Vrgorac
Vrgorac je grad u Hrvatskoj, Splitsko-dalmatinska županija.
| Vrgorac | |
|---|---|
 Pogled na Vrgorac | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Hrvatska |
| Županija | Splitsko-dalmatinska |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | 6.572 |
| — gustina | 23,14 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 43° 12′ 20″ S; 17° 22′ 20″ I / 43.205595190921656° S; 17.372184506362806° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 284,00 km2 |
  Vrgorac Vrgorac na karti Hrvatske | |
| Ostali podaci | |
| Gradonačelnik | Boris Matković |
| Poštanski broj | 21276 |
| Pozivni broj | (0)21 |
| Registarska oznaka | MA |
| Veb-sajt | |
| vrgorac.hr | |
Geografski položaj uredi
Vrgorac se nalazi na krajnjem jugoistoku županije, u zaleđu Biokova. Smešten je na starom "francuskom" primorskom kamenitom drumu, koji je građen kulukom narodnim za vreme Napoleonove okupacije (1806-1814). Tu se nalazi prirodna granica Hercegovine i Dalmacije.
Istorija uredi
Vrgorac je nekad bio čuven po svom "derneku" (crkvenom vašaru), o katoličkom Velikom Petku. Svečana procesija odvijana je noću.[1]
Za vreme gradnja "francuskog" kamenog druma za vreme Napoleonove (1806-1814) okupacije Dalmacije, otkriven je tu rudnik asfalta (pakline).[2] Zaslužan je francuski maršal Marion. Da bi krenula proizvodnja asfalta finansijski je najviše uložio Nemac Kenig iz Beča. Radnik "Paklina" je davao kvalitetnu sirovinu sa 30% asfalta. Fabrika asfalta u kojoj je topljena ruda zapošljavala je pre Prvog svetskog rata 200 radnika.
Do teritorijalne reorganizacije u Hrvatskoj nalazio se u sastavu stare opštine Vrgorac.
Stanovništvo uredi
Na popisu stanovništva 2011. godine, grad Vrgorac je imao 6.572 stanovnika, od čega u samom Vrgorcu 2.039.
Grad Vrgorac uredi
| Broj stanovnika po popisima[3] | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1857. | 1869. | 1880. | 1890. | 1900. | 1910. | 1921. | 1931. | 1948. | 1953. | 1961. | 1971. | 1981. | 1991. | 2001. | 2011 |
| 7.618 | 7.865 | 8.701 | 10.251 | 11.910 | 12.859 | 12.838 | 12.756 | 11.621 | 11.612 | 11.246 | 9.927 | 8.228 | 7.497 | 7.593 | 6.572 |
Napomena: Nastao iz stare opštine Vrgorac.
Vrgorac (naseljeno mesto) uredi
| Broj stanovnika po popisima[3] | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1857. | 1869. | 1880. | 1890. | 1900. | 1910. | 1921. | 1931. | 1948. | 1953. | 1961. | 1971. | 1981. | 1991. | 2001. | 2011 |
| 656 | 1.184 | 754 | 886 | 1.035 | 1.188 | 1.454 | 1.172 | 987 | 1.031 | 1.057 | 1.167 | 1.350 | 1.697 | 2.188 | 2.039 |
Napomena: Od 1869. do 1910. iskazivano je pod imenom Vrhgorac. U 1869. i 1921. sadrži podatke za naselje Banja, kao i deo podataka u 1857. i 1931, te za naselje Kotezi u 1869.
Popis 1991. uredi
Na popisu stanovništva 1991. godine, naseljeno mesto Vrgorac je imalo 1.697 stanovnika, sledećeg nacionalnog sastava:
Privreda uredi
Poznat je po svojim zemljoradničkim proizvodima, a posebno po jagodama.
Zadnjih godina posebno se ističu turističke aktivnosti na području eko-sela Kokorići.
Poznate ličnosti uredi
Reference uredi
- ^ "Vreme", Beograd 29. marta 1937.
- ^ "Vreme", Beograd 17. novembar 1936.
- ^ a b — Republika Hrvatska — Državni zavod za statistiku: Naselja i stanovništvo Republike Hrvatske 1857.-2001.
Literatura uredi
- Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ, popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine
- Gelo, Jakov (1998). Narodnosni i vjerski sastav stanovništva Hrvatske, 1880-1991: po naseljima. Zagreb: Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske. ISBN 978-953-6667-07-9.
