Vladimir Đorđević (narodni heroj)
Vladimir Đorđević (Leskovac, 1905 — Tulovo, kod Leskovca, 5. novembar 1941) bio je stolarski radnik, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije
| vladimir đorđević | |
|---|---|
 Vladimir Đorđević | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1905. |
| Mesto rođenja | Leskovac, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 5. novembar 1941. (35/36 god.) |
| Mesto smrti | Tulovo, kod Leskovca, Srbija |
| Profesija | stolarski radnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | od pre rata |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| U toku NOB | politički komesar Kukavičkog NOP odreda |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 9. oktobra 1953. |
Biografija
uredi
Rođen u Leskovcu 1905. godine. Nakon završetka osnovne i trgovačke škole pošao je na stolarski zanat. U radnički i sindikalni pokret uključio se odmah nakon Prvog svetskog rata, a 19. decembra 1923. godine izabran je za sekretara Pododbora saveza drvodeljskih radnika u Leskovcu, i na toj dužnosti je ostao više godina.
Sekretar uprave radničkog sportskog društva „Sloboda“ postaje 1. aprila 1926, a oktobra 1928. godine kao predstavnik Jablaničkog okruga u tajnosti je prisustvovao Četvrtom kongresu KPJ u Drezdenu. Zbog svog aktivnog političkog rada često se nalazio pod prismotrom policije. Godine 1936. je uhapšen i u beogradskom zatvoru „Glavnjača“ je odležao osam meseci. U zatvoru je strahovito mučen tako da su mu i zubi i vilica bili polomljeni.
Posle puštanja iz zatvora još više se politički angažovao, naročito na slanju dobrovoljaca u Španiju. Godine 1940. izabran je, na Okružnoj partijskoj konferenciji, za člana Okružnog komiteta Komunističke partije Jugoslavije (OK KPJ) za Leskovac. Pod izgovorom ga ga pozivaju na vojnu vežbu, 31. decembra 1940. godine, policijske vlasti su ga oterale u logor kod Ivanjice.
Posle izlaska iz logora nastavio je partijski rad, aktivno učestvujući u pripremama za oružanu borbu. Učesnik je sastanka OK KPJ u selu Bratmilovcu, i posle 22. juna 1941. godine ilegalno radi na organizovanju Narodnooslobodilačke borbe u Leskovcu i Vranju. Nakon reorganizacije Kukavičkog partizanskog odreda, postao je politički komesar odreda i učestvovao je u prvim akcijama ovog odreda.
Početkom novembra 1941. godine primio je zadatak da reorganizuje Narodnooslobodilački pokret prema Vlasotincu, ali iznenada, 5. novembra iste godine, kod sela Tulova blizu Leskovca, nailazi na bugarsku zasedu i gine.
Ukazom Predsedništva AVNOJ-a posthumno je 6. jula 1945. odlikovan Ordenom zasluga za narod drugog reda,[1] a 9. oktobra 1953. proglašen je za narodnog heroja.[2]
Reference
uredi- ^ „Službeni list DFJ 90/45” (PDF). slvesnik.com.mk. 20. 11. 1945. str. 974.
- ^ „Odlikovanja Ordenom narodnog heroja”. istorijskenovine.unilib.rs. Borba. 10. 10. 1953. str. 1.
Literatura
uredi- Zbornik narodnih heroja Jugoslavije. Beograd: Omladina. 1957. COBISS.SR 50964999
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48700167
