Spomen bista narodnom heroju Vladi Obradoviću-Kamenom u Ašanji
Spomen bista narodnom heroju Vladi Obradoviću Kamenom se nalazi u Ašanji i pod zaštitom je Zavoda za zaštitu spomenika kulture Sremska Mitrovica.[1] S obzirom da predstavlja značajnu istorijsku građevinu, proglašena je nepokretnim kulturnim dobrom Republike Srbije.[1]
| Spomen bista narodnom heroju Vladi Obradoviću-Kamenom u Ašanji | |
|---|---|
| Opšte informacije | |
| Mesto | Ašanja |
| Opština | Pećinci |
| Entitet |  Srbija |
| Država | Srbija |
| Vrsta spomenika | spomenik kulture |
| Vreme nastanka | Drugi svetski rat |
| Tip kulturnog dobra | Nepokretno kulturno dobro |
Istorija
urediVlada Obradović Kameni (1912 — 2. jun 1944), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije, je imao samo godinu dana kada mu je otac preminuo a sa nepunih jedanaest se preselio sa majkom u Ašanju gde je radio na imućnim seoskim gazdinstvima.[1] Od prvih dana okupacije se borio protiv okupatorsko-kvinsliške vlasti. Zbog jedne neuspele akcije koju je samoincijativno planirao folksdojčeri su ga uhapsili, ali je uspeo da pobegne i da se vrati u selo gde se krio neko vreme.[1] Kasnije se povezao sa Narodnooslobodilačkim pokretom i 3. septembra 1941. je stupio u Posavski partizanski odred i već od prvog dana je učestvovao u akcijama.[1] Krajem 1942. godine sa Posavskim batljonom, koji se uključio u sastav Šeste proleterske istočnobosanske udarne brigade, je prešao u istočnu Bosnu i postao član Saveza komunista Jugoslavije.[1] Kasnije je postao komandir Druge vojvođanske udarne brigade i učestvovao je u raznim borbama među kojima su za oslobođenje Srebrenice, Vlasenice, Zvornika, na Majevici i Briču.[1] Više puta je bio ranjen i zbog toga prebačen u Srem na lečenje i oporavak. Na jesen 1943. je postao član Mesnog Narodnooslobodilačkog odbora ali je ubrzo kao komandir prešao u Srbiju prateći grupu vojno-političkih rukovodilaca koje je Vrhovni štab NOV i POJ uputio preko Srema u Srbiju.[1] Kada je u rejonu Dučine poginuo komandant bataljona Jovan Vuksan Moša preuzeo je njegovu dužnost.[1] Ovaj bataljon se posle mesec dana borbe u Srbiji vratio u Srem u sastav Prvog sremskog partizanskog odreda da bi juna 1944. postao Šesta vojvođanska udarna brigada.[1] Poginuo je 2. juna 1944. u borbi sa grupom Nemaca na Galovičkom kanalu, između Karlovčića, Mihaljevaca i Šimanovaca.[1] Posle njegove pogibije jedan bataljon Šeste vojvođanske brigade je nosio njegovo ime. Proglašen je za narodnog heroja 5. jula 1951.[1] Njegova spomen bista je u centralni registar upisana 27. decembra 1999. pod brojem ZM 59, a u registar Zavoda za zaštitu spomenika kulture Sremska Mitrovica 6. decembra 1999. pod brojem 18.[1]
