Stevan Dukić
Stevan Dukić (Rogolji, kod Gradiške, 16. oktobar 1920 — Zemun, jul 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| stevan dukić | |
|---|---|
 Stevan Dukić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 16. oktobar 1920. |
| Mesto rođenja | Rogolji, kod Gradiške, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | jul 1942. (21 god.) |
| Mesto smrti | Zemun, ND Hrvatska |
| Profesija | tekstilni radnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1938. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| U toku NOB | sekretar SK KPJ za Zemun |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 6. jula 1953. |
Biografija uredi
Rođen je 16. oktobra 1920. u selu Rogolji, kod Gradiške. Potiče iz siromašne seljačke porodice. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a zbog lošeg materijalnog stanja nije mogao da nastavi dalje školovanje, već je morao da traži zaposlenje. Kao šesnaestogodišnji dečak došao je u Beograd, gde se zaposlio u „Beogradskoj tekstilnoj industriji“ na Karaburmi i počeo da uči tekstilni zanat.
Od 1937. godine bio je aktivan u sindikatu tekstilnih radnika, postao član je član SKOJ-a, i jedan od organizatora štrajka tekstilnih radnika decembra 1937. i januara 1938. godine. Krajem januara 1938. godine primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).
Bio je član Petog rejonskog komiteta KPJ na Karaburmi i učestvovao je u svim akcijama omladine Beograda. U demonstracijama 27. marta 1941. godine predvodio je radnike sa Karaburme.
Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, postao je član Mesnog komiteta KPJ za Beograd i radio je na organizovanju sabotaža i oružane borbe u gradu, a zatim na upućivanju boraca u partizanske odrede. Učestvovao je u akciji spašavanja Aleksandra Rankovića, člana CK KPJ i Glavnog štaba NOPOJ-a, iz ruku Gestapa, iz bolnice u Vidinskoj ulici, 29. jula 1941. godine.
U periodu od avgusta do novembra 1941. godine, kao instruktor Centarlnog komiteta KPJ, radio je u Šumadiji, najviše u aranđelovačkom okrugu, na organizovanju oružane borbe partizanskih odreda. Posle povlačenja glavnine partizanskih snaga iz Srbije u Sandžak, po nalogu Centralnog komitet, vratio se u Beograd, na politički rad.
Marta 1942. godine Pokrajinski komitet KPJ za Srbiju poslao ga je u Zemun, na dužnost sekretara Sreskog komiteta. Stevan je u Zemunu organizovao sabotaže u fabrikama „Ikarus“, „Teleoptik“, „Avala“ i drugim preduzećima i ustanovama, a zatim i oružane akcije na agente Gestapoa, ustaške prvake i agente, nemačke vojnike i oficire.
Jula 1942. godine uhapšen je na ulici, kada je išao na sastanak. U ustaškom zatvoru je podvrgnut užasnim mučenjima. Ustaše su od njega tražile da otkrije mrežu partijskih organizacija i udarnih grupa u gradu. Pošto je uporno ćutao i odbijao da govori, ustaše su ga prebile i izbole nožem, a zatim ga obesile za rešetke na prozoru njegove ćelije.
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 6. jula 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.[1]
Ulica i osnovna škola na Karaburmi nose ime Stevana Dukića, kao i jedna ulica u Zemunu.
Reference uredi
- ^ Narodni heroji 1982, str. 210.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
