Arhitektura secesije

Arhitektura secesije je pravac koji se javlja oko 1880.godine u Engleskoj. Uticao je na ranu modernu, delo Bauhausa (saradnja umetnosti i industrije) i pripremio je tlo za funkcionalizam. Od 1914. godine se ugasila i neki arhitekti su prešli i izgradili se u primeni moderne.

Kasa Mila arh. A. Gaudi Barselona Španija

Ciljevi secesije uredi

Ciljevi su bili stvarati novi stil u umetnosti i arhitekturi koji bi delovao organski i bio oslobođen od doba istoricizma i eklekticizma. Ovaj stil je poslednji stil koji se projavljivao i delovao na sve pravce u umetnosti u slikarstvu vajarstvu, muzici i arhitekturi.

Vodeći centri uredi

Secesija se razvijala i njeni centri su bili: Škotska, Belgija, Francuska Pariz i Nant, Nemačka Minhen i Darmštat, Austrija Beč, Italija, Španija, Njujork, Rusija, Poljska, Holandija, Skandinavija, Češka republika...

Glavni znaci secesijskih objekata uredi

linija i kriva
biljni ornamenti
dekorativnost
prostorna prividna bestežinskost
prozirnost
izražajni skeletni sistem konstrukcija

Često graditelji secesije nisu bili arhitekti već slikari pa ipak se secesija odlikuje novim shvatanjima o prostoru u kojima se negiraju i odbijaju elemente eklektične arhitekture, istorizujućih stilova i upravljaju se zakonima konstrukcije i upotrebljavaju nove građevinske konstrukcije čelika, gvožđa, betona i stakla.

Za glavne znakove secesije smatra se ornamentika i primenjuju se neobične boje te se estetski koriste različiti materijali. Secesni ornament izjašnjava poseban kvalitet secesnog osećanja. Secesna linija je valovito razvijana krivulja koja izaziva osećenje pokreta u površini u kojoj je monotonija sprečena upotrebom boja. Ona traži neobične boje i slaže ih po principima harmonije i kontrasta. Secesija se okreće ravno ka prirodnim formama u ornamentu kao što su list, cvet i životinjski motivi.