Prokl Carigradski

Sveti Prokl (grč. Προκλος) je bio arhiepiskop carigradski u periodu od 434. do 447. godine. Poznat je kao učenik Svetog Jovana Zlatoustog, koji ga je rukopoložio najpre u čin đakona, a zatim i sveštenika. Sveti Prokl je bio svedok javljanja Svetog Pavla Svetom Jovanu Zlatoustom. Od svog učitelja, Prokl je primio veliko znanje o Svetom pismu.

Proklo Carigradski

Posle proterivanja i smrti Svetog Jovana Zlatoustog Sveti Prokl, rukopoložen je za episkopa kizičkog 426. godine, a 435. godine izabran je za patrijarha carigradskog. Upravljao je crkvom Božjom kao mudri arhijerej. Radio je predano i snažno se borio protiv nestorijanske jeresi koja je bila dosta proširena u njegovo vreme.

Za njegovo vreme dogodila su se dva znamenita događaja. Prvo, prenete su mošti Svetog Jovana Zlatousta iz Komana u Carigrad, po želji cara i patrijarha. A u to vreme carovao je car Teodosije Mlađi sa sestrom Pulherijom. Drugo, bio je veliki zemljotres u Carigradu i po okolini. Mnoga od najlepših i najvećih zdanja srušena su tom prilikom. Tada patrijarh Prokl s carem i mnoštvom sveštenstva, velikaša i naroda, povede litiju kroz Carigrad. Dok su se na litiji molili Bogu, po predanju se desilo, da neko dete čudesno bude uzneto visoko u vazduh tako da se najzad nije moglo ni videti. Potom se vrati i spusti lagano na zemlju. Upitano gde je bilo dete odgovori, da je bilo odneseno na nebo među anđele i da je čulo kako anđeli pevaju pesmu: „Svjati Bože, svjati krjepki, svjati bezsmertni, pomiluj nas!“ Čuvši tu pesmu počeše je svi ljudi u litiji pevati, i zemljotres odmah prestade. Od tada se odomaćila u crkvi ta divna pesma i postala sastavni deo Svete liturgije. Dete je uskoro umrlo, i sahranjeno je u Crkvi Svete Irine.

Sveti Prokl je služio kao arhijerej još 20 godina nakon tog događaja. Umro je 446. godine.

Pravoslavna crkva proslavlja svetog Prokla 20. novembra po julijanskom kalendaru.

Izvori

Napomena: Ovaj članak, ili jedan njegov deo, izvorno je preuzet iz Ohridskog prologa Nikolaja Velimirovića.