Rajko Tanasković
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Rajko Tanasković (Preljina, kod Čačka, 3. oktobar 1917 — Pula, 14. jul 1984) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i general-pukovnik JNA.
| rajko tanasković | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Rajko Tanasković, 1975. godine | |||||||||
| Lični podaci | |||||||||
| Datum rođenja | 3. oktobar 1917. | ||||||||
| Mesto rođenja | Preljina, kod Čačka, Kraljevina Srbija | ||||||||
| Datum smrti | 14. jul 1984. (66 god.) | ||||||||
| Mesto smrti | Pula, SR Hrvatska, SFR Jugoslavija | ||||||||
| Profesija | vojno lice | ||||||||
| Porodica | |||||||||
| Supružnik | Ines Tanasković | ||||||||
| Deca | Darko Tanasković | ||||||||
| Delovanje | |||||||||
| Član KPJ od | 1941. | ||||||||
| Učešće u ratovima | Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba | ||||||||
| Služba | Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1977. | ||||||||
| Čin | general-pukovnik | ||||||||
| Odlikovanja |
| ||||||||
Biografija uredi
Rođen je 3. oktobra 1917. godine u selu Preljina, kod Čačka. Pre Drugog svetskog rata je završio Podoficirsku školu i kasnije bio podoficir Jugoslovenske vojske. Posle kapitulacije i završetka Aprilskog rata, 1941. godine izbegao je zarobljavanje i vratio se u rodni kraj. Tu se povezao sa komunistima, koji su radili na organizovanju oružanog ustanka.
Kao vojno lice, aktivno je učestvovao u organizovanju Čačanskog partizanskog odreda i u njemu najpre bio komandir čete. Posle sloma ustanka u Srbiji, u jesen 1941. godine i povlačenja u Sandžak i Bosnu, marta 1942. godine je ušao u sastav tada formirane Druge proleterske brigade i postavljen za komandanta jednog bataljona. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je 1941. godine.
U jesen 1942. godine, kao veoma sposoban partizanski vojni rukovodilac, bio je zajedno sa većom grupom partizanskih boraca, od strane Vrhovnog štaba NOV i POJ upućen u Sloveniju. Tamo je preuzeo dužnost komandanta Pete slovenačke udarne brigade „Ivan Cankar“. Neposredno posle formiranja Petnaeste slovenačke divizije, jula 1943. godine, poginuo je njen prvi komandant Predrag Jevtić, a Rajko je preuzeo njegovu funkciju. Na ovoj funkciji ostao je sve do oktobra 1943. godine, kada je postavljen za prvog komandanta tada formiranog Sedmog slovenačkog korpusa. Kraj rata dočekao je na funkciji načelnika Operativnog odeljenja Glavnog štaba NOV i PO Slovenije.
Posleratni period uredi
Posle oslobođenja Jugoslavije, nastavio je profesionalnu karijeru u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA). Završio je Višu vojnu akademiju JNA i Kurs operativne taktike na Ratnoj školi JNA. Nalazio se na funkcijama načelnika Štaba armije, načelnika Uprave u Generalštabu JNA, načelnika Više vojne akademije JNA, komandanta Glavnog štaba Teritorijalne odbrane Socijalističke Republike Srbije i dr. Aktivna služba u JNA mu je prestala 1977. godine u činu general-pukovnika JNA.
Bio je doktor vojnih nauka i redovni profesor Fakulteta narodne odbrane (danas Fakultet bezbednosti) u Beogradu. Biran je za člana Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije (SKS) i člana Saveta federacije.
Preminuo je 14. jula 1984. godine u Puli, a sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i više drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden partizanske zvezde sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden narodne armije sa lovorovim vencem i dva Ordena za hrabrost.
Publikacije uredi
Kao doktor vojnih nauka, aktivno se bavio izučavanjem vojne teorije i na tu temu je napisao nekoliko knjiga i objavio više studija i članaka u raznim časopisima i listovima. Napisao je knjige:
Literatura uredi
- Jugoslovenski savremenici — Ko je ko u Jugoslaviji. Hronometar, Beograd 1970. godina.
- Vojna enciklopedija (knjiga deveta). Beograd 1975. godina.
- Vojni leksikon. „Vojnoizdavački zavod“ Beograd, 1981. godina.
