Slavko Čulić
Slavko Čulić (Glamoč, 5. oktobar 1958 — Beograd, 12. oktobar 2016) bio je oficir, pukovnik Vojske Republike Srpske i učesnik rata u Hrvatskoj (1991—1992) i rata u Bosni i Hercegovini (1992—1995).
| Pukovnik Čulić Slavko | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 5. oktobar 1958. |
| Mesto rođenja | Glamoč, SFRJ |
| Datum smrti | 12. oktobar 2016. (58 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Obrazovanje | SVŠ KoV 22.klasa, VA KoV 33.klasa |
| Vojna karijera | |
| Služba | JNA (1977—1992),VRS (1992—2003) |
| Vojska | JNA, VRS |
| Rod | Pešadija |
| Čin | Pukovnik |
| Jedinica | 1. šipovačka laka pješadijska brigada 113. pješadijska brigada |
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj, Rat u Bosni |
| Odlikovanja | Medalja za vojničke vrline Orden za vojne zasluge Orden Miloša Obilića Karađorđeva zvijezda |
Biografija
urediSlavko (Mile) Čulić je rođen 5. oktobra 1958. godine u selu Glavice, opština Glamoč. Ime oca Mile, koji je ubijen 1973. godine od strane ustaške organizacije, ostataka bugojanske grupe, koja je 1972. godine upala na teritoriju SFRJ. Majka mu se zvala Mika, a umrla je prirodnom smrću 1984. godine. Slavko je imao još jednog brata i tri sestre.
Osnovnu školu je završio u rodnom Glamoču. Posle osnovne škole upisuje srednju vojnu školu u Pazariću — smer pešadija — 22. klasa. Posle završene srednje škole u trajanju od 1973. do 1977. godine upisuje vojnu akademiju u Beogradu — smer pešadija — 33. klasa.
U JNA je službovao u sledećim mestima: Beograd, Brioni, Lošinj, Pula i Nikšić.
Po izbijanju sukoba na prostoru Hrvatske i Hercegovine 1991. godine i početkom 1992. učestvuje u ratnom sukobu kao komandant bataljona u 139. motorizovanoj brigadi JNA, koja je prebegla iz Pule u Nikšić.
Vojna karijera u VRS
urediPo izbijanju sukobu na teritorijama u Bosni i Hercegovini, gde živeo većinski srpski živalj, pa je tako 12. maja 1992. godine formirana Vojska Republike Srpske. Slavko Čulić dobija prekomandu iz Nikšića u Šipovo gde je postavljen za komandanta 1. šipovačke lake pješadijske brigade, koja je bila u sastavu 30. lake pješadijske divizije. U toku rata je više puta pohvaljivan i najvećim ocenama od strane GŠ VRS pa je tako:
- naredbom komandanta GŠ VRS generala Ratka Mladića, broj 2-197 od 16. novembra 1992. godine unapređen u čin pešadijskog majora.
- naredbom komandanta GŠ VRS generala Ratka Mladića, broj 6-2236 od 5. jula 1994. godine unapređen u čin pešadijskog potpukovnika.
U toku rata je obavljao i druge dužnosti u VRS kao što su:
- načelnik roda pešadije u 30. lakoj pješadijskoj diviziji
- komandant „BG JANj” (rang brigade)
Posle potpisivanja primirja u Dejtonu i reorganizacijom VRS, Slavko Čulić je postavljen za komandanta 113. pešadijske brigade sa sedištem u Mrkonjić Gradu. u 113. pešadijsku brigadu ušle su četiri ratne jedinice i to:
- 1. šipovačka laka pješadijska brigada,
- 11. mrkonjićka laka pešadijska brigada,
- 17. ključka laka pješadijska brigada,
- 7. kupreška motorizovana brigada.
- U čin pešadijskog pukovnika unapređen je 12. maja 1998. godine na dan Vojske Republike Srpske.
Na dužnosti komandanta 113. pešadijske brigade VRS ostaje do 13. oktobra 2003. godine kad je penzionisan ukazom o penzionisanju na službi u Mrkonjić Gradu.
Bio je nastanjen sa porodicom u Beogradu. Preminuo je 2016. u Beogradu, a sahranjen uz vojne počasti u rodnim Glavicama, opština Glamoč.
Literatura
uredi- Ćirko, Milorad (2009). Ratni put boraca Šipova: 1991—1996. Banja Luka: Compex.
- Prilog za monografiju Prvog krajiškog korpusa. Jajce. 1993.
- "Srpski Borac". Jajce. 1993—1996.
Spoljašnje veze
uredi
