Đurica Labović
Đurica Labović (Andrijevica, 20. mart 1930 — Beograd, 7. avgust 2004) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, pravnik, književnik, novinar i publicista.
| đurica labović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 20. mart 1930. |
| Mesto rođenja | Andrijevica, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 7. avgust 2004. (74 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija, Srbija i Crna Gora |
| Profesija | pravnik, književnik |
| Porodica | |
| Supružnik | Vera Labović |
| Delovanje | |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska armija 1943—1945. |
Biografija
urediRođen je 20. marta 1930. godine u Andrijevici. Njegov otac Staniša bio je kapetan Jugoslovenske vojske, a majka Milena, rođena Aletić, domaćica. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu.
Godine 1943, sa svega trinaest godina, otišao je u partizane — bio je najpre u Četvrtoj crnogorskoj proleterskoj brigadi, a potom u Komskom partizanskom odredu. Godine 1946. primljen je u Odeljenje za zaštitu naroda (OZN) i poslat na doškolovanje. Godine 1948. je maturirao, a potom je upisao i Pravni fakultet u Beogradu, na kome je diplomirao 1969. godine. U Službi državne bezbednosti (SDB) je ostao sve do 1979. godine, kada je penzionisan. Od 1960. do 1979. bio je glavni savetnik u Saveznom sekretarijatu za unutrašnje poslove (SSUP), a od 1971. do 1974. glavni urednik lista „Džudo“.
Godine 1948. počeo je da se bavi književnošću. Autor je preko 30 romana, dve knjige pripovedaka, 19 feljtona, 22 romansirane hronike, dva stručna rada, više studija i dr. Godine 1975. zajedno sa Zdravkom Velimirovićem i Mladenom Oljačom učestvovao je u pisanju scenarija za film „Vrhovi Zelengore“, za koji su bili nagrađeni Zlatnom arenom za najbolji scenario na Pulskom festivalu, 1976. godine.
Pored Zlatne arene, dobitnik je i Nagrade SUBNOR-a „4. jul“, 1989. godine i Nagrade „21. jul“, 1976. i Nagrade „22. oktobar“, 1981. godine.
U braku sa suprugom Verom, rođenom Tančić, imao je četvoro dece — ćerke Tatjanu i Natašu i sinove Andreja i Marka.
Umro je 7. avgusta 2004. godine u Beogradu.
Književna dela
uredi- Tri lica jedne špijunke, 1961. godina
- U senci helebarde, 1967. godina
- Otpor golorukih kroz logore, 1970. godina
- Heroji Ljubinog groba, 1973. godina
- Rana na suncu, 1976. godina
- Igmanski marš, 1978. godina
- Prvi dani Prve proleterske, 1978. godina
- Operacija Sveti Stefan, 1979. godina
- Zabuna obaveštajaca, 1979. godina
- Bivši ljudi, 1981. godina
- Zemun na obalama Dunava i Save, 1982. godina
- Heroji Kadinjače, 1983. godina
- Tajni nevidljivi rat (pet knjiga), 1985. godina
- Lučonoša sa Prokletija, 1985. godina
- Partizani za pregovaračkim stolom (zajedno sa Milanom Bastom), 1986. godina
- Državnici, ratnici, obaveštajci... (tri knjige; zajedno sa Miodragom Vučkovićem), 1989. godina
- Podvig obaveštajca, 1990. godina
- Ispovest jednog obaveštajca, 1990. godina
- Tajne misije Mustafe Golubića, 1990. godina
- Kontraobaveštajni udar, 1990. godina
- Trostruki život špijuna „Špera”, 1990. godina
- Agent CIA u redovima UDB-e, 1990. godina
- Tajne enigme o Veri Miletić, 1991. godina
- Agent KGB-a u redovima UDB-e, 1992. godina
- Pet hitaca u Pavelića, 1992. godina
- Sveti Petar Prvi Cetinjski, 1994. godina
- Špijuniranje iz kosmosa, 2000. godina
Literatura
uredi- Jugoslovenski savremenici: Ko je ko u Jugoslaviji. „Sedma sila“, Beograd 1957. godina.
- Ko je ko u Srbiji '95. „Bibliofon“ Beograd, 1995. godina.
Spoljašnje veze
uredi- Đurica Labović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
