Miladin Radojević
Miladin Radojević (Sarajevo, 1914 — Kalinovik, 29. septembar 1941), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| miladin radojević | |
|---|---|
 Miladin Radojević | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1914. |
| Mesto rođenja | Sarajevo, Austrougarska |
| Datum smrti | 29. septembar 1941. (26/27 god.) |
| Mesto smrti | Kalinovik, ND Hrvatska |
| Profesija | činovnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | pre rata |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 21. decembra 1951. |
Biografija uredi
Rođen je 1914. godine u Sarajevu. Pre Drugog svetskog rata je radio kao službenik i bio je član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).[1]
Nakon okupacije Jugoslavije, Miladin se uključio u rad na organizovanju Narodnooslobodilačkog pokreta (NOP). Najpre je delovao kao partijski ilegalac u okupiranom Sarajevu. Krajem jula 1941. godine, od strane Pokrajinskog komiteta KPJ za Bosnu i Hercegovinu bio je upućen na Trebević. Tamo je bila formirana Trebevićka četa, ali je ubrzo nakon toga bila rasformirana, zbog delovanja oportunista, pa je Miladin od Pokrajinskog komiteta dobio zadatak da prikupi ljudstvo rasformirane čete, mobiliše nove borce i da razvije oružane akcije. Odmah nakon dolaska na Trebević, početkom avgusta 1941. godine, formira je prve desetine i počeo sa rušenjem telefonskih linija na drumu Jahorina—Pale, a zatim je formira partizansku četu, koja se polako osposobljavala za samostalno dejstvo.[1]
Tokom avgusta bile su formirane Paljanska, Kijevska i Rogojska četa, koje su ušle u sastav Trebevićkog partizanskog bataljona, za čijeg je komandanta postavljen Miladin Radojević. Učestvovao je u svim akcijama Trebevićkog bataljona, a 29. avgusta 1941. je sa 75 boraca izvršio napad na neprijateljski garnizon, smešten u planinskim domovima po Jahorini. Uspeh u ovoj akciji veoma povoljno je odjeknuo u okolnim selima, pa se nakon njega veliki broj novih boraca dobrovoljno javio u bataljon. Početkom septembra 1941. godine, Miladin je s jednom četom porušio most na reci Željeznici, uništio žandarmerijsku stanicu u selu Ledići, a zatim u zasedi kod sela Kijevu sačekao domobransku satniju i uništio je. Tada je došao do novih količina oružja i municije.[2]
Zajedno sa Rogojskom i Zagorskom četom u noći 28/29. septembar 1941. godine izvršio je napad na neprijateljski garnizon u Kalinoviku. Garnizon je bio dobro utvrđen, a Miladin je čete poveo na juriš. One su se našle usamljene u napadu, jer druge jedinice, pod uticajem četnika, nisu ni krenule na zadatak. To je dovelo u težak položaj borce Rogojske i Zagorske čete. U jutarnjim časovima 29. septembra neprijateljskom ganizonu u Kalinoviku je došla pomoć od ustaša i domobrana iz Nevesinja, pa je Miladin bio prisiljen da se s četama povlači. Sa grupom boraca je štitio odstupnicu glavnini partizanskih snaga i bio je ranjen, ali je nastavio da se bori. Zajedno sa još devetoricom boraca stradao je štiteći povlačenje glanine snaga.[2]
Nakon pogibije, neprijatelj je tela poginulih partizana sahranio u blizini mesta pogibije u zajedničkoj grobnici. Seljaci iz sela Šivolji su tajno noću iskopali njegovo telo i sahranili ga na seoskom groblju.[2]
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 21. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.[2]
Reference uredi
- ^ a b Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 146.
- ^ a b v g Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 147.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
