Milojko Mile Kitić (Derventa, 1. januar, 1952) je srpski pevač turbo-folk i folk (narodne) muzike.
Mile je muzičku karijeru počeo singl-albumom 1974. godine. Deset godina kasnije, pod okriljem producentske kuće Južni vetar, izdao je album Čaša ljubavi, koji je ostvario nacionalni uspeh. Naredne godine izdao je još uspešniju ploču, naslova Ja neću ljepšu. Naslovne numere sa oba pomenuta albuma, još uz pesme Hej, vi hitri, bijeli dani, Istinu ti u očima čitam, Lažu me zelene oči, Hej, živote, hej, sudbino, Moj sokole, Kockar i druge, najveći su pevačevi hitovi do izlaska iz Južnog vetra, i obeležili su vrhunac njegove karijere krajem osamdesetih godina. Kitić je nastavio da snima i kroz devedesete, a 1996. ostvario je ponovljeni uspeh zahvaljujući pesmi Kraljica trotoara. Deset godina kasnije doživeo je revitalizaciju karijere uz hit Šampanjac, dok je 2015. godine, sa pune 63 godine, snimio balkanski hit Kilo dole, kilo gore.
Kitić je dugi niz godina u braku sa Martom Savić. Mlada pevačica Elena Kitić njihova je ćerka. Pevač je dobitnik mnogobrojnih jugoslovenskih i srpskih muzičkih nagrada. Jedan je od retkih muških vokala koji je nekoliko puta poneo titulu najtiražnije muzičke zvezde.
Detinjstvo i počeciУреди
Mile Kitić je rođen u selu Cerani kod Dervente. Taj deo današnje Republike Srpske iznedrio je neke od najpozatijih vokala narodne muzike — Indiru Radić i Nedeljka Bajića Baju. Iz tog kraja su i pevači starije generacije: Nada Topčagić, Mitar Mirić i Miloš Bojanić. Kitić je rođen u tada šestočlanoj porodici Bože i Zorke Kitić, koji su imali i tri sina i ćerku. Još kao četvorogodišnjak, Mile je svirao tamburicu i pevao kratke pesme i ritmičke pošalice. Osnovnu školu Đorđe Panzalović pohađao je u selu Osinja, gde je njegov muzički talenat zapazio nastavnik Bogoljub Kaloperović, koji je, kako pevač danas tvrdi, bio od presudnog značaja za njegov kasnije izabrani životni put. Kaloperović je Miletu prepustio upravljanje školskom muzičkom sekcijom, u okviru koje je Kitić svirao kontrabas za školski tamburaški orkestar. Kitić je kasnije izjavio da su veliki uticaj na njega imale manifestacije kojima je obeležavan dan škole jer bi tada osetio čari javnog nastupa. Mile 1970. godine maturirao je na saobraćajno-tehničkoj školi u Sarajevu.
Kitić je oduvek isticao da vlada dobrom fizičkom kondicijom i da ga je oduvek karakterisao izrazit sportski duh. Kao tinejdžer igrao je fudbal za klub Unis iz Vogošće. Igrao je na poziciji polu-levog špica, zahvaljujući kojoj je proglašen za najboljeg strelca kluba. Sa nepunih 20 godina počeo je da rekreativno igra tenis.
Sa šesnaest godina je pesmom U svijetu sam život ostavio pobedio na manifestaciji Prvi glas Vogošća. Tada je ujedno i počeo da zarađuje pevajući na narodnim veseljima. Nakon angažmana u orkestrima Prinčevi i Mlade Sarajlije, 1975. snimio je svoj prvi maksi-singl pod nazivom Čija si ljubav/Ja želim da sam sunce, u studiju Damjana Babića. Sajt discogs navodi da je Miletov prvi singl zapravo O, gitaro iz 1974. godine. Nakon toga usledila su još četiri maksi-singla, da bi 1982. godine pevač izdao svoj prvi album — Moja slatka mala. Zanimljivo je to da je Miletu za njegov album—prvenac bosanski pevač Nazif Gljiva poklonio svoju pesmu Ako te budu pitali. Već naredne godine izdao je i drugi album, Jorgovani plavi, ali ni ovaj, kao ni prethodni, nije mu doneo estradnu slavu. Uprkos nedostatku hitova, ploča je sporom ali konstantnom prodajom zaradila etiketu platinasta. Kitić je ipak ostvario znatan uspeh na festivalu Ilidža 1980, gde je sa pesmom Mala iz Novog Pazara odneo prvu nagradu novinara, drugu nagradu publike i drugu nagradu stručnog žirija.
1984—1986: Prvi uspesiУреди
Pevač 1984. godine ulazi u sastav uspešne muzičke kuće Južni Vetar, pod čijim pokroviteljstvom snima album Čaša ljubavi. Naslovna pesma gotovo istovremeno postaje jugoslovenski hit, i taj status zadržava i tokom narednih decenija. Manje popularne bile su pesme Vrijeme kiša i Ne vjeruj u mene. Pevao je s pevačima Sinanom Sakićem, Draganom Mirković, Kemalom Malovčićem, Šemsom Suljaković i oni su svi činili čuvenu petorku ansambla Južni vetar.[1][2] Uz Draganu Mirković i Indiru Radić, on je najuspešniji pevač koji je izašao iz Južnog vetra.
Beograd
Srbija,
Bosna i Hercegovina