Spasoje Šejić
Spasoje Šejić (10. jun 1948 — 14. januar 1989) bio je satiričar, radikalni kritičar socrealizma, realista - srpski književnik.
Spasoje Šejić | |
|---|---|
 Spasoje Šejić | |
| Datum rođenja | 10. jun 1948. |
| Datum smrti | 14. januar 1989. (40 god.) |
Biografija uredi
Rođen 10. jun 1948. godine u selu Samokovo, na obroncima Kopaonika, u opštini Kuršumlija gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Srpskohrvatski jezik i jugoslovensku književnost upisao je na Prištinskom univerzitetu 1967. godine, ali je nakon dve godine morao da napusti Prištinu i pređe na Beogradski univerzitet pod pretnjom smrću. Kao jedan od lidera studentskih demonstracija 1968. godine obratio se studentima zastupajući međunarodno proklamovane levičarske ciljeve protesta i direktno se suprotstavljajući separatističkim nacionalističkim zloupotrebama kolega Albanaca. 1971. godine bio je jedan od organizatora studentskih demonstracija u Beogradu protiv razbijanja Jugoslavije, protiv hapšenja i otpuštanja profesora i vođa demonstracija 1968. 1972. godine diplomirao je književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu. Radio je kao profesor književnosti u Gimnaziji u Obrenovcu. Kao kritičar realnosti socijalizma bio je izložen stalnim pritiscima od strane organa komunističke vlasti. Sebi je oduzeo život u 41. godini života.
Književni rad uredi
1975. dobija Prvu nagradu za neobjavljeni roman Književne omladine Srbije za satirični roman Crveni krugovi, o propasti porodice, raslojavanju i brzom odrastanju u bezličnoj komunističkoj Varoši, koji nije objavljen zbog kritičkog sadržaja. I na sledećem konkursu 1976. dobija prvu nagradu za roman Dok ne stigne Tomas Man, koji i objavljuje Književna omladina Srbije. Kritika odlično prihvata ovaj moderni roman čija se radnja odvija u Studentskom gradu, i prati život studentske lepotice kroz vrtloge demonstracija 1968. 1976. godine prvi put dobija i nagradu na konkursu za satiričnu pripovetku Radoje Domanović za pripovetku Šta će Smaji tolika deca. 1977. godine postaje član Udruženja književnika Srbije. Nagradu Radoje Domanović dobio je još dva puta 1978. i 1981. godine. 1978, u zalazak Titove ere, Šejić zajedno sa grupom istaknutih srpskih književnika (Ivan Ivanović, Alek Marjano, Rastko Zakić, Bogdan Šekler, Žika Lazić, Tode Čolak) osniva Trajnu radnu zajednicu pisaca ZAPIS.
Za života je objavio četiri romana, a njegove pripovetke su objavljivane u listu Duga, Jež, Književna reč, TOK, Jedinstvo, Ilustrovana Politika, Komunist, Zmaj i Prosvetni pregled, u kome je imao i kolumnu „Gnevnik jednog nastavnika“ o situaciji u prosveti 1976—1978. Bavio se i književnom kritikom i esejistikom. Ostavio je bogatu književnu zaostavštinu.
Nagrade uredi
- 1975. Prva nagrada za neobjavljeni roman Književne omladine Srbije za roman Crveni krugovi
- 1976. Nagrada za satiričnu pripovetku Radoje Domanović za pripovetku Šta će Smaji tolika deca
- 1976. Prva nagrada za neobjavljeni roman Književne omladine Srbije za roman Dok ne stigne Tomas Man
- 1977. Nagrada lista Prosvetni pregled za priču Otkaz
- 1977. Nagrada Književne reči za pripovetku Kiks
- 1978. Nagrada za satiričnu pripovetku Radoje Domanović za pripovetku Slatki zagrljaj
- 1979. Nagrada za pripovetku lista Komunist za pripovetku
- 1982. Nagrada za satiričnu pripovetku Radoje Domanović za pripovetku Spomen-kuća
Objavljene knjige uredi
- 1976. Dok ne stigne Tomas Man - Književna omladina Srbije
- 1978. Skica za portret N. J. - Zapis
- 1982. Život u dva filma - Rukopisi
- 1984. Preduzimanje mera - Nova
Posthumno:
- 1989. Poslednji lek - Altera
- 2003. Devojke bele i mezgrovite - KKO
- 2005. 9 života - romani - izabrana dela, NUB Ivo Andrić i Ministarstvo kulture Republike Srbije
Izvori uredi
- Dokumentarni TV film - Devojke iz sedamdesetih; 2 epizode po 45 minuta; Treći kanal RTS 2003. godine
