništva. Drvar je jedan od gradova koji je najviše stradao u hrvatsko—muslimanskoj zločinačkim operacijama „Oluja” i „Maestral 2”. Hrvatska vojska je teško granatirala ceo grad. Stanovništvo grada je bilo prinuđeno da napusti Drvar. Drvar su zatim djelimično naselile hrvatske izbeglice iz srednje Bosne. Poslije potpisivanja Dejtonskog sporazuma najveći dio opštine Drvar, uključujući i grad Drvar, ušao je u sastav Federacije BiH.
Godine 2008. u gradu je živelo oko 8.000 Srba povratnika, tako da su po nezvaničnim informacijama oni činili više od 94 % stanovnika grada (opštine).
Stanovništvo uredi
| Sastav stanovništva – naselje Drvar | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013.[6] | 1991. | 1981.[7] | 1971.[8] | ||||
| Ukupno | 3 730 (100,0%) | 8 053 (100,0%) | 7 063 (100,0%) | 6 417 (100,0%) | |||
| Srbi | 3 160 (84,72%) | 7 693 (95,53%) | 6 006 (85,03%) | 6 056 (94,37%) | |||
| Hrvati | 527 (14,13%) | 24 (0,298%) | 42 (0,595%) | 98 (1,527%) | |||
| Neizjašnjeni | 18 (0,483%) | – | – | – | |||
| Bošnjaci | 10 (0,268%) | 29 (0,360%)1 | 22 (0,311%)1 | 115 (1,792%)1 | |||
| Ostali | 4 (0,107%) | 48 (0,596%) | 18 (0,255%) | 50 (0,779%) | |||
| Jugosloveni | 3 (0,080%) | 259 (3,216%) | 961 (13,61%) | 66 (1,029%) | |||
| Muslimani | 2 (0,054%) | – | – | – | |||
| Nepoznato | 2 (0,054%) | – | – | – | |||
| Crnogorci | 1 (0,027%) | – | – | 9 (0,140%) | |||
| Makedonci | 1 (0,027%) | – | – | – | |||
| Slovenci | 1 (0,027%) | – | 3 (0,042%) | 7 (0,109%) | |||
| Bosanci | 1 (0,027%) | – | – | – | |||
| Albanci | – | – | 11 (0,156%) | 16 (0,249%) | |||
- 1 Na popisima od 1971. do 1991. Bošnjaci su popisivani uglavnom kao Muslimani.
Poznate ličnosti uredi
- Saša i Dejan Matić, srpski pjevači
- Naum Milković, srpski arhimandrit
- Andrea Arsović, srpska reprezentativka u streljaštvu
- Golub Babić, srpski ustanik i hajdučki harambaša
- Milka Bosnić, narodni heroj Jugoslavije
- Danica Materić, narodni heroj Jugoslavije
- Marija Bursać, narodni heroj Jugoslavije
- Uroš Bogunović Roca, vojno lice i narodni heroj Jugoslavije
- Vukašin Marić, istoričar
- Tamara Miletić, srpska glumica
- Brane Bogunović, četnički borac
- Milan Rodić, srpski fudbaler
- Mirko Alvirović, autor i voditelj emisije SAT
- Jovan Rodić, predsjednik Skupštine Komore ovlašćenih revizora Republike Srbije i prvi dekan Ekonomskog fakulteta u Banja Luci
Reference uredi
- ^ „Popis stanovništva u BiH 2013.” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 23. 11. 2018. g. Pristupljeno 12. 06. 2015.
- ^ „Vreme”, 1. nov. 1936
- ^ „Politika”, 22. okt. 1936
- ^ „Politika”, 24. jan. 1937
- ^ Najveći zločini sadašnjice: patnje i stradanje srpskog naroda u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj od 1941. do 1945, Dr. Dragoslav Stranjaković, Gornji Milanovac, Dečje novine (1991), str. 253
- ^ „Popis stanovništva, domaćinstava i stanova u Bosni i Hercegovini 2013 – Etnička/nacionalna pripadnost, vjeroispovijest, maternji jezik”. popis.gov.ba. Agencija za statistiku Bosne i Hercegovine. Arhivirano iz originala 7. 4. 2021. g. Pristupljeno 7. 4. 2021.
- ^ „Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1981.” (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 22. 10. 2015.
- ^ „Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1971.” (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 22. 10. 2015.
