Sogdijana

Древна цивилизација иранског народа и покрајина Ахеменидског царства‍

Sogdijana ili Sogdija (uzb. Sog'diona; tadž. Суғд; stpers. Suguda; pers. سغد; stgrč. Σογδιανή; kin: 粟特) bila je antička iranska civilizacija i provincija ahemendskog persijskog carstva. Sogdijana je pomenuta kao 18. zemlja sa behistunskog natpisa, pisanog za vreme Darija Velikog. Pomenuta je i u zoroastrijskoj knjizi Vendidad i kao druga na spisku dobrih zemalja koje je napravio bog Ahura Mazda. Sogdijana se nalazila u Transoksijani tj. između reka Amu Darje i Sir Darje na tlu današnjih Uzbekistana, Tadžikistana i Kirgistana. Njeni značajni gradovi su bili Samarkand, Buhara, Kučand i Keš.

Sogdijana

Sogdijana oko 300. p. n. e., zatim pod Seleukidskim carstvom, jednom od država naslednica carstva koje je stvorio Aleksandar Veliki
Jezici Sogdijski jezik
Religije Zoroastrizam, manihejstvo, budizam, islam, Nestorijansko hrišćanstvo[1]
Prestonice Samarkand, Buhara, Hučand, Keš
Površina Između Amu Darje i Sir Darje
Trajanje 6. vek p. n. e. do 11. vek
Valuta Imitacije sasanidskog kovanog novca i kineskog gotovinskog novca, kao i „hibridi” oba.[2][3]

Istorija

uredi
 
Sogdijanci na kineskom zidu iz dinastije Ki, 567—573

Prvi put je Sogdijana stupila u kontakt sa zapadnom civilizacijom dolaskom Aleksandra Makedonskog. Godine 327. p. n. e. Aleksandar je vodio tešku opsadu sogijanske tvrđave Arimazej, koju je zauzeo na prevaru. U tvrđavi je zarobio i svoju buduću nevestu, baktrijsku princezu Roksanu. Nakon osvajanja Sogdijane, koja je bila i granična pokrajina budućeg Aleksandrovog carstva, napravio je novu satrapiju u koju je ušlo i južnije arijevsko carstvo Baktrija. Ta satrapija je 248. p. n. e. postala deo helenističkog Grko-baktrijskog carstva pod Diodotom. Godine 150. p. n. e., pokrajina pada u ruke Skita i kineskih plemena (Jedžija).

Posle X veka n. e., Sogdijana je pala pod uticaj turskih dinastija, i vremenom su turski elementi i jezici su potisnule stare istočnoiranske. Kao poslednji ostatak starog sogdijanskog stanovništva, ostali su Jagnobi u današnjem Tadžikistanu, koji govore jezikom nastalim od starosogdijanskog.

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ Gernet, Jacques (31. 5. 1996). A History of Chinese Civilization . Cambridge University Press. str. 286–. ISBN 978-0-521-49781-7. 
  2. ^ „Soghdian Kai Yuans (lectured at the Dutch 1994-ONS meeting)”. T.D. Yih and J. de Kreek (hosted on the Chinese Coinage Website). 1994. Pristupljeno 8. 6. 2018. 
  3. ^ „Samarqand's Cast Coinage of the Early 7th–Mid-8th Centuries AD: Assessment based on Chinese sources and numismatic evidence.”. Andrew Reinhard (Pocket Change – The blog of the American Numismatic Society). 12. 8. 2016. Arhivirano iz originala 12. 06. 2018. g. Pristupljeno 9. 6. 2018. 

Literatura

uredi

Spoljašnje veze

uredi