Википедија

Korisnik:Acaalexaca/pesak 3

< Корисник:Acaalexaca
Jasmina Janković
Rodženski
Datum rođenja(1959-08-09)9. avgust 1959. (64 god.)
Mesto rođenjaSrbija, Beograd
PrebivališteBeograd
Zanimanjedoktor književnih nauka
Nagrade
  1. Nagrada „Zlatni beočug” (2021)
  2. Posebna nagrada Udruženja muzičkih umetnika Srbije za izuzetan muzičko-izvođački doprinos;
  3. Zlatna značka Kulturno-prosvetne zajednice Srbije.

Jasmina Janković (Beograd, 9. avgust 1959) srpska je pijanistkinja, doktor književnih nauka, redovni profesor i istaknuti umetnik.

Biografija

uredi

Jasmina Janković je rođena u Beogradu, 9. avgusta 1959. godine. Klavir je počela da uči sa šest godina u Muzičkoj školi „Josif Marinković“. Srednju muzičku školu „Stanković“ završila je sa 17 godina, nakon koje upisuje Fakultet muzičke umetnosti 1977. godine, odsek za klavir. Diplomirala je 1978. godine sa odličnim uspehom, kao nosilac diplome „Stevan Mokranjac“.

Kao stipendista Vlade Republike Francuske, usavršavala se u Parizu od 1990. do 1995. godine, na Visokom nacionalnom konzervatorijumu za muziku (fr. Conservatoire National Superieur de Musique et de Dance de Paris) kao i na univerzitetu Sorboni (fr. l'Université Paris IV - Sorbone), na Katedri za muzikologiju, gde je sarađivala sa profesorima na tezi „Pijanistička tehnika Franca Lista“. Od 2005. je počasni član Kola srpskih sestara i od osnivanja u upravnim odborima fondacije Vasilije Mokranjac i Evropsko udruženje istorijskih kuća. Uvrštena je u prvo i drugo izdanje “OXFORD'S BOOK : Successful People of Serbia” (Biografska enciklopedija ličnosti u Srbiji od međunarodne, nacionalne i regionalne važnosti).[1]

Umetničko-izvođačka karijera

uredi

Jasmina Janković je održala više stotina koncerata u zemlji i inostranstvu od kojih su posebno zapaženi:

  • četrdeset tematskih resitala u Parizu posvećenih različitim kompozitorima i pravcima;
  • koncerti u sedištu UNESCO-a (1996. i 2000), u okviru naučnog skupa „From dissidence to democracy, past, present and futur“ uz učešće: Američki Univerzitet, Radio Francuska, Pen Club, Institut socijalne istorije Francuske, Ruska akademija nauka (1996); koncert na svetski „Dan muzeja“ (2012), gde je prezentovala nematerijalnu kulturnu baštinu Srbije u Parizu; u Izraelu (2013) sa muzikom prvog srpskog kompozitora Jožefa Šlezingera. Po povratku intezivno se bavi istraživanjem Srpske muzičke baštine.
  • od 1996. intezivno se bavi izvođenjem Srpske muzičke baštine, u domenu klasične muzike. Mnoga dela su dešifrovana i izvedena iz rukopisnih partitura, pisana povodom ceremonijalnih događaja iz istorije vladavine obe dinastije, Obrenović i Karađorđević, što pored muzičke ima i istorijsku vrednost.[2]

Istraživačko - autorski rad

uredi

Autor je projekta „Srpska klavirska muzika“- istražuje i promoviše srpsku muzičku baštinu nizom tematskih koncerata i predavanja: „Srpska muzika u građanskom društvu“, „Dame srpski kompozitori“, „Srpska duhovna muzika za glas i klavir“, „Muzika u Obrenovićevoj Srbiji“, „ Srpske teke kao inspiracija u delima evropskih kompozitora i srpski kompozitori Evropljani“ i td.[3] Učestvuje u projektu „Lepa Srbija“; Na koncertu „Dan Evrope“ (9. maj 2009, Narodno pozirište) obeležila godišnjicu kompozitora Stevana Hristića izvodeći „Rapsodiju za klavir i orkestar“.[4]

Snimila je trajne snimke za arhiv Radio Beograda[5] neizvedenih i zaboravljenih srpskih kompozitora od začetka umetničke muzike u Srbiji do naših savremenika: Josif Šlezinger, Jovan Paču, Isidor Bajić, Stevan Mokranjac, Kornelije Stanković, Petar Krstić, Stanislav Binički, Josip Slavenski, Petar Stojanović, Miloje Milojević, Vlastimir Trajković, Dejan Despić, id.[6]

Diskografija

uredi

Prvu singl ploču snimila je kao dete, zajedno sa poznatim saobraćajcem Jovanom Buljem „Vozačima svima zdravo želim" o važnosti saobraćajnog zakona za trotinete. Autor je jedanaest albuma, kompakt diskova srpske umetničke muzike:[7]

  1. U čast dama romantične epohe-(srpske kompozitorke u XIX v (2008);
  2. Ženske priče (Lj.Marić, Živković, Stefanović, Žebeljan, Bogojević, 2013);
  3. U središtu muške duše (M. Milojević, V.Trajković, D. Despić, S. Rajačić, P. Krstić, M. Logar, P. Milošević, V. Mokranjac, 2014);
  4. Što se bore misli moje - Kornelije Stanković (150 g. od smrti kompoz., 2015);
  5. Kompozitori srpskog romantizma (2016). (M. Dozela, D. Jenko, J. Paču, I. Bajić, S.Mokranjac, P. Krstić, S.Binički);
  6. Srpska kraljevska muzika dinastije Karađorđević, dela njima posvećena (2017);[8]
  7. Tamo daleko (kompozicije posvećene Prvom svetskom ratu);
  8. Muzika Josipa Slavenskog (2017);
  9. Srpsko-hebrejsko muzičko pismo (2020) Josif Šlezinger, Ignjac Fuks, E. Zilhart;
  10. Srpko –jevrejski kompozitori u Holokaustu“ (2021);
  11. Materinski jezik („Beogradska škola“; P.Stojanović, P. Krstić.ž, S. Binički).

Sva objavljena izdanja prepoznata su kao arhivske, trajne vrednosti i nalaze se ubibliotekama i arhivama u zemlji i inostranstvu.

Nagrade i priznanja

uredi
  1. Posebna nagrada Udruženje muzičkih umetnika Srbije (2023) za izuzetan muzičko-izvođački doprinos;
  2. Zlatni beočug (2021), za trajni doprinos kulturi Beograda.[9]
  3. Zlatna značka Kulturno-prosvetne zajednice Srbije, „za nesebičan, predan i dugotrajan rad i stvaralački doprinos u širenju kulture“(2019).
  4. Zahvalnica RTS-a i prvog programa Radio Beograda, 50. g. emisije „Kod dva bela goluba“, „za dugogodišnju uspešnu saradnju i zajednički rad na predstavljanju i očuvanju kulturne, naučne, istorijske i ukupne umetničke baštine“(2018);
  5. Zahvalnice Grada Beograda za zalaganje na polju očuvanja srpske i evropske kulturne baštine („Dana Evropske baštine“ (2012, 2013, 2014, 2015, 2016).
  6. Gramotu, priznanja i zahvalnosti Saborne crkve u Beogradu za premijerno izvođenjedela: Ethel Zillhart - Kossovo Serbia”s Hymn of Glory“(2016);[10]
  7. Zahvalnicu Gvarnerijus, Centra lepih umetnosti Jovana Kolundžije (2012) za saradnju na master klasu dr Arbo Valdme;
  8. Viteza umetnosti, Kraljevskog reda vitezova, pod pokroviteljstvom Knjeginje Linde Karađorđević,
  9. Zahvalnicu Matice srpske „za saradnju, pomoć i podršku u ostvarivanju naučnih,književnih i kulturnih programa Matice srpske“ (1996).
  10. Zahvalnica Biblioteke SANU, za dar kojima su obezbeđene zbirke SANU (2022).
  11. U upravnom odboru je „Fondacije Vasilije Mokranjac“ kao i u evropskom udruženju „European Historic Houses Association i počasni član „Kola srpskih sestara“.

Reference

uredi
  1. ^ „OXFORD’S BOOK : Successful People of Serbia”. Gradska biblioteka "Vladislav Petković Dis" (na jeziku: srpski). Pristupljeno 30. 7. 2023. 
  2. ^ „Beli dvor... Promocija diska "Srpska kraljevska muzika dinastije Karađorđević" Jasmine Janković”. Headliner. 24. 5. 2017. Pristupljeno 30. 7. 2023. 
  3. ^ „SEĆANjE NA RIKARDA ŠVARCA: Koncert pijanistkinje Jasmine Janković u vrnjačkom Zamku kulture”. NOVOSTI (na jeziku: srpski). Pristupljeno 15. 7. 2023. 
  4. ^ „Srpska kraljevska muzika dinastije Karađorđević - Jasmina Janković - CD izdanje Metropolisa, Beograd, Srbija”. www.metropolismusic.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 15. 7. 2023. 
  5. ^ „RTS :: Radio Beograd 1 :: Krojcerova sonata”. www.rts.rs. Pristupljeno 15. 7. 2023. 
  6. ^ „Beli dvor... Promocija diska "Srpska kraljevska muzika dinastije Karađorđević" Jasmine Janković”. Headliner. 24. 5. 2017. Pristupljeno 15. 7. 2023. 
  7. ^ „Jasmina Janković”. Discogs (na jeziku: engleski). Pristupljeno 15. 7. 2023. 
  8. ^ „Srpska kraljevska muzika dinastije Karađorđević - Jasmina Janković - CD izdanje Metropolisa, Beograd, Srbija”. www.metropolismusic.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 30. 7. 2023. 
  9. ^ Vojvodine, Javna medijska ustanova JMU Radio-televizija. „Jubilarna 50. dodela nagrade "Zlatni beočug"”. JMU Radio-televizija Vojvodine. Pristupljeno 15. 7. 2023. 
  10. ^ Sretenović, Mirjana. „Muzička čestitka za Kleopatru Karađorđević”. Politika Online. Pristupljeno 15. 7. 2023. 

Spoljašnje veze

uredi
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Корисник:Acaalexaca/песак_3&oldid=26011929”