Ivan Marinković Slavko
Ivan Marinković Slavko (Sutivan, na Braču, 13. decembra 1905 — Zagreb, 21. april 1943) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| ivan marinković slavko | |
|---|---|
 Ivan Marinković Slavko | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 13. decembar 1905. |
| Mesto rođenja | Sutivan, na Braču, Austrougarska |
| Datum smrti | 21. april 1943. (37 god.) |
| Mesto smrti | Zagreb, ND Hrvatska |
| Profesija | profesor |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | pre rata |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 26. jula 1945. |
Biografija
urediRođen je 13. decembra 1905. godine u Sutivanu na ostrvu Braču. Osnovnu školu završio je u Sutivanu, a Klasičnu gimnaziju u Splitu. Najpre je 1924. godine upisao Medicinski fakultet u Zagrebu, a 1925. je prešao na Filozofski fakultet, na kojem je diplomirao 1931. godine. Kao profesor službovao je Senju, Požarevcu, Valjevu i Koprivnici.
Zbog komunističke delatnosti uhapšen je, u Koprivnici, 25. aprila 1935. godine. Okružni sud u Bjelovaru osudio ga je, avgusta iste godine na sedam meseci zatvora. Kasacioni sud u Zagrebu, povećao je kaznu na tri godine. Kaznu je izdržao u Lepoglavi, Mariboru i Sremskoj Mitrovici. Na slobodu je pušten 23. aprila 1938. godine. Nekoliko meseci nije mogao naći posao, dok ga sestra Marica nije zaposlila, kao knjigovođu, u fabrici kože „Podvinec“, u Karlovcu.
Od 1938. do 1942. godine njegov život vezan je za Karlovac, Kordun, Pokuplje, Liku, Baniju, Gorski kotar i Hrvatsko primorje. Godine 1939. postao je sekretar Okružnog komiteta KPH za Karlovac, Kordun i Baniju. Najveći broj partijskih organizacija u tim krajevima nastao je zahvaljujući njegovom radu. U prvoj godini Narodnooslobodilačke borbe, kao sekretar Pokrajinskog komiteta KPH, prisustvovao je vojno-partijskim konferencijama, učestvovao u formiranju organa narodne vlasti, organizacija SKOJ-a i AFŽ-a.
Još 1940. godine postao je član Centralnog komiteta KPH, a u aprilu 1942. godine i član Biroa CK KPH. Maja 1942. godine, po zadatku Partije, otišao je u okupirani Zagreb, na dužnost člana Povereništva CK KPH za Zagreb i severnu Hrvatsku. Radio je na uspostavljanju vez s oslobođenim područjima, na prebacivanju ljudi u partizanske jedinice i organizovanju druge pomoći za Narodnooslobodilaki pokret. U novembru 1942. godine, organizovao je prebacivanje na slobodnu teritoriju pesnika Vladimira Nazora i Ivana Gorana Kovačića.
Prokazan od strane doušnika, 19. februara 1943. uhapšen je od ustaške policije. Bio je podvrgnut mučenju i ispitivanju, ali nije ništa odao. Streljan je 21. aprila 1943. godine.
Ukazom Predsedništva Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ), 26. jula 1945. godine, među prvim borcima Narodnooslobodilačke vojske, proglašen je za narodnog heroja.[1]
Reference
uredi- ^ „Služben list FNRJ 96/45” (PDF). www.slvesnik.com.mk. 11. 12. 1945.
Literatura
uredi- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48700167
Spoljašnje veze
uredi- Borislav Vujić: Ivo Marinković Slavko, 1905, Sutivan na Braču - 1943, Zagreb, str. 179-185, u časopisu „Glasnik“, broj 4-5, Istorijski arhiv Valjevo, 1969. godine.
