Karl Malon
Karl Entoni Malon (engl. Karl Anthony Malone; Samerfild, SAD, 24. jul 1963) bivši je američki profesionalni NBA košarkaš. Nadimkom „poštar“, smatra se jednim od najboljih krilnih centara u istoriji NBA. Malon je proveo svojih prvih 18 sezona (1985–2003) u NBA ligi igrajući za Juta džez i formirao je sjajan duo sa svojim saigračem Džonom Stoktonom. Bio je dva puta najkorisniji igrač NBA lige, 14 puta NBA Ol-star i 11 puta član Ol-NBA prvog tima. Sa 36.928 poena u karijeri, zauzima treće mesto najboljih strelaca svih vremena u NBA, iza Lebrona Džejmsa i Karima Abdul Džabara, i drži rekorde po broju pokušaja i izvedenih slobodnih bacanja.
| Karl Malon | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Malon 2011. godine | |||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||
| Puno ime | Karl Entoni Malon | ||||||||||||||||||
| Nadimak | poštar (engl. the Mailman) | ||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 24. jul 1963. | ||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Samerfild, SAD | ||||||||||||||||||
| Državljanstvo | SAD | ||||||||||||||||||
| Visina | 2,06 m | ||||||||||||||||||
| Informacije o karijeri | |||||||||||||||||||
| NBA draft | 1985. / 13. pik, 1. runda | ||||||||||||||||||
| Odabrao: Juta džez | |||||||||||||||||||
| Pro karijera | 1985—2004 | ||||||||||||||||||
| Pozicija | krilni centar | ||||||||||||||||||
| Seniorska karijera | |||||||||||||||||||
| Godine | Klub | ||||||||||||||||||
| 1985—2003 2003—2004 |
Juta džez Los Anđeles lejkersi | ||||||||||||||||||
| Nagrade | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Statistika na basketball-reference.com | |||||||||||||||||||
| Statistika na nba.com | |||||||||||||||||||
Medalje
| |||||||||||||||||||
Malon je igrao koledž košarku na Tehnološkom univerzitetu Luizijane. U svoje tri sezone sa Luizijana Tehom, pomogao je košarkaškom timu Buldogs da osvoji prvi NCAA turnir u istoriji 1984. i da osvoji prvo mesto u Sautlend konferenciji 1985. godine. Juta džez ga je izabrao u prvoj rundi NBA drafta 1985. kao 13. pika u ukupnom izboru. Malon se pojavljivao u plej-ofu svake sezone u svojoj karijeri, uključujući i NBA finale 1997. i 1998. sa Jutom. Svoju poslednju sezonu odigrao je za Los Anđeles lejkerse, sa kojima je igrao svoje treće finale 2004. Malon se takođe takmičio sa reprezentacijom Sjedinjenih Država na Letnjim olimpijskim igrama 1992. i 1996. godine — obe godine je osvojio zlatne medalje. Godine 1996, u okviru obeležavanja 50. godišnjice NBA lige, Malon je proglašen za jednog od 50 najboljih igrača svih vremena imenovanjem u NBA tim povodom 50. godišnjice. U oktobru 2021. godine, Malon je ponovo dobio čast kao jedan od najvećih igrača lige svih vremena imenovanjem u NBA tim povodom 75. godišnjice.
Nakon povlačenja iz NBA lige, Malon se 2007. godine pridružio osoblju košarkaškog tima Luizijana Teh Bulldogs i bio je uvršten u košarkašku kuću slavnih 2010. dva puta — zbog svoje individualne karijere, i kao član muškog olimpijskog tima Sjedinjenih Država 1992.
Detinjstvo i mladost uredi
Malon je rođen kao osmo od ukupno devetoro braće i sestara u siromašnoj južnjačkoj porodici. U Mont Sinaiu, mestu u kojem je odrastao, tada je živelo samo 200 stanovnika, a od malih nogu majka ga je učila da će isključivo radom i zalaganjem nešto postići u životu. Malonova majka znala je raditi i po tri posla da bi prehranila veliku porodicu, i bila je toliko uporna da nikada nije tražila socijalnu pomoć, iako je na nju imala pravo. Otac ga je napustio kada mu je bilo četiri godine. Dok je bio manji, Malon nikada nije izrazio želju za igranjem košarke. U srednjoj školi bio je sjajan košarkaš i svoju je ekipu odveo do tri titule državnog prvaka. Zbog loših ocena, Malon se zamalo nije uspeo upisati na univerzitet, ali ga je majka naterala da upiše neki univerzitet, a Malon se odlučio za Luizijana Tek. Celu prvu godinu univerziteta, Malon nije mogao nastupati za košarkšku ekipu zbog loših ocena, ali ih je kasnije popravio. Dva puta odveo je ekipu do NCAA takmičenja i u to je vreme od jednog novinara dobio nadimak po kojem je i danas poznat - Poštar. Nakon treće godine univerziteta, Malon se prijavio na NBA draft.
NBA karijera uredi
Izabran je kao 13. izbor NBA drafta 1985. od strane Juta Džeza. U prvoj sezoni s džezerima, Malon je prosečno postizao 14,9 poena i 8,9 skokova. Nakon prve sezone, čelnici Jute uvideli su Maloneov potencijal pa su odlučili menjati Adriana Dantlija u Detroit Pistonse kako bi oslobodili što više prostora za Malonea. I nisu pogrešili jer je iduće sezone Malon značajno popravio statistike te je prosečno postizao 21,7 poena i 10,9 skokova. U isto vreme rezervni plejmejker Džon Stokton, dobijao je sve više prilika pa su ga i navijači zavoleli. U sezoni 1987./88. Malone je prosečno postizao 27,1 poena i ostvario je mesto u Ol-NBA prvoj petorci i tada je ostvario nastup na Ol-Star utakmici i započeo neverovatan niz od čak 14 uzastopnih Ol-Star nastupa. Džezeri su sezonu završili sa skorom 47-35, a u prvom krugu plejofa pobedili su Portland Trejlblejzerse. U drugom krugu plejofa namučili su kasnije prvake Los Anđeles Lejkerse koji su ih pobedili u sedam utakmica. Tokom plejofa Malone je prosečno postizao 29 poena po utakmici.
Sledeće sezone Malon je prosečno postizao 29,1 poena i 10,7 skokova. Na Ol-Star utakmici 1989. Malon je postigao 28 poena, 9 skokova i 3 asistencije i tada je osvojio svoju prvu od dve nagrade za najkorisnijeg igrača Ol-Star utakmice. Džezeri su sezonu završili sa skorom 51-31, ali su izgubili u prvom krugu plejofa od Golden Stejt Voriorsa. U sezoni 1990/91. Malon je unapredio statistiku na prosek od 31 poen i 11,1 skokova po utakmici. U plejofu ponovo su ispali već u prvom krugu , ali ovaj puta od Finiks Sansa. Naredne sezone Stokton je igrao fantastično pa su on i Malon oformili jedan od najboljih tandema niskog i visokog igrača. Džezeri su ostvarili skor 50-31, a Malon i Stokton su podelili nagradu za najkorisnijeg igrača Ol-Star utakmice. Sledećih pet sezona (u periodu od 1992. do 1996) Malon je imao približno sličnu statistiku, ali Džezeri nisu uspeli ostvariti značajniji rezultat u plejofu. Tri puta su došli do finala Zapada, ali su sva tri puta izgubili: 1992. Od Portland Trejlblejzersa, 1994. Od Hjuston roketsa i 1996. Od Sijetl Supersoniksa.
U sezoni 1996/97. Malon je prosečno postizao 27,4 poena i zajedno sa Stoktonom odveo ekipu do skora 64-18. Džezeri su imali drugi najbolji skor u ligi, a za svoje zasluge, Malon je proglašen najkorisnijim igračem lige. Nakon laganog prolaza preko Los Anđeles Klipersa i Los Anđeles Lejkersa, u finalu Zapada čekali su ih Hjuston Roketsi. Džezeri su ih pobedili u šest utakmica zahvaljujući Stoktonovom trojkom sa zvukom sirene. U NBA finalu 1997. čekali su ih Čikago Bulsi. Bulsi su pobedili u prve dve utakmice, dok su na svom terenu Džezeri takođe pobedili u iduće dve utakmice, ponajviše zahvaljujući Malounu i njegovim 37 poena u trećoj i 28 poena u četvrtoj utakmici. Međutim Bulsi su pobedili u iduće dve utakmice i svladali Džezere rezultatom 4-2, osvojivši svoju 5. NBA titulu. Iduće sezone Malon je prosečno postizao 27 poena, a Džezeri su ostvarili najbolji skor lige 62-20. Na putu do NBA finala 1998. savladali su Hjuston Roketse, San Antonio Sparse i Los Anđeles Lejkerse da bi ih u finalu ponovo čekali Čikago Bulsi. Uprkos Malounovim sjajnim partijama, Bulsi su dobili seriju u šest utakmica i osvojili svoju 6. NBA titulu u zadnjih osam godina.
U skraćenoj sezoni 1998/99. Malon je po drugi put proglašen za najkorisnijeg igrača NBA lige, a Džezeri su ostvarili skor 37-13. Međuti ispali su u drugom krugu plejofa od Portland Trejlblejzersa. Sledeće četiri sezone Džezeri nisu uspeli ostvariti neki veći rezultat u plejofu, a Malon je u sezoni 2002/03. pretekao Vilta Čejmberlena na listi najboljih strelaca u istoriji NBA lige. Malon je zauzeo drugo mesto sa 36.374 poena te je nakon te sezone postao slobodan igrač. U nadi da će osvojiti NBA prsten, kojim bi zaključio sjajnu karijeru, odlučio je da potpiše za Los Anđeles Lejkerse predvođene Kobijem Brajantom i Šakilom O'Nilom. Malonu se u Lejkersima pridružio još jedan veteran Geri Pejton, pa su Lejkersi postali glavni kandidati za NBA titulu. Do finala su doduše stigli, ali je u finalnoj seriji Malon istegnuo desno koleno. Nakon četiri utakmice igranja, uprkos povredi, petu je morao propustiti. Pistonsi su iskoristili priliku i ostvarili pobedu i time uzeli titulu rezultatom 4-1. Uprkos brojnim ponudama drugih klubova, Malon se 13. februara 2005. odlučio na konačno penzionisanje od profesionalne košarke.
Američka reprezentacija uredi
S američkom košarkaškom reprezentacijom, Malon je osvojio dve zlatne olimpijske medalje. Budući da je 1989. godine ukinut dodatašnji predlog i konačno dopušten nastup NBA igračima na Olimpijskim igrama, 1992. godine na Olimpijskim igrama u Barseloni Malon je bio član originalnog Drim Tima s kojim je i osvojio svoju prvu zlatnu medalju, a četiri godine kasnije na olimpijskim igrama u Atlanti 1996. godine osvaja i svoju drugu zlatnu medalju.
Spoljašnje veze uredi
- Karl Malon na NBA.com
