Bogdan Subotić
Bogdan Subotić (Turjak kod Gradiške, 25. april 1941 — Banja Luka 7. januar 2022) bio je general-major Vojske Republike Srpske i prvi ministar odbrane Republike Srpske.
| Bogdan Subotić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 25. april 1941. |
| Mjesto rođenja | Turjak kod Gradiške, Nezavisna Država Hrvatska |
| Datum smrti | 7. januar 2022. (80 god.) |
| Mjesto smrti | Banja Luka, Republika Srpska, BiH |
| Porodica | |
| Supružnik | Dobrila Subotić |
| Vojna karijera | |
| Služba | SFR Jugoslavija Republika Srpska Jugoslovenska narodna armija (1960−1992) Vojska Republike Srpske (1992−1996) |
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija Vojska Republike Srpske |
| Čin | general-major |
| Komandant | Ministar odbrane Republike Srpske (1992−1993); Glavni inspektor VRS (1993−1994) |
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj Rat u Bosni i Hercegovini |
| Odlikovanja | Odlikovanja SFR Jugoslavije:     |
Biografija uredi
Rođen je 25. aprila 1941. u Subotićima, zaseoku sela Turjak, opština Gradiška. Njegovi roditelji Dragomir i Bosa su imali sedmoro djece, od kojih je jedno umrlo nedugo poslije rođenja. Najstariji Jovan je rođen 1934, zatim su slijedili Radivoj (1936), Vojislav (1938), Bogdan (1941) i Mira (1943). Nekoliko mjeseci poslije Bogdanovog rođenja njegov otac Dragomir i stric Mladen pridružuju se ustancima na Kozari. Stric Mladen je poginuo je u partizanima, a otac Dragomir je preživio i iz rata izašao sa činom pukovnika. U prvoj poslijeratnoj kolonizaciji, porodica se 1946. preselila u Krajišnik kod Nove Topole. Tu su Dragomir i Rosa 1949. dobili svoje najmlađe, sedmo dijete, sina kome su dali ime Mladen po poginulom Dragomirovom bratu. Bogdanov brat radomir je takođe bio oficir u JNA i imao je čin pukovnika.
Po nacionalnosti je bio Srbin. Bio je oženjen i imao je dvoje djece. Službovao je u garnizonu Banja Luka. Učestvovao je u ratu od 15. jula 1991. do 1. maja 1992; od 1. maja 1992. do 31. januara 1996. u Vojsci Republike Srpske i Ministarstvu odbrane Republike Srpske.[1] Tokom službe u VRS obavljao je dužnosti ministara odbrane Republike Srpske (1992-1993), Glavnog inspektora VRS (1993-1994) i savjetnika predsjednika Radovana Karadžića za bezbjednost i Šefa kancelarije za ordenje Republike Srpske (1994-1995).[2] Bio je na čelu državne komisije "Granica 94" za ispitivanje "nedozvoljene trgovine, pomaganje neprijatelja, podrivanje vojne i odbrambene moći RS"[3]
Penzionisan je 31. januara 1996. Preminuo je 7. januara 2022. a sahranjen je 9. januara 2022. na groblju u Novoj Topoli.
Obrazovanje i vojna karijera uredi
Osnovnu školu završio je 1956. Pošto je poticao iz vojničke porodice opredjelio se za vojni poziv. Školu aktivnih podoficira oklopnih jedinica JNA završio je 1960, a zatim Školu usavršavanja oficira oklopnih jedinica 1970. i Komandno-štabnu akademiju Kopnene vojske 1979. Unaprijeđen je u čin: vodnika 1. avgusta 1960, vodnika prve klase 22. decembra 1964, potporučnika 22. jula 1966, poručnika 22. decembar 1968. (vanredno), kapetana 22. decembra 1971, kapetana prve klase 22. decembra 1976, majora 22. decembra 1980, potpukovnika 23. februara 1985, pukovnika 22. decembra 1990. i general-majora 10.11.1993.(vanredno).[1]
U garnizonu u Banjoj Luci obavljao je dužnosti: komandir odjeljenja-tenka 1960−1966; komandir voda 1966−1968; referent za materijalno obezbjeđenje nastave u Školskom centru oklopnih jedinica 1968−1970; komandir čete 1970−1972; komandant poligona Školskog centra oklopnih jedinica 1972−1973; nastavnik na katedri taktike Školskog centra oklopnih jedinica 1973−1986; komandant kurseva u Školskom centru oklopnih jedinica 1986−1987; pomoćnik komandanta Školskog centra oklopno-mehanizovanih jedinica za pozadinu 1987−1991; pomoćnik komandanta Školskog centra oklopno-mehanizovanih jedinica za nastavu i naučnoistraživački rad 1991−1995.[1]
Odlikovanja i priznanja uredi
- Medalja za vojničke vrline (1963)
- Orden za vojne zasluge sa srebrnim mačevima (1967)
- Orden Narodne armije sa srebrnom zvezdom (1971)
- Orden za vojne zasluge sa zlatnim mačevima (1978)
- Orden rada sa zlatnim vencem (1986)
Bibliografija uredi
Autor je udžbenika "Tenk u borbi (1973) i "Metodičkog priručnika za taktičku obuku".
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ a b v Generali Republike Srpske 1992-2017 : biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka : Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske : Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
- ^ „Subotić: Mladić je ograničen, nije priznavao vrhovnu komandu Karadžića”. Nezavisne novine. 19. 6. 2013. Pristupljeno 5. 7. 2019.
- ^ Perovic, Spasoje (2. 3. 1994). „SVERC - OD KAFE DO MINOBACACA”. AIM. Arhivirano iz originala 05. 07. 2019. g. Pristupljeno 5. 7. 2019.
