Kalinjinski rejon (Krasnodarski kraj)
Kalinjinski rejon (rus. Калининской район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon smešten u centralnom i zapadnom delu Krasnodarske pokrajine, odnosno na jugozapadu evropskog dela Ruske Federacije.
| Kalinjinski rejon Kalininskoй raйon | |
|---|---|
 | |
 | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Južni FO |
| Administrativni subjekt | Krasnodarski kraj |
| Admin. centar | stanica Kalinjinskaja |
| Koordinate | 45° 39′ 25″ N 38° 33′ 44″ E / 45.65694° S; 38.56222° I |
| Status | opštinski rejon |
| Osnivanje | 2. jun 1924. |
| Površina | 1.499,54 km2 |
| Stanovništvo | 2017. |
| — broj st. | 51.135 |
| — gustina st. | 34,1 st./km2 |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Registarske tablice | 23, 93, 123 |
| Pozivni broj | +7 86163 |
| OKATO kod | 03 219 000 |
| Zvanični veb-sajt | |
.png)
.png)
Administrativni centar rejona je stanica Kalinjinskaja.
Prema podacima nacionalne statističke službe Rusije za 2017. na teritoriji rejona živelo je 51.135 stanovnika ili u proseku oko 34,1 st/km². Po broju stanovnika nalazi se na 31. mestu među administrativnim jedinicama Pokrajine. Površina rejona je 1.499 km².
Geografija
urediKalinjinski rejon se nalazi u centralnom i zapadnom delu Krasnodarske pokrajine, obuhvata teritoriju površine 1.499,54 km² i po tom parametru jedan je od najmanjih rejona u Pokrajini. Graniči se sa Timašjovskim rejonom na istoku, na severu je Primorsko-ahtarski, severozapadu Slavjanski, zapadu Krasnoarmejski i jugu Dinski rejon.
Reljefno to je jednolična stepa Kubanjsko-priazovske nizije ispresecana brojnim vodotocima i manjim ujezerenim površinama. Najvažniji vodotok je reka Ponura koja svoj tok završava u Ponurskom limanu, prostranom močvarnom području na zapadu rejona. Gotovo celokupna površina rejona je ispresecana gustom mrežom kanala kojima se dovodi voda na polja na kojima se uzgaja pirinač.
Istorija
urediDana 2. juna 1924. osnovan je Popovički rejon kao administrativna jedinica tadašnje Jugoistočne oblasti, sa sedištem u stanici Popovičevskaja (danas stanica Kalinjinskaja). Prvobitno se sastojao od 15 seoskih opština. Svega tri godine kasnije, u februar 1927, Popovički rejon je rasformiran, a njegova teritorija podeljena između susednih rejona. Ponovo je uspostavljen u decembru 1934, ali ovaj put kao Kaganovički rejon. Nakon što je u septembru 1957. stanica Popovičeskaja preimenovana u Kalinjinsku, i sam rejon dobija sadašnji naziv.
Po drugi put je bio ukinut u periodu između 1963. i 1978. godine.
Demografija i administrativna podela
urediPrema podacima sa popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona živelo je ukupno 50.691 stanovnika,[1] dok je prema proceni iz 2017. tu živelo 51.135 stanovnika, ili u proseku oko 34,1 st/km².[2] Po broju stanovnika kalinjinski rejon se nalazi na 31. mestu u Pokrajini sa udelom u ukupnoj pokrajinskoj populaciji od svega 0,92%.
| 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2017. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 42.812 | 43.949 | 45.111[3] | 50.161[4] | 50.691[1] | 51.135* |
Napomena:* Prema proceni nacionalne statističke službe.
Na teritoriji rejona nalazi se ukupno 27 naseljenih mesta administrativno podeljenih na 8 drugostepenih seoskih opština. Administrativni centar rejona i njegovo najveće naselje je stanica Kalinjinskaja sa oko 14.000 stanovnika. Veće naselje na tlu rejona je još i stanica Staroveličkovskaja (13.500 stanovnika).
Vidi još
urediReference
uredi- ^ a b "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (17. децембар 2015)
- ^ „Čislennostь naseleniя Rossiйskoй Federacii po municipalьnыm obrazovaniяm na 1 яnvarя 2017 goda”. Arhivirano iz originala 31. 07. 2017. g. Pristupljeno 28. 12. 2017.
- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
