Humska eparhija je nekadašnja eparhija Srpske pravoslavne crkve, koju je 1219. godine osnovao prvi srpski arhiepiskop Sveti Sava za oblasti Humske zemlje i Travunije (današnja Hercegovina, sa Dubrovačkim primorjem i dijelom Stare Hercegovine). Prilikom osnivanja, sjedište eparhije bilo je pri manastiru Bogorodice Stonske, u tadašnjem glavnom humskom primorskom mjestu Stonu.[1] Eparhijsko sjedište je naknadno izmješteno u manastir Svetih apostola Petra i Pavla na Limu, te je po tome ova episkopija ponekad nazivana i Limskom eparhijom, a njeni jerarsi su nosili i počasni naslov mitropolita.[2]

Prvi srpski arhiepiskop Sveti Sava, osnivač Humske eparhije (1219)

Iz nje se razvila današnja Zahumsko-hercegovačka eparhija.

Istorija

uredi
 
Današnji izgled rimokatoličkog hrama Gospe od Lužina na mestu nekadašnjeg pravoslavnog manastira Bogorodice Stonske
 
Presek crkve Svetih apostola Petra i Pavla na Limu, pri kojoj je bilo drugo sedište Humske eparhije

Od osnivanja episkopije 1219. godine, humski episkopi su stolovali u Stonu. Krajem 13. i početkom 14. vijeka, u vrijeme političkih neprilika na zapadnim granicama Kraljevine Srbije, tadašnjim pogoršavanjem opštih prilika bilo je zahvaćeno i područje ove episkopije.[3] Poslije smrti kralja Milutina (1321), za vrijeme borbe između Stefana Dečanskog i Konstantina Nemanjića oko prestola, uspio je bosanski ban da zavlada Humom, te se episkop Danilo odselio iz Stona i nastanio se u manastiru Svetih apostola, zvanom Petrov manastir, kod današnjeg Bijelog Polja na Limu, gdje je dobio i potrebne zemlje za izdržavanje.[4]

Poslije Danila postavljen je za episkopa humskog Stefan (1324), ali on nije mogao zauzeti svoj presto u Stonu, koji je ostao u bosanskim rukama. Stoga je i njemu kralj Stefan Dečanski potvrdio boravište u manastiru Svetih apostola Petra i Pavla na Limu, te se po tome ova episkopija ponekad nazivala i Limskom eparhijom.[2]

Srpski jerarh ove eparhije je 1377. godine u manastiru Mileševi obavio krunisanje Stefana Tvrtka I za kralja Srba i Bosne. Sredinom 15. vijeka, kada je Stefan Vukčić Kosača postao „herceg od Svetog Save“, njegova država, koja je obuhvatala Humsku zemlju, Travuniju, gornje Podrinje i deo Polimlja, potala je poznata kao herceštvo, odnosno Vojvodstvo Svetog Save, odakle je nastalo i oblasno ime Hercegovina, a po tome se ova eparhija kasnije počela nazivati Hercegovačkom, a njeni arhijereji su takođe nazivani i mileševskim mitropolitima. Tako se 1466. i 1471. godine pominje mileševski mitropolit David.[5]

Episkopi

uredi
  • Ilarion (13 vek)
  • Metodije (13 vek)
  • Teodosije (13 vek)
  • Nikola (13 vek)
  • Sava (do 1264), potonji arhiepiskop Sava II
  • Jevstatije (oko 1300)
  • Jovan (oko 1305)
  • Danilo (13161324), potonji arhiepiskop Danilo II
  • Stefan (1324)

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ Bogdanović 1981, str. 317-320.
  2. ^ a b Janković 1985, str. 142.
  3. ^ Ivanović 2020, str. 104-125.
  4. ^ Janković 1991, str. 83-88.
  5. ^ Janković 1985, str. 157, 180.

Literatura

uredi