Nikola Gažević
Nikola Gažević (Sotonići, kod Virpazara, 18. decembar 1918 — 15. jul 2012) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i general-pukovnik JNA.
| nikola gažević | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Nikola Gažević | ||||||||
| Lični podaci | ||||||||
| Datum rođenja | 18. decembar 1918. | |||||||
| Mesto rođenja | Sotonići, kod Virpazara, Kraljevstvo SHS | |||||||
| Datum smrti | 15. jul 2012. (93 god.) | |||||||
| Obrazovanje | Viša vojna akademija JNA | |||||||
| Profesija | vojno lice | |||||||
| Delovanje | ||||||||
| Član KPJ od | 1937. | |||||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1978. | |||||||
| Čin | general-pukovnik | |||||||
| Odlikovanja |
| |||||||
Biografija uredi
Rođen je 18. decembra 1918. godine u Sotonićima, kod Virpazara, u porodici Sava Gaževića. Nakon osnovne škole, pohađao je i završio gimnaziju na Cetinju, maturiravši 1939. godine. Pre Drugog svetskog rata, studirao je pravo na Beogradskom univerzitetu. Tokom studija bio je aktivan u redovima komunističke omladine i studentskog revolucionarnog pokreta. Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) postao je 1937. godine, kao učenik Cetinjske gimnazije.[1]
Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP) se priključio 1941. godine. Učesnik je Trinaestojulskog ustanka. U toku jedne od borbi je zarobljen i interniran u logor u Albaniji, a iz logora izlazi februara 1942. Tokom rata bio je politički komesar čete Lovćenskog NOP odreda, a po formiranju Četvrte proleterske crnogorske udarne brigade, bio je borac, pa zamenik politkomesara čete, zamenik politkomesara i politkomesar njenog Prvog bataljona.[1]
U aprilu 1943. godine završio je partijski kurs pri Centralnom komitetu KPJ i Vrhovnom štabu NOV i POJ. Bio je sekretar Sreskog komiteta KPJ za Bar i Okružnog komiteta KPJ za Boku kotorsku, član Političkog odeljenja (Politodela) Treće udarne divizije NOVJ, te rukovodilac Politodela Primorske operativne grupe. Početkom 1945. godine postao je predavač i zamenik upravnika u Višoj partijskoj školi „Đuro Đaković“ i rukovodilac partijsko-političkog kursa pri Štabu Prve armije JA.[1]
Posleratni period uredi
Posle rata, među ostalim, bio je načelnik Kadrovske uprave, politički komesar armije i korpusa, pomoćnik komandanta vojne oblasti i načelnik uprave u Generalštabu JNA. Bio je glavni urednik Vojne enciklopedije. Bio je član Organizacije SKJ za JNA. Penzionisan je 1978. godine u činu general-pukovnika JNA.[1]
Završio je Višu vojnu akademiju JNA i Kurs operatike JNA.[1]
Umro je 15. jula 2012. godine.[1]
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden za hrabrost i dr.[1]
Reference uredi
Literatura uredi
- Enciklopedija Jugoslavije (knjiga četvrta). „Jugoslavenski leksikografski zavod“, Zagreb 1986. godina.
