Ivo Kralj
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Ivan Ivo Kralj (Lonjica, 1913 — Beograd, 1998) bio je lekar, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i sanitetski general-potpukovnik JNA.
| ivo kralj | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 18. jun 1913. |
| Mesto rođenja | Lonjica, Austrougarska |
| Datum smrti | 1998. (84/85 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija, SR Jugoslavija |
| Profesija | lekar |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1942. |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1942 — 1975. |
| Čin | general-potpukovnik |
| Načelnik Vojnomediciske akademije | |
| Period | 1956. — 1958. |
| Prethodnik | Herbert Kraus |
| Naslednik | Tomislav Kronja |
Biografija uredi
Rođen je u selu Lonjica, nedaleko od Zagreba, 1913. godine u siromašnoj porodici. Medicinu je studirao u Zagrebu, gde je zbog slabog materijalnog stanja povremeno radio u Higijenskom zavodu. Još u studentskim danima povezao se sa radničkim pokretom, tako da mu je ustaška vlast zabranila polaganje ispita na fakultetu u trajanju od godinu dana. Diplomirao je 1942. godine.
Zajedno sa suprugom Jelkom, medicinskom sestrom 10. jula 1942. godine odlazi u Banijski partizanski odred u Sunji kod Siska i kao lekar, sve do kraja rata, brine o ranjenicima i bolesnicima. Učestvuje u izgradnji tajne bolnice na Petrovoj gori kapaciteta 120 kreveta, koja konspirativno radi skoro pune dve godine. Izvesno vreme bio je i upravnik te bolnice. U vreme IV i V neprijateljske ofanzive sa 7. banijskom divizijom prelazi Neretvu i Sutjesku, oboleva od pegavog tifusa negujući tifusare, vraća se na teren Hrvatske i krajem 1943. godine postaje načelnik saniteta Glavnog štaba Hrvatske. Na toj dužnosti ostaje sve do kraja rata.
Posle rata, u činu sanitetskog potpukovnika, iako ima pravo da specijalizuje bilo koju granu medicine, opredeljuje se za rad na organizaciji sanitetske službe. U tom cilju odlazi na jednogodišnje usavršavanje 1945/46. u Vojnomedicinsku akademiju u Lenjingrad, a kasnije 1952/53. u Sjedinjene Američke Države. U međuvremenu, postaje načelnik Katedre za organizaciju i taktiku sanitetske službe (I Katedra) Vojnomedicinske akademije u Beogradu.
Unosi sva svoja znanja u rad na usavršavanju aktivnih i rezervnih sanitetskih oficira: lekara, farmaceuta i stomatologa iz organizacije sanitetske službe, doprinoseći na taj način stvaranju prvih generacija sanitetskih starešina na polju vojne medicine i farmacije. Iz tog domena objavio je niz zapaženih stručnih radova, da bi kasnije, kao član redakcijskog odbora učestvovao u izradi kapitalnog dela „Sanitetska služba rata Jugoslavije 1941-1945".
U posleratnom razvoju je uspešno obavljao izuzetno važne funkcije. Bio je zamenik načelnika, pa načelnik Vojnomedicinske akademije od 1956. do 1958. godine, zamenik, pa zatim načelnik Sanitetske uprave Savezog sekretarijata za narodnu odbranu (SSNO), da bi 1975. godine bio penzionisan kao član studijske grupe SSNO iz područja vojne medicine. Za predani i uspešan rad u sanitetskoj službi odlikovan je nizom ratnih i mirnodopskih odlikovanja.
Literatura uredi
- Načelnici Vojnomedicinske akademije. Vojnomedicinska akademija, Beograd 2009 godina.
