Srpski Miletić
Srpski Miletić (mađ. Szerbmilitics, nem. Berauersheim) je selo u opštini Odžaci, u Zapadnobačkom okrugu, u Srbiji.
Srpski Miletić | |
|---|---|
 Pravoslavna crkva u Srpskom Miletiću. | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Autonomna pokrajina | Vojvodina |
| Upravni okrug | Zapadnobački |
| Opština | Odžaci |
| Stanovništvo | |
| — 2011. |  3.038 |
| — gustina | 80/km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 45° 33′ 30″ S; 19° 12′ 08″ I / 45.558442° S; 19.202122° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 90 m |
| Površina | 37,7 km2 |
.svg)  Srpski Miletić Srpski Miletić na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 25244 |
| Pozivni broj | 025 |
| Registarska oznaka | SO |
Istorija uredi
Srpski Miletić se prvi put pod tim imenom pominje 1786. godine. U mađarskim zapisima selo se naziva Rácz-Militics ili Militics, a u nemačkim Milititsch ili Berauersheim. Godine 1733. u Rac Miletiću ima 160 domova a pravoslavni sveštenici su: Adam Ćosić, Vasilije Miletić, Vasilije Jovanović, Petar Lukić i Vasilije Sabaduš.[1] Naselje Srpski Miletić se vezuje za seobu Srba. Srbi koji su došli na prostore današnjeg Miletića bavili su se stočarstvom i zemljoradnjom. Selo je dobilo ime po imućnom čoveku Mileti (ili porodici Miletić), koji je kasnije bio i upravitelj sela.
Carica Marija Terezija je, već započetu, kolonizaciju stanovništva iz zapadnih krajeva Habzburške monarhije u slabo naseljenu Vojvodinu intenzivirala u ogromnoj razmeri. Stotine hiljada ljudi predviđeno je za preseljenje. Pridošli Nemci su većinom bili iz Švarcvalda, a manji deo je došao iz Palatinata i Badena. Bilo je i onih koji su došli i iz Majnca, Trira, Lorene, Sara i Hohenzolena. Nemci su bili upisani u crkvenim knjigama Odžacima i pre kolonizacije. Uz to, razvojačenjem dela Vojne granice postavilo se pitanje rešavanja statusa velikog broja militara sa njihovim porodicama. U ovom političko-ekonomsko-socijalnom, konfesionalnom i demografskom okviru odigralo se naseljavanje pustare Miletić i Ovsenica Srbima iz prekodunavskih krajeva 1745. godine. Sa dosta kvalitetnih oranica i lepim pašnjacima Srpski Miletić razvijalo se nalik susednim naseljima slične sudbine: prve tri godine oslobođeni feudalnih i državnih davanja, a zatim do 1770. godine obaveze su uzimane prema Traunovom urbaru i erarskim propisima.
Pravoslavni hram Sv. apostola i jevanđelista Mateja sagrađen je 1750. godine, a 1754. godine je osvećen. Ikonostas je obnovljen 1890. godine zahvaljujući Stevanu Građanskom, tadašnjem predsedniku crkvene opštine. Kolaudacija i osvećenje opravljene bogomolje obavljeno je 1892. godine. Braća Stevan i Dimitrije Građanski su u to vreme držali fabriku kudelje u mestu, i bavili su se humanitarnim radom.[2] Ta kudeljara je radila i 1940. godine, kada su joj bili hitno potrebni užarski pomoćnici.[3] Pokrenuo je Stevan kao saborski poslanik, 1891. godine na nivou mitropolije Karlovačke "Fond za pomaganje siromašnih škola i opština", osnivačkim prilogom od 100 f.[4] Za Fond Sv. Save dodelio je još 100 f., a istakao se i 1899. godine prilogom od 100 f. za zidanje pravoslavne crkve u Santovu.[5] Zemljoradnja i stočarstvo su bila glavna zanimanja stanovništva što je činilo okosnicu ekonomskog potencijala Monarhije očekivanu sa ovog nekadašnjeg predijuma, sada komorskog dobra.
Godine 1808. u mestu je pravoslavni paroh pop Vasilije Stefanović a učitelj Prokopije Jokić.[6]
U vreme cara Josifa, naslednika carice Marije Terezije u Srpski Miletić je doseljeno još Nemaca. Vremenom je došlo do potpunog gubljenja srpske populacije. Po izveštaju iz 1818. godine u mestu dominiraju katolici sa 1766 duša, pravoslavnih je duplo manje - 800, dok je samo četiri Jevreja.[7] Broj Nemaca u Srpskom Miletiću je naglo porastao 1820. godine broj Nemaca je bio 1898, a 1836. godine 2216. Godine 1936. Miletić je čisto nemačko selo sa 765 kuća i 3837 stanovnika. Ipak, naselje je kroz vekove sačuvalo ime Srpski Miletić. Zahtev za izgradnju katoličke crkve je podnet 1810. godine, ali je izgradnja odložena do 1816. godine. Crkva je završena 1824. godine. Ogranak Kulturbunda je osnovan 1926. godine. Organizacija je intenzivno učestvovala u svim oblastima kulture. Omladina je učila nemačke narodne pesme, pozorišne predstave i drugi kulturni događaji su bili na nemačkom jeziku, jer je cilj bio održanje maternjeg jezika i oživljavanje nacionalne svesti. Nakon poraza Nemačke u Drugom svetskom ratu Nemci iz Srpskom Miletića su raseljeni. Godine 1946. u selo su doseljeni ljudi iz Leskovca i njegove okoline.
Ovde se nalaze crkva Svetog apostola i jevanđeliste Mateje u Srpskom Miletiću, Srpski Miletić (slatinsko stanište) i FK Zadrugar Srpski Miletić.
Demografija uredi
Prema popisu iz 2011. bilo je 3038 stanovnika (prema popisu iz 2008. bilo je 3538 stanovnika). U naselju ima 1100 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,79.
U naselju Srpski Miletić 2002. živelo je 2878 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosila je 40,2 godina (38,9 kod muškaraca i 41,4 kod žena). Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja četiri popisa primećen je pad u broju stanovnika.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| m | ž |
|||
| ? | 27 | 26 | ||
| 80+ | 16 | 34 | ||
| 75—79 | 31 | 67 | ||
| 70—74 | 80 | 127 | ||
| 65—69 | 96 | 116 | ||
| 60—64 | 93 | 115 | ||
| 55—59 | 84 | 82 | ||
| 50—54 | 166 | 141 | ||
| 45—49 | 151 | 137 | ||
| 40—44 | 114 | 124 | ||
| 35—39 | 127 | 112 | ||
| 30—34 | 104 | 97 | ||
| 25—29 | 136 | 110 | ||
| 20—24 | 126 | 123 | ||
| 15—19 | 126 | 131 | ||
| 10—14 | 90 | 91 | ||
| 5—9 | 91 | 100 | ||
| 0—4 | 76 | 71 | ||
| Prosek : | 38,9 | 41,4 | ||
| ||||||||||||||||||||||||
|
| Pol | Ukupno | Neoženjen/Neudata | Oženjen/Udata | Udovac/Udovica | Razveden/Razvedena | Nepoznato |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 1.477 | 447 | 894 | 77 | 57 | 2 |
| Ženski | 1.542 | 311 | 906 | 271 | 50 | 4 |
| UKUPNO | 3.019 | 758 | 1.800 | 348 | 107 | 6 |
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija |
|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 680 | 273 | 15 | 0 | 152 |
| Ženski | 348 | 54 | 1 | 0 | 116 |
| UKUPNO | 1.028 | 327 | 16 | 0 | 268 |
| Pol | Proizvodnja i snabdevanje | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
| Muški | 3 | 33 | 63 | 14 | 43 |
| Ženski | 1 | 3 | 66 | 11 | 6 |
| UKUPNO | 4 | 36 | 129 | 25 | 49 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad |
| Muški | 4 | 3 | 31 | 10 | 3 |
| Ženski | 4 | 3 | 9 | 26 | 34 |
| UKUPNO | 8 | 6 | 40 | 36 | 37 |
| Pol | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | 5 | 0 | 0 | 28 | |
| Ženski | 3 | 0 | 0 | 11 | |
| UKUPNO | 8 | 0 | 0 | 39 | |
Zbirka slika uredi
-
Katolička crkva -
Središte Srpskog Miletića -
Reference uredi
- ^ "Serbski letopisi", Pešta 1859-1860.
- ^ "Školski list", Sombor 1891.
- ^ "Vreme", Beograd 1940.
- ^ "Srpski sion", Karlovci 1891.
- ^ "Školski list", Sombor 1899.
- ^ Nikola Šimić: "Logika serbskako jezika", Budim 1808.
- ^ Istvan Horvat: "Tudomanyos Gyüjtemeny, (Wissenschaftl. Sammlung.) hung, Tom 4", Buda 1818.
- ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
- ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
- ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.
