Stara škola u Milandži
Stara škola u Milandži, zaseoku sela Opaljenik, u Ivanjičkoj opštini, podigao je, u svom rodnom mestu, Joanikije Nešković (1804—1873), episkop šabačke i užičke eparhije, kao prvu školu u moravičkom kraju.[1][2]
| Stara škola u Milandži | |
|---|---|
 Stara škola u Milandži | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Milandža, Opaljenik |
| Opština | Ivanjica |
| Država |  Srbija |
| Vreme nastanka | 1833. |
| Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture |
| Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture Kraljevo |
| www | |
Škola je podignuta 1833. godine i počela da radi na Nikoljdan iste godine sa 17 učenika. Školska zgrada je dvosobna brvnara pokrivena šindrom, a njen prvi učitelj bio je ćir Dionisije. U prvoj prostoriji sa otvorenim ognjištem živela su deca, a u drugoj je stanovao učitelj. Nakon smrti prvog učitelja, 1852. godine, škola se seli u istu zgradu, premeštenu zapadno od današnje crkve. Tu se nastava izvodila sve do podizanja nove školske zgrade 1872. godine u kojoj je nastava izvođena sve do 1953. godine, kad se škola zatvorila jer nije imala dovoljno učenika.
Prilikom vizitacije osnovnih škola 1884. godine, mesna škola u Mirandži je bila povoljno ocenjena, i za razliku od mnogi, vodio se tu Dnevnik godišnjih predavanja.[3] Milenko Nešović je 1886. godine postavljen za upravitelja osnovne škole u Mirandži. Otišao je 1887. godine učitelj drugog-četvrtog razreda Gvozden Jovanović. Za učitelja trećeg i četvrtog razreda došao je 1888. godine Andreja Dragutinović iz Slatine, pored kolege Jovana Lazarevića. Tu je u isto vreme i učitelj Andrija Ćendić. Mesni učitelj prva dva razreda 1892. godine bio je Nedeljko Ignjatović. Nastava je bila 1896. godine četvororazredna, a ukupno je u nju išlo 88 đaka, iz mesta i okoline.[4] Učitelj sva četiri razreda a potom i školski upravitelj je između 1893-1904. godine bio Božidar Nešković. Mirko Popović premešten je 1896. godine u Slatinu. Mileva Pavlović je 1902. godine učiteljica prvog razreda. Godine 1904. u mesnoj školi je pored Neškovića i učiteljski zastupnik (pripravnik) Dragomir Ikonić.[5] Postavljen je 1906. godine za učiteljskog zastupnika u mesnoj školi, svršeni gimnazista Živko Petković, koji će tu biti i 1907. godine. Imala je (1907) status muške škole, sa dva učitelja koji rade sa po dva razreda istovremeno. Učitelj Nešković je zbog potrebe službe 1908. godine premešten u Milandžu, iz Atenice. Te godine je seoski učitelj i Dragić Popović. Učiteljski pripravnik Aleksandar Jokanović je 1909. godine predavao prvom i drugom razredu, kao vršilac dužnosti.[6] Prosvetna birokratija u prvoj polovini 20. veka neprestano pokreće učitelje, iz mesta u mesto. Smenjuju se sledeći učitelji u Milandži: student filozofije Dragutin Knežević kao vd (1911), supružnici Milisav i Ilinka Arsović (1910-) rođenoj Veljković (1912-1913), đak gimnazije Milovan Popović vd (1914).
Vidi još uredi
- Joanikije Nešković, (1804-1873) vladika Žički
- Crkva Svetog Save Srpskog u Milandži
Izvori uredi
- ^ „Spomenici kulture”. Ivanjica-Internet portal. Arhivirano iz originala 13. 11. 2017. g. Pristupljeno 13. 11. 2017.
- ^ „Nepokretna kulturna dobra na tlu Ivanjice”. Info liga. Pristupljeno 13. 11. 2017.
- ^ "Prosvetni glasnik", Beograd 1884. godine
- ^ "Prosvetni glasnik", Beograd 1896. godine
- ^ "Prosvetni glasnik", Beograd 1904. godine
- ^ "Prosvetni glasnik", Beograd 1909. godine
