Ranko Žeravica
Ranko Žeravica (Dragutinovo,[a] 17. novembar 1929 — Beograd, 29. oktobar 2015) bio je jugoslovenski i srpski košarkaški trener.
| Ranko Žeravica | |||
|---|---|---|---|
 Žeravica dok je bio trener Crvene zvezde | |||
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 17. novembar 1929. | ||
| Mesto rođenja | Dragutinovo, Kraljevina Jugoslavija | ||
| Datum smrti | 29. oktobar 2015. (85 god.) | ||
| Mesto smrti | Beograd, Srbija | ||
| Trenerska karijera | |||
| Godine | Klubovi | ||
| 1954—1960. 1960—1965. 1965—1972. 1971—1974. 1974—1976. 1976—1978. 1978—1980. 1980. 1980—1986. 1982. 1987—1989. 1989—1990. 1990. 1990—1991. 1991. 1993—1994. 1995—1996. 1996—1997. 2003. |
BKK Radnički Jugoslavija (pomoćnik) Jugoslavija Partizan Barselona Partizan Pula Jugoslavija Crvena zvezda Jugoslavija Saragosa Aurora Desio Napoli Konzervas Daroka Slobodna Dalmacija Split Juvekazerta Partizan Crvena zvezda Saragosa 2002 | ||
| Nagrade | |||
Kao trener:
| |||
Medalje
| |||
Njemu u čast hala sportova na Novom Beogradu nosi ime Ranko Žeravica.
Biografija uredi
Trenerskim poslom počeo da se bavi početkom 50-ih, u vreme kada je završavao igračku karijeru. Sve do 1966. godine radio je kao trener muških i ženskih selekcija u beogradskom Radničkom, a od 1960. godine postaje profesionalni trener u KSJ. U narednih 20-tak godina sa velikim uspehom u nekoliko navrata vodio je mušku košarkašku reprezentaciju Jugoslavije do najsvetlijih trofeja.
Paralelno sa radom u reprezentaciji, Žeravica je presudno uticao na veliki „bum“ Partizana početkom 70-ih godina, kada je selektirao tim predvođen Dalipagićem i Kićanovićem, koji je tokom narednih 10-tak godina osvojio mnoge trofeje. Bio je trener plavih na trima Olimpijskim igrama, tri Svetska prvenstva i tri Evropska prvenstva.
Ostaće zapamćen i kao trener koji je na prostorima bivše Jugoslavije sa uspehom kombinovao američku i rusku školu košarke. Tokom 1979. i 1980. godine sa uspehom je vodio i reprezentaciju Argentine. Nakon toga 80-tih godina bio je prvi trener Crvene zvezde.[1] Rekorder je Crvene zvezde po broju pobeda kao prvi trener ovog kluba i to sa 167 pobeda na 272 utakmice.[2]
FIBA je na svom sastanku povodom 75-godišnjice svog osnivanja (18. juna 1932), objavila spisak 20 novih članova Kuće slavnih FIBE u Alkobendasu u Španiji. U ovoj drugoj grupi (prva je primljena 1. marta 2007) koja je primljena 12. septembra 2007. godine, nalazio se i Ranko Žeravica.
Poslednjih godina života patio je od srčanih problema. Preminuo je u Beogradu 29. oktobra 2015. godine u svojoj osamdeset i petoj godini.[3] Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na beogradskom Novom groblju.
Od 10. februara 2016. godine, Hala Sportova "Novi Beograd" nosi ime Ranka Žeravice.[4] Posthumno je odlikovan Zlatnom medaljom za izuzetne zasluge u oblasti sporta, na svečanosti 15. februara iste godine.
U Novom Miloševu u opštini Novi Bečej juna 2023. godine otvoren je muzej posvećen Žeravici.[5]
Klubovi uredi
Trener beogradskog Partizana je bio od 1971. do 1974. godine. Potom odlazi u Španiju gde je od 1974. do 1976. bio trener Barselone. Nakon toga se vraća u Partizan čiji je trener od 1976. do 1978. godine i sa kojim 1978. osvaja Kup Radivoja Koraća. Potom je bio selektor reprezentacije Argentine od 1978. do 1980. godine, a uporedo sa tim bio je trener i košarkaškog kluba Pula. Nakon povratka u Beograd, Žeravica je od 1980. do 1986. godine trener Crvene zvezde, a zatim ponovo odlazi u Španiju gde je od 1987. do 1989. godine trener Saragose.
Zatim je bio trener u Italiji gde vodio ekipu Aurora Desio od 1989. do 1990. godine. Potom je u sezoni 1990/91. sedam kola bio trener italijanskog Napolija, a istu sezonu 1990/91. do kraja završava u Španiji gde vodi ekipu Konzervas Daroka. Od juna do oktobra 1991. bio je trener košarkaškog kluba Slobodna Dalmacija iz Splita, a u sezoni 1993/94. bio je trener Juvekazerte.
U sezoni 1995/96. ponovo vodi Partizan sa kojim osvaja titulu prvaka države. Nakon što je napustio Partizan, Žeravica je ponovo bio trener Crvene zvezde koju je vodio tokom sezone 1996/97, a zadnja trenerska destinacija u karijeri mu je španska Saragosa 2002 čiji je trener bio od februara do marta 2003. godine.
Reprezentacija uredi
Od 1960. do 1965. bio je pomoćnik selektoru Aleksandru Nikoliću, a prvi trener reprezentacije Jugoslavije postao je 1965. godine. Sa „plavima“ je osvojio Svetsko prvenstvo 1970. u Ljubljani i Olimpijske igre u Moskvi deset godina kasnije, kao i srebrne medalje na Olimpijskim igrama 1968. u Meksiku, Svetskom prvenstvu 1967. u Urugvaju i Evropskim prvenstvima u Italiji 1969. i Nemačkoj 1971. U bogatoj riznici našla se i bronzana medalja sa Svetskog prvenstva 1982. u Kolumbiji.
Trenerski uspesi uredi
Klupski uredi
- Prvenstvo SR Jugoslavije (1): 1995/96.
- Kup Radivoja Koraća (1): 1978.
Reprezentativni uredi
- Zlatne medalje
- Olimpijske igre 1980. u Moskvi
- Svetsko prvenstvo 1970. u Ljubljani
- Srebrne medalje
- Olimpijske igre 1968. u Meksiku
- Svetsko prvenstvo 1967. u Urugvaju
- Evropsko prvenstvo 1969. u Italiji
- Evropsko prvenstvo 1971. u Nemačkoj
- Bronzana medalja
- Svetsko prvenstvo 1982. u Kolumbiji
Napomene uredi
- ^ Novo Miloševo je nastalo posle Drugog svetskog rata ujedinjenjem dva sela: Karlovo (Dragutinovo) i Beodra. Žeravica je rođen 1929. u naselju koje se zvalo Dragutinovo.
Reference uredi
- ^ Istorija KK Crvena zvezda – 3. deo Pristupljeno 23.05.2014.
- ^ ZvaničanMedia Guide KK Crvena zvezda - sezone 2002/2003. pp. 138
- ^ Odlazak legende: Preminuo Ranko Žeravica Pristupljeno 29.10.2015.
- ^ Hala sportova Ranko Žeravica
- ^ „OTVOREN MUZEJ „RANKO ŽERAVICA“: Košarkarška legenda dobila spomen-kompleks u Novom Miloševu (FOTO)”. NOVOSTI (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-06-11.
Spoljašnje veze uredi
- Ranko Žeravica — Kuća slavnih FIBA, klasa 2007. na sajtu YouTube
- Žeravica: Imamo i bolje igrače, koje Ivković iz nekog razloga nije pozvao („Večernje novosti“, 20. septembar 2013)
- Ranko Žeravica - Od Novog Miloševa do Kuće slavnih („Večernje novosti“, feljton, novembar 2015) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (8. novembar 2015)
