Википедија

Rudarski basen

Рударски басени значајни су за индустрија вађење ресурса у многим деловима света. Они обезбеђују велику количину енергије фосилних горива

Rudarski baseni značajni su za industrija vađenje resursa u mnogim delovima sveta. Oni obezbeđuju veliku količinu energije fosilnih goriva u svetskoj ekonomiji.

Narodna Republika Kina najveći je proizvođač uglja u svetu, dok Sjedinjene Države sadrže najveće svetske „obnovljive“ rezerve uglja (slede Pakistan, [1] Rusija, Kina i Indija). [2] Kina i Sjedinjene Države su takođe među najvećim potrošačima uglja. Ostale važne zemlje za proizvodnju uglja su Australija, Indija, Južna Afrika i Rusija.

Rudarstvo uglja je region u kome je vađenje uglja značajna ekonomska aktivnost. Regioni za iskopavanje uglja često su povezani sa socijalnim, kulturnim i ekološkim uticajem kopanja uglja.

Amerika uredi

 
Ugljeni regioni Sjedinjenih Država

Iskopavanje uglja u Sjedinjenim Državama istorijski je imalo ekonomsku i kulturnu dominaciju u regionima kao što su: Alekseni (Alegxeni) i Apalačke planine (Appalachian Mountains), gde je bio glavni deo identiteta i tradicija. Zamena radnika, mehanizacijom je imala velike posledice za industriju i ljude na koje utiče.

Ugalj se minira u regionu Apalačke planine i na srednjem zapadu. Većina uglja koji se sada proizvodi u Sjedinjenim Državama minira se u zapadnim površinskim kopovima, posebno u slivu reke Vajoming (Wyoming) u Prašnom (Dusty). [3] Površinski način kopanja koji se često koristi u Apalachiansima (Appalachians) je kopanje sa vrha planine.

Države sa najvećim nadoknadivim rezervama uglja su u opadajućem redosledu: Vajoming (Wyoming), Zapadna Virdžinija (West Virginia), Ilinois (Illinois) i Montana (Montana).[4] Najveća pojedinačna mina u Sjedinjenim Državama je severna Antolopa Rashele u blizini Džilete (Vajoming): godišnje proizvodi više uglja od mnogih država. U 2009. godini, sama je proizvela preko 100 miliona tona uglja, a planira je da proizvede 130 miliona tona u 2012. više od 23 druge države koje spadaju u proizvođače uglja, uključujući Pensilvaniju (Pennsylvania). [3]

Područja sa značajnim aktivnostima vađenja uglja uključuju:

Evropa uredi

 
 
Ugalj polja Nemačke, Belgije, Holandije i Severne Francuske

Šleska u Poljskoj i Češkoj ima više aktivnih rudnika uglja od ostatka Evropske unije zajedno.

Ujedinjeno Kraljevstvo - Britanija je u prošlosti imala veliku delatnost vađenja uglja, ali od 1980-ih ruda uglja je u padu zbog povećane upotrebe prirodnog gasa u elektranama i jeftinijeg uvoza. U Britaniji danas postoji vrlo malo rudnika uglja i otvorenih kamenoloma.

U Engleskoj, region Vest Midlands (West Midlands), koji pokriva zapadni deo engleskog Midlands-a. Konurbacija Zapadnog Midlendsa ime je dato po velikoj konurbaciji u regionu koja obuhvata gradove Birmingem i Vulverhempton. "Crna zemlja" je slabo definisano područje engleskog Zapadnog Midlendsa, koje obuhvata sever i zapad Birmingema i jug i istok Vulverhemptona, poznato po rudnicima uglja (naročito u Stafordšru), operacijama koksa (goriva) uglja i drugim teškim industrija, uključujući livnice gvožđa i fabrike čelika koje su koristile lokalni ugalj za loženje peći, a sve to je proizvelo nivo zagađenja vazduha koji je imao malo jednakih mesta bilo gde u svetu.
Eksploatacija uglja u Kenti u jugoistočnoj Engleskoj takođe je imala operacije iskopavanja uglja. U jugozapadnoj Engleskoj, Samerset je do 1973. godine bio nalazište polja Somerset. Jorkšir u severozapadnoj Engleskoj takođe je nekada bio dom za velike operacije vađenja uglja.
U Južnom Velsu se nalazi nalazište uglja koje je obezbedilo veliku količinu Velškog uglja.

Španija

U Asturiji i Leonu postoje velika ležišta uglja koja su pomogla podsticanju industrijske revolucije u Španiji (ovi su uglavnom iscrpljena).

Ukrajina

Donjecki basen, Volinija i Galicija su rudarske regije.

Rumunija

Dolina Jiu je region za vađenje uglja.

Srbija

Kolubara i Kostolac su oblasti za vađenje uglja. Regija REMBAS u blizini reke Resave je region za iskopavanje uglja.

Nemačka

Područje Rurske oblasti u Severnoj Rajni-Vestfalija, Donjoj Lužici i području eksploatacije lignita u centralnoj Nemačkoj neki su od oblasti eksploatacije uglja. [5] Krajem 2010. u Nemačkoj je bilo pet rudnika jakog uglja: 1: Bergverk Ibenburen, Ibenburen (Bergverk Ibenburen, Ibenburen), 2: Zeche Auguste Viktoria, Marl (Zeche Auguste Viktoria, Marl), 3: Bergverk Prosper-Haniel, Botrop (Bergverk Prosper-Haniel, Botrop), 4: Bergverk Vest, Kamp Lintfort (Bergverk West, Camp Lintfort), 5: Bergverk Sar, Sarlouis (Bergverk Sar, Sarlouis).

Poslednji nemački rudnik crnog uglja Prosper-Haniel (Prosper-Haniel) zatvoren je 21. decembra 2018. [6]

Nizozemska

Limburg je bio region za eksploataciju uglja do 1973. (pogledajte rudarstvo u Limburgu).

Francuska

Rudarski basen Nord-Pas de Calais (Nord-Pas de Calais), basen za iskopavanje uglja Loire(Loire) i basen za iskopavanje uglja Sar-Varndt (Sar-Varndt) bili su glavni regioni za iskopavanje uglja.

Belgija

Industrijski sastav silona sadrži nekadašnje područje iskopavanja uglja, Pais Noir (Pais Noir) ili "Crnu zemlju". Prolazi preko Valonije (Wallonia), prelazeći od Dour-a (Dour-a), u Boriningu (Boriningu), na zapadu do Verviers-a na istoku, kroz Mons, La Luvjer, Šarlroa, Namir, Hui i Lieže, prateći doline reka Haine, Sambre, Meuse i Vesdre. Takođe je poznata i kao "dolina Sambre i Meusea (the valley of the Sambra and the Meuse)", ili "dolina Haine-Sambre-Meuse-Vesdre (the valley of Haine-Sambre-Meuse-Vesdre)", ili "dorsale valone (dorsale valone)".

Rusija

Kuznetski basen jugozapadnog Sibira je rudarsko područje.

Australija uredi

Australija sadrži 76 milijardi tona rezervi uglja, odnosno oko 8 procenata poznatih svetskih ležišta. Australijska ležišta uglja uključuju i lignit (smeđi ugalj) i crni ugalj. Najvažnija područja za proizvodnju australijskog uglja su sliv Boven-a (Bowen) u državi Kvinslend, region Hunter u državi Novi Južni Vals i dolina Latrobe (Latrobe Valley) u državi Viktorija. [1]

Kina uredi

Kina je trenutno najveći rudar na uglju u svetu, a takođe je i najveći potrošač uglja na svetu. [7] Kineska proizvodnja uglja i dalje raste i njen proizvodni kapacitet se proširio neviđenom brzinom, sa godišnjim povećanjem proizvodnje u proseku 200 miliona tona. U 2012. godini, ukupna proizvodnja uglja dostigla je 3,66 milijardi tona. Međutim, na osnovu postojećih kineskih tehnologija za vađenje uglja, ovaj nivo proizvodnje uveliko premašuje održivi kapacitet proizvodnje uglja u pogledu resursa, životne sredine i bezbednosti. Iza ove ogromne proizvodne statistike stoji prekomerno trošenje resursa uglja, veliki broj žrtava među radnicima i ozbiljna šteta vodnim resursima i životnoj sredini. Ovi problemi su osnova otpora za dalji razvoj kineske industrije uglja.

Mongolija uredi

Mongolija je dokazala rezerve od 12,2 milijarde tona uglja, uključujući 2 milijarde tona koksnog uglja i 10,1 milijardi tona termalnog uglja. [8] Procenjuje se da Mongolija ima potencijalne rezerve uglja od oko 100 milijardi metričkih tona. [9] [10] Iako proizvodnja Mongolije iznosi oko samo 5 miliona tona uglja godišnje, on će značajno rasti s obzirom na blizinu Kine. [11]

Indija uredi

Indija ima neke od najvećih rezervi uglja na svetu (oko 267 milijardi tona [2]). Energija dobijena iz uglja u Indiji je dvostruko veća od energije dobijene iz nafte, dok je u svetu energija koja se dobija iz uglja oko 30% manja od energije koja se dobija iz nafte.

Najbolje države koje proizvode su:

Ostala značajna područja vađenja uglja uključuju:

  • Singareni koledari (Singapore calendars) u okrugu Khamam (Khamam), Telangana
  • Elektrana uglja Chirimiri (Chirimiri) i Hasdeo u okrugu Koria (Hasdeo in Coria County), Čatisgar
  • Rudnici Jharia u okrugu Dhanbad (Jharia in Dhanbad district), Džarkand
  • Odiša
  • Okrug Nagpur i Chandrapur (Nagpur and Chandrapur counties), Maharaštra
  • Raniganj u okrugu Bardhaman (Raniganj in Bardhaman County), Zapadni Bengal
  • Rudnici lignita Neiveli u okrugu Cuddalore (Neiveli in Cuddalore County), Tamil Nadu
  • Singrauli Coalfield (Coalfield singles) i Umaria Coalfield (Umaria Coalfield) u Madja Pradeš
  • Odiša
  • Jovai (Jovai), Garo (Garo) brda u Megalaja

Pakistan uredi

Otkrivanje ogromnog ležišta u provinciji Sindh (Sindh) devedesetih godina, dovelo je do resursa JORC-a (JORC), u regionu od 175 milijardi tona, u toku je rad sa proizvodnjom koja se očekuje da se započne u 2013. godini, pri čemu se nekoliko stranih kompanija takmičilo za miniranje različitih blokova resurs.

Južna Afrika uredi

U Južnoj Africi ugalj se iskopava u nekoliko regiona, uglavnom u Istočnom Randu oko Vitbank (East Rand around Whitbank), u dolini Val oko Van Trougla, Vaterberg (Waterberg) u provinciji Limpopo, i u Dunde (Uncle) i Nevcastle (Nevcastle) na severu Kvazulu Natal. Južna Afrika je trenutno vodeći afrički proizvođač uglja. [12]

Rusija uredi

Rusija je trenutno peti najveći proizvođač uglja i ima drugi najveći rezervat, procenjen na 175 milijardi. Većina njegovog uglja nalazi se iza Uralskih planina u Sibiru. Do 1999. godine otprilike trećina poslovanja s Rudnikom uglja je privatizovana. Od tada se industrija koncentrisala u rukama nekolicine kompanija - proizvođači koksnog (gorivnog) uglja integrisani su u proizvođače čelika, a pojavila su se dva nacionalna lidera u parnom uglju. Ruski rudari uglja nedavno su se zalagali za poboljšanja svojih radnih uslova, što je dovelo do određene reforme. Mechel (Mechel) kontroliše preduzeće za proizvodnju uglja Južni Kuzbas (Southern Kuzbass) u Kuznjeci, polje Elga uglja (Elga coal field) [13] [14] u Saha republici sa 2,2 milijarde metričkih tona uglja, [15] i rudnik uglja u Nerjungri u republici Sakha. Ostali regioni za proizvodnju uglja obuhvataju sliv smeđeg uglja Pechora (Pechora) u severnoj Evropi Rusije, Kansk-Achinsk (Kansk-Achinsk) sliv sa ukupnim rezervama 600 milijardi tona lignita koncentrisanog na Kansk-u u južnom Krasnojarskom kraju, Tunguski (Tunguska) basen uglja u istočnom Sibiru koji se nalazi između reke Hatanga (Khatanga) i Transibirska železnica između reka Jenisej i Lena i sliv uglja Lena koji je uglavnom u republici Sakha (Sakha), a neki u Krasnojarskom kraju.

Kanada uredi

Kanada drži 78 milijardi tona uglja, pre svega bituminoznog i sub bituminoznog, mada Saskačevan ima značajne rezerve lignita. Dolina Elka (Elka Valley), koja se nalazi u jugoistočnom uglu Britanske Kolumbije. Ona je domaćin jednog od najvećih svetskih ležišta čvrstog koksnog uglja. Pet rudnika u ovom području upravlja rudarska kompanija Teck. [3]

Vidi još uredi

Reference uredi

  1. ^ Experts suggest ways of exploiting Thar coal deposits
  2. ^ US Energy Information Administration: World estimated recoverable coal, Excel spreadsheet, downloaded 27 January 2009.
  3. ^ a b „Annual Coal Report - Energy Information Administration”. www.eia.doe.gov (na jeziku: engleski). Pristupljeno 18. 9. 2017. 
  4. ^ US Energy Information Administration: Recoverable coal reserves and average annuay recovery percentage at producing mines by state, 2006, 2005, PDF file, downloaded 27 January 2009.
  5. ^ See German Wikipedia for a detailed listing
  6. ^ Lepisto, Christine (25. 12. 2018). „German President gets coal for Christmas as last black coal mine closes”. TreeHugger (na jeziku: engleski). Pristupljeno 26. 1. 2019. 
  7. ^ retrieved from http://cornerstonemag.net/chinas-coal-industry-must-follow-the-path-of-sustainable-production-capacity/ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (16. avgust 2013)
  8. ^ Badgaa, Ganbaatar. „Current Status of and Prospects for Energy Resources and Infrastructure Development of South Gobi in Mongolia” (PDF). Ministry of Fuel and Energy Mongolia, Department of Fuel Policy and Regulation. Pristupljeno 28. 8. 2010. 
  9. ^ „Investment Opportunity: Minerals”. Foreign Investment and Foreign Trade Agency (FIFTA) The Government of Mongolia. Pristupljeno 28. 8. 2010. 
  10. ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 04. 09. 2012. g. Pristupljeno 11. 05. 2020. 
  11. ^ „Archived copy”. Arhivirano iz originala 21. 5. 2010. g. Pristupljeno 27. 5. 2010. 
  12. ^ MBendi Information for Africa, "Africa: Mining - Coal Mining - Overview, 2008-08, webpage:
  13. ^ „Elga Coal Complex”. Mechel. Arhivirano iz originala 9. 4. 2018. g. Pristupljeno 16. 8. 2017. 
  14. ^ „Elga Coal Complex: history”. Mechel. Arhivirano iz originala 2. 7. 2016. g. Pristupljeno 16. 8. 2017. 
  15. ^ „"Яkutugolь" planiruet v sentяbre otkrыtь obogatitelьnuю fabriku na Эlьginskom mestoroždenii moщnostью 3 mln tonn”. Metallosnabženie i sbыt (na jeziku: ruski). 21. 8. 2012. Pristupljeno 16. 8. 2017. 

Spoljašnje veze uredi


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Рударски_басен&oldid=26995307”