Википедија

Piter Šilton

Piter Lesli Šilton (Lester, 18. septembar 1949) bivši je engleski profesionalni fudbaler, koji je igrao kao fudbalski golman. Trenutno drži rekord po broju nastupa za reprezentaciju Engleske sa 125 mečeva i rekord po broju utakmica u svetskom fudbalu, ukupno 1390.[3][4][5] Međunarodna federacija fudbalske istorije i statistike svrstala je 2000. godine Šiltona među deset najboljih golmana 20. veka.[6]

Piter Šilton
Šilton u decembru 2008. godine
Lični podaci
Puno ime Piter Lesli Šilton
Datum rođenja (1949-09-18)18. septembar 1949. (75 god.)
Mesto rođenja Lester, Ujedinjeno Kraljevstvo
Visina 1,83 m[1]
Pozicija fudbalski golman
Juniorska karijera
1963—1966 Lester Siti
Seniorska karijera
Godine Klub Nast. (Gol)
1966—1974
1974—1977
1977—1982
1982—1987
1987—1992
1992—1995
1995
1995
1995—1996
1996
1996—1997		 Lester Siti
Stouk Siti
Notingem Forest
Sauthempton
Darbi Kaunti
Plimut argajl
Vimbldon
Bolton vonderersi
Koventri Siti
Vest Hem junajted
Lejton orijent		 286
110
202
188
175
34
0
1
0
0
9		 (1)
(0)
(0)
(0)
(0)
(0)
(0)
(0)
(0)
(0)
(0)
Reprezentativna karijera
1968—1972
1970—1990		 Engeska do 23
Engleska[2]		 13
125		 (0)
(0)
Trenerska karijera
1992—1995 Plimut argajl

Tokom tridesetogodišnje karijere igrao je u 11 različitih klubova, u 5 ostvario preko 100 ligaških utakmica. U vreme kad je igrao za Notingem Forest, Šilton je osvojio brojne trofeje uključujući Prvu diviziju Fudbalske lige Engleske, dva UEFA superkupa i Engleski Liga kup.

Takođe je igrao za reprezentaciju Englske na Evropskom prvenstvu 1980. godine, Svetskom prvenstvu 1982. godine, Svetskom prvenstvu 1986. godine, Evropskom prvenstvu 1988. godine i na Svetskom prvenstvu 1990. godine. Šilton nije debitovao u finalima Svetskog prvenstva do svoje 32 godine, ali je igrao u 17 finala nakon toga i deli rekord po tome sa francuskim golmanom Fabjenom Bartezom.[7]

Biografija

uredi

Šilton je rođen 18. septembra 1949. godine u Lesteru. Pohađao je osnovnu mušku školu Kralj Ričard III u periodu kada je počeo da se bavi fudbalom. Oženio je Su Flitkroft u septembru 1970. godine, a par ima dva sina, Majkla i Sema koji je profesionalni fudbaler.[1] Sem igra na poziciji veznog igrača, a igrao je u nekoliko klubova uključujući Koventri Siti i Plimut argajl. U decembru 2011. godine objavljeno je u medijima da se Šilton rastao od supruge nakon 40 godina braka.[8] U martu 2015. godne Šilton se oženio džez pevačicom Step Hauard, a verili su se 2014. godine.[9] Par se venčao u crkvi Svetog Petra i Svetog Pavla u Zapadnoj Merseji 10. decembra 2016. godine.[10] Porodično vode kompaniju pod nazivom P&S.S.C Ltd.

Šiltonu je postavljen za člana Reda Britanskog carstva, a kasnije i za oficira Reda Britanskog carstva tokom igračke karijere za svoje zasluge fudbalu. Godine 1990. nakon što se povukao iz međunarodnog fudbala, odlikovan je Ordneom zasluga, a godinu dana akasnije i Nagradom za fudbalskih pisaca. Godine 2002. uvršćen je u Kuću slavnih fudbalera Engleske. U martu 2013. godine osuđen je za vožnju pod dejstvom alkohola, zbog čega mu je zabranjeno upravljanje motornim vozilima 20 meseci i naležno da plati 1020. funti.[11][12] Podržavao je izlazak Ujedinjenog Kraljevstva iz Evropske unije.[13]

Klupska karijera

uredi

Šilton je imao trinaest godina kada je pristupio školi lokalnog kluba Lester Siti. Njegov talenat je primetio fudbalski golman Gordon Benks, koji je istakao da Šilton poseduje talenat. U maju 1966. godine, šesnaestogodišnji Šilton debitovao je za Lester Siti protiv Evertona i njegov potencijal brzo je primećen, a on je 1974. godine potpisao ugovor sa Stouk Sitijem. Nakon toga Šilnton je igrao prvu postavu i postigao prvi pogodak na meču protiv Sauthemptona u oktobru 1967. godine, sa više od pola terena.[14] Naredne sezone Lester siti je ispao iz Prve divizije Fudbalske lige Engleske, ali su se plasirali u finale FA kupa, a Šilton je postao jedan od najmlađih golmana ovog takmičenja. Uprkos brojnim počastima i priznanjima Šilton je primio gol i više se nije pojavljivao u finalu FA kupa.

U novembru 1974. godine Šilton se pridružio Stouk Sitiju za 325.000 funti što je bio svetski rekord za prodaju golmana u to vreme.[15] Igrao je na 26 mečeva za Stouk Siti u sezoni 1974-75. ali su ipak propustili šansu za titulu.[15] Bio je prisutan na svim mečevima tokom sezone 1975-76. godine.[15] Međutim, u januaru 1976. godine jaka oluja nanela je štetu stadionu Stouk Sitija, a da bi platili popravke morali su da prodaju svoje igrače.[15] U leto 1976. godine Mančester junajted ponudio je za Šiltona 275.000 funti, ali nisu mogli da se slože sa zahtevom Šiltona u vezi plate, a ovaj transfer bi ga učinio najplaćenijim igračem u klubu.[16] Sa Stouk Sitijem Šilton je igrao do 1977. godine, kada je ovaj tim ispao u Drugu diviziju.[15] Prodat je Notingem Forestu u septembru 1977. godine.[15]

Notingem Forest platio je 250.000 funti za Šiltona, a on je potpisao ugovor u novoj sezoni.[17] Promovisan je u Prvoj diviziji, a igrao je u timu koji je bio pod upravom Brajana Klafa. U to vreme, Notingem Forest osvojio je Engleski Liga kup. Tokom sezone Šilton je primio 18 golova u 37 ligaškh nastupa.[18] Nakon toga osvojio je nagradu „Igrač godine”, a za njega su glasale njegove kolege. Sa Notingem Forestom je 1979. godine ponovo osvojio Engleski Liga kup, ovoga puta pobedili su na domaćem terenu Sauthempton. Notingem Forest je stigao do finala Lige šampiona 1979/80., utakmica je bila tesna, ali su na kraju ipak pobedili, a Šilton je u to vreme bio kapiten tima. Nakon toga, Notingem Forest nije uspeo da osvoji nijedan trofej, a Šilton je postao zavistan kd kockanja i tako svojoj porodici stvorio velike probleme. U medijima su se pojavljivale informacije o njegovoj vanbračnoj aferi, pijanstvima i vožnji pod dejstvom alkohola.[19] Sve to je doprinelo Šiltonovoj odluci da napusti Notingem Forest 1982. godine.

Nakon što je napustio Notingem Forest, Šilton je potpisao ugovor sa Sauthemptonom 1982. godine, gde su takođe bili njegovi saigrači Kigen i Alan Bol. U tom periodu Sauthemton je pretrpeo poraz u polufinalu FA kupa od Evertona. Klub je napustio 1992. godine.

Od druge polovine 1992. godine Šilton je branio za Darbi Kaunti i pomogao svom timu da završe na petom mmestu lige, a propustili su da se takmiče u Kupu UEFA zbog tadašnje zabrane engleskim klubovima u evropskim takmičenjima, koja je trajala od 1985. do 1990. godine. Godine 1991. Darbi Kaunti je ispao iz lige, a Šilton je počeo da razmatra svoju igračku budućnost. Imao je 43 godine u tom trenutku i bio je spreman da postane fudbalski trener. Početkom 1991. godine odbio je ponudu da zameni Stana Terneta na mestu menadžera Hal Sitija.

Kasnija karijera

uredi

Šilton je Darbi Kaunti napustio u februaru 1992. godine i prihvatio ponudu da postane igrač-menadžer Plimut argajla, a ovaj momenat je opisan u knjizi Nearly Men iz 2009. godine, koju je Šilton napisao. Plimut argajl se borio da ne ispadne u Drugu diviziji, ipak Šiltonovi napori nisu urodili plodom, a klub je ispao iz Prve divizije. Njegov transfer Pitera Svana u Plimut argajl za 300.000 funti pokazao se kao loš jer je igrač imao loše odnose sa saigračima i navijačima.[20] Godine 1994. Šilton se skoncetrisao najviše na menadžerstvo Plimont argajla, koji je stigao do plej-ofa Druge Divizije, ali je izgubio u polufinalu od Bernlija. U januaru 1994. godine bio je povezan sa Sauthemtonom radi mogućeg povratka na mesto menadžera, nakon odlaska Ilana Brenfuta, ali na njegovo mesto doša je Alan Bol.[21] U februaru je Plimut argajl bio pred ispadanje, a Šilton je napustio klub i najavio da ponovo počinje sa igračkom karijerom, iako je u tom trenutku imao 45 godina.

Godine 1995. pridružio se kao igrač Vimbldonu u Premijer ligi, kao zamena golmana Hansa Segersa, ali nije nikada igrao u prvoj postavi. Nakon toga, potpisao je ugovor sa Bolton vonderersima za koji je odigrao nekoliko utakmica, uključujući polufinale plej-ofa Divizije I protiv Vulverhempton vonderersija, njegov tim je izgubio rezultatom 2:1, ali su u drugom meču pobedili, gde Šilton nije igrao. Nakon toga, potpisao je ugovor sa Koventri Sitijem, gde nije uspeo da se pojavi u prvoj postavi, a onda se 1996. godine pridružio Vest Hem junajtedu, gde takođe nije odigrao nijednu utakmicu kao prva postava, iako je u više navrata izabran kao zamena. Imao je 996 mečeva u fudbalskoj ligi Engleske, a želeo je da dostigne 1000, što je i učinio u novembru 1996. godine kada se pridružio Lejton orijentu. Hiljaditu ligašku utakmicu odigrao je 22. decembra 1996. godine protiv Brajton i Houv albiona, a meču je prethodilo predstavanje posebnog izdanja Ginisove knjige rekorda iz Fudbalske lige. Odigrao je još pet mečeva pre nego što se povukao kada je ostvario 1005 ligaških utakmica u dobi od 47 godina, na kraju sezone 1996-97. Do odlaska u penziju bio je peti najstariji igrač koji je ikada igrao u Engleskoj fudbalskoj ligi i Premijer ligi. Šilton se oporavio od finansijskih problema izazvanih poslovnim odlukama i kockanjem.[22]

Karijera u reprezentaciji

uredi

Uprkos tome što je Šilton igrao u nižoj ligi, impresionirao je menadžera reprezentacije Engleske Alfa Ramsija, a debitovao je na meču protiv fudbalske reprezentacije Istočne Nemačke u novembru 1970. godine, a Engleska je pobedila rezultatom 3:1. Nakon više od šest meseci, Lester Siti je ušao u prvu ligu, a zbog napredovanja nagrađen je i Šilton koji je igrao na meču reprezentacije Engleske protiv selekcije Velsa. U leto 1983. godine Šilton je igrao na utakmicama reprezentacije Engleske protiv Severne Irske, Velsa i Škotske. Reprezentacije Engleske kvalifikovala se na Evropsko prvenstvo 1980. godine, a Šilton je odigrao 30 meč za nacionalnu selekciju u pobedi nad reprezentacijom Španije u martu 1980. godine.[23]

Šilton je branio na kvalifikacionim utakmicama za Svetsko prvenstvo 1982. godine, kada je reprezentacija Engleske savladala Norvešku, Mađarsku i Švajcarsku, a odigrala nerešeno sa Rumunijom. Nakon toga, Šilton je branio na Evropskom prvnestvu 1984. godine i na kvalifikacijama za Svetsko prvenstvo 1986. godine. I nakon poraza, Šilton je nastavio da brani kao prvi golman Engleske, uključujući i kvalifikacije za Evropsko prvenstvo 1988. godine.[24] U junu 1989. godine Šilton je postavio rekord sa 108 nastupa za svoju reprezentaciju, a 109 nastup imao je na prijateljskoj utakmici između Engleske i Danske. Pre meča uručen mu je dres sa brojem 109 na prednjoj strani. Šiltonov 119 nastup za Englesku bila je utakmica protiv Republike Irske koja je završena rezultatom 1:1.[25]

Stil igre

uredi

Šilton je smatran jednim od najboljih golmana na svetu kao i jednom od najboljih igrača Engleske na svojoj poziciji, a neki mediji opisali su ga kao jednog od najvećih čuvara mreže svih vremena. Šilton je bio inteligentan i efikasan golman, koji je imao poštovanje saigrača, bio je smiren, koncentrisan i dosledan igrač, svestan svojih očekivanja i sposobnosti da da komunicira sa saigračima, organizuje odbranu i daje poverenje bekovima.

Imao je veliku fizičku snagu, bio poznat po svojoj spretnosti i odličnim refleksima, kao i sposobnostima brzog zaustavljanja. Poznat je i po brzini reagovanja, disciplini i fizičkoj spremi, a istakao se po svojoj dugoj karijeri koja je trajala četiri decenije. Penzionisao se kada je imao 47 godina, a branio je na više od 1000 profesionalnih mečeva.[26][27][28][29][30][31][32][33][34][35][36][37][38][39][40] Šilton je ipak u engleskim medijima ponekad bio kritikovan zbog nedostatka tempa i okretnosti u kasnijim godinama karijere, za koju smatraju da je bila skromna.[23][41]

Statistika karijere

uredi

Klub

uredi

Izbor:

Klub Sezona Liga FA kup Engleski Liga kup Ostalo Ukupno
Divizija Uta Gol Uta Gol Uta Gol Uta Gol Uta Gol
Lester Siti 1965–66 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
1966–67 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 4 0 0 0 0 0 0 0 4 0
1967–68 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 35 1 4 0 0 0 0 0 39 1
1968–69 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 42 0 8 0 3 0 0 0 53 0
1969–70 Druga divizija Fudbalske lige Engleske 39 0 5 0 7 0 0 0 51 0
1970–71 Druga divizija Fudbalske lige Engleske 40 0 5 0 5 0 0 0 50 0
1971–72 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 37 0 2 0 1 0 2 0 42 0
1972–73 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 41 0 2 0 1 0 3 0 47 0
1973–74 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 42 0 7 0 2 0 4 0 55 0
1974–75 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 5 0 0 0 1 0 0 0 6 0
Ukupno 286 1 33 0 20 0 9 0 348 1
Stouk Siti 1974–75 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 25 0 1 0 0 0 0 0 26 0
1975–76 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 42 0 5 0 1 0 0 0 48 0
1976–77 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 40 0 1 0 2 0 0 0 43 0
1977–78 Druga divizija Fudbalske lige Engleske 3 0 0 0 1 0 0 0 4 0
Ukupno 110 0 7 0 4 0 0 0 121 0
Notingem Forest 1977–78 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 37 0 6 0 0 0 0 0 43 0
1978–79 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 42 0 3 0 8 0 10 0 63 0
1979–80 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 42 0 2 0 10 0 11 0 65 0
1980–81 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 40 0 6 0 3 0 5 0 54 0
1981–82 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 41 0 1 0 5 0 0 0 47 0
Ukupno 202 0 18 0 26 0 26 0 272 0
Sauthempton 1982–83 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 39 0 1 0 5 0 2 0 47 0
1983–84 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 42 0 6 0 2 0 0 0 50 0
1984–85 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 41 0 3 0 7 0 2 0 53 0
1985–86 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 37 0 6 0 6 0 3 0 52 0
1986–87 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 29 0 1 0 8 0 2 0 40 0
Ukupno 188 0 17 0 28 0 9 0 242 0
Darbi Kaunti 1987–88 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 40 0 1 0 2 0 2 0 45 0
1988–89 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 38 0 3 0 3 0 3 0 47 0
1989–90 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 35 0 2 0 5 0 2 0 44 0
1990–91 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 31 0 1 0 5 0 1 0 38 0
1991–92 Druga divizija Fudbalske lige Engleske 31 0 3 0 3 0 0 0 37 0
Ukupno 175 0 10 0 18 0 8 0 211 0
Plimut argajl 1991–92 Druga divizija Fudbalske lige Engleske 7 0 0 0 0 0 0 0 7 0
1992–93 Druga divizija Fudbalske lige Engleske 23 0 1 0 6 0 2 0 32 0
1993–94 Druga divizija Fudbalske lige Engleske 4 0 0 0 0 0 0 0 4 0
Ukupno 34 0 1 0 6 0 2 0 43 0
Vimbldon 1994–95 Premijer liga 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Bolton vonderersi 1994–95 Prva divizija Fudbalske lige Engleske 1 0 0 0 0 0 1 0 2 0
Koventri Siti 1995–96 Premijer liga 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Vest Hem junajted 1995–96 Premijer liga 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Lejton orijent 1996–97 Treća divizija Fudbalske lige Engleske 9 0 1 0 0 0 0 0 10 0
Ukupno u karijeri 1005 1 87 0 102 0 55 0 1249 1

Reprezentacija

uredi

Izvor:[42]

Nacionalni tim God Uta Gol
Engleska 1970 1 0
1971 2 0
1972 2 0
1973 11 0
1974 4 0
1975 1 0
1977 2 0
1978 3 0
1979 3 0
1980 4 0
1981 2 0
1982 10 0
1983 10 0
1984 11 0
1985 9 0
1986 13 0
1987 6 0
1988 8 0
1989 11 0
1990 12 0
Ukupno 125 0

Trofeji

uredi

Klub

uredi

Lester Siti

Notingem Fores

Reprezentacija

uredi

Engleska

Individualni

uredi
  • Tim godine po Profesionalnoj fudbalskoj asocijaciji: 1974–75, 1977–78, 1978–79, 1979–80, 1980–81, 1981–82, 1982–83, 1983–84, 1984–85, 1985–86.
  • Profesionalna fudbalska asocijacija, Tim veka (1977–1996): 2007.[43]
  • PFA Igrač godine: 1977–78.[44]
  • Igrač sezone Notingem Foresta: 1981–82.
  • Igrač sezone Sauthemptona: 1984–85, 1985–86.
  • FVA nagrada: 1991.
  • Engleska kuća slavnih: uvršćen 2002.
  • 100 fudbalskih legendi

Reference

uredi
  1. ^ a b „Players Index: Peter Shilton”. England Football Online. Pristupljeno 14. 12. 2016. 
  2. ^ McCarra, Kevin (25. 3. 2008). „Guardian – Beckham takes aim at Shilton's record”. The Guardian. London. Pristupljeno 22. 5. 2010. 
  3. ^ Kolos, Vladimir (3. 4. 2009). „List of Official Appearances Records”. RSSSF. Pristupljeno 18. 2. 2015. 
  4. ^ „Peter Shilton Playing Record”. www.neilbrown.newcastlefans.com. Pristupljeno 18. 2. 2015. 
  5. ^ „Paul Bastock breaks Peter Shilton record in Wisbech's FA Vase victory”. 11. 11. 2017 — preko www.bbc.co.uk. 
  6. ^ Stokkermans, Karel (30. 1. 2000). „IFFHS' Century Elections”. RSSSF. Pristupljeno 27. 2. 2015. 
  7. ^ „Behind the World Cup record: Fabien Barthez”. FIFA.com. 10. 7. 2017. Arhivirano iz originala 28. 12. 2017. g. Pristupljeno 16. 1. 2018. 
  8. ^ „Peter Shilton splits from wife after 40 years”. Hindustan Times. 19. 12. 2011. 
  9. ^ „HELLO! exclusive: Peter Shilton announces engagement to jazz singer Steph Hayward”. hellomagazine.com. Hello!. 30. 3. 2015. Pristupljeno 31. 3. 2015. 
  10. ^ „PICTURES: England legend Peter Shilton ties the knot at intimate wedding on Mersea Island”. Gazette. 
  11. ^ „Ex-England goalkeeper Peter Shilton on drink-drive charge”. BBC. 11. 3. 2013. Pristupljeno 11. 3. 2013. 
  12. ^ „Shilton banned for drink driving”. BBC News. 
  13. ^ „Peter Shilton's Brexit FURY: Lineker's old roommate BLASTS Remainers - 'GET US OUT'”. express.co.uk. Daily Express. 16. 11. 2018. Pristupljeno 30. 11. 2018. 
  14. ^ Holley, Duncan; Chalk, Gary (2003). In That Number – A post-war chronicle of Southampton FC. Hagiology Publishing. str. 512. ISBN 0-9534474-3-X. 
  15. ^ a b v g d đ Matthews, Tony (1994). The Encyclopaedia of Stoke City. Lion Press. ISBN 0-9524151-0-0. 
  16. ^ Morgan, Scott (septembar 2008). „Deal or No Deal?”. Inside United. Teddington: Haymarket Network (194): 42—46. 
  17. ^ Smyth, Rob (29. 8. 2008). „Guardian – Inspired Football Transfers”. The Guardian. London. Pristupljeno 22. 5. 2010. 
  18. ^ „Peter Shilton”. BBC Nottingham. maj 2004. Arhivirano iz originala 21. 06. 2024. g. Pristupljeno 7. 9. 2007. 
  19. ^ „The 10 worst examples of footballers behaving badly”. The Guardian. London. 
  20. ^ Swan, Peter; Collomosse, Andrew (2008), Swanny: Confessions of a Lower-League Legend, John Blake, ISBN 978-1-84454-660-2 
  21. ^ Winter, Henry (14. 1. 1994). „Ardiles looking to Angell or Allen”. The Independent. London. Pristupljeno 13. 10. 2009. 
  22. ^ McKinstry, Leo (12. 12. 2004). „Telegraph – Sporting Heros Book Reviews”. The Daily Telegraph. London. Pristupljeno 22. 5. 2010. [mrtva veza]
  23. ^ a b Pomroy, Matt. „MARTYN - TOP CAT FOR ENGLAND?”. Sky Sports. Pristupljeno 6. 5. 2020. 
  24. ^ „Italia-Inghilterra: 2-1 - L'Italia non s'è persa” (na jeziku: Italian). Storie di Calcio. Pristupljeno 26. 6. 2014. 
  25. ^ „englandstats.com - A Complete Database of England Internationals Since 1872”. 
  26. ^ O'Hagan, Simon (15. 12. 1996). „The safest pair of hands”. The Independent. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  27. ^ Doyle, Mark (27. 1. 2018). „Buffon, Schmeichel or Yashin? Top 10 goalkeepers of all time”. Goal.com. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  28. ^ „Poise, speed and awareness made Banks the best”. The Guardian. 28. 7. 2008. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  29. ^ Ronay, Barney (1. 8. 2008). „Gordon Banks”. The Guardian. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  30. ^ „England's greatest goalkeepers”. Sky Sports. 2. 7. 2010. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  31. ^ Hayward, Paul (9. 10. 2010). „Peter Shilton on Joe Hart, pampered pros – and his best England team”. The Guardian. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  32. ^ Wilson, Jonathan (9. 7. 2015). „Why the importance of a goalkeeper cannot be overestimated”. The Guardian. Pristupljeno 17. 1. 2018. 
  33. ^ Jackson, Jamie (1. 3. 2013). „Meet the three other survivors from English football's 1,000 club”. The Guardian. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  34. ^ Walker-Roberts, James (14. 11. 2014). „Shilton, Beckham, Moore... Meet the 100-cap club Wayne Rooney is set to join on Saturday”. Sky Sports. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  35. ^ „Shilton, Maradona trade barbs over 'Hand of God'”. www.the42.ie. 22. 6. 2016. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  36. ^ Yannis, Alex (25. 5. 1986). „The World Cup '86; 2-tear drama nears the end: Italy opens against Bulgaria”. The New York Times. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  37. ^ Chad, Norman (25. 5. 1986). „Soccer World's Eyes on Mexico Month-Long Tournament Beginning May 31 Will Be Magnet for Hundreds of Millions”. The Washington Post. Pristupljeno 28. 1. 2018. 
  38. ^ Taylor, Daniel (27. 11. 2001). „Its the slip-ups that stick”. The Guardian. Pristupljeno 16. 1. 2018. 
  39. ^ Macari, Lou (28. 12. 2008). „Lou Macari: Perfect XI”. FourFourTwo. Pristupljeno 29. 1. 2018. 
  40. ^ Wilson, Jeremy (10. 6. 2014). „World Cup 2014: Italy goalkeeper Gianluigi Buffon still standing in England's way ahead of clash in Manaus”. The Telegraph. Pristupljeno 10. 2. 2015. 
  41. ^ Andrews, Neil (20. 5. 2015). „In praise of short(er) goalkeepers”. The Guardian. Pristupljeno 17. 6. 2020. 
  42. ^ Piter Šilton na sajtu National Football Teams (jezik: engleski)
  43. ^ „Team of the Century: 1977-1996 - Souness, Robson & Hoddle...not a bad midfield trio!”. GiveMeFootball.com. Give Me Football. 30. 8. 2007. Arhivirano iz originala 22. 10. 2008. g. Pristupljeno 22. 9. 2016. 
  44. ^ Seb Stafford-Bloor (16. 4. 2015). „De Gea's saves may well catch the eye, but there's so much more to his triumphant rise”. FourFourTwo. Pristupljeno 28. 1. 2018. 

Spoljašnje veze

uredi
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Питер_Шилтон&oldid=28730623”