Jovan Vučković (narodni heroj)
Jovan Vučković (Prekornica, kod Cetinja, 1913 — Mrkonjić Grad, 3. april 1944) bio je rudar, zamenik političkog komesara Prvog bataljona Prve proleterske udarne brigade i narodni heroj Jugoslavije.
| jovan vučković | |
|---|---|
 Jovan Vučković | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1913. |
| Mesto rođenja | Prekornica, kod Cetinja, Kraljevina Crna Gora |
| Datum smrti | 3. april 1944. (30/31 god.) |
| Mesto smrti | Mrkonjić Grad, Kraljevina Jugoslavija (dejure) NDH (defakto) |
| Profesija | rudar |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1934. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. |
Biografija uredi
Rođen je 1913. godine u selu Prekornica, kod Cetinja. Potiče iz siromašne seljačke porodice. Zbog lošeg materijalnog stanja, bavio se raznim poslovima, a potom se zaposlio u rudniku Trepča. Posle određenog vremena prešao je u Borski rudnik, gde je radio do početka Aprilskog rata, 1941. godine.
Još tokom rada u Trepči susreo se sa revolucionarnim radničkom pokretom i postao njegov simpatizer. Prelaskom u Bor, nastavio je političku aktivnost u radničkom pokretu i 1934. godine postao član Komunističke partije Jugoslavije. Aktivno je učestvovao u štrajkovima i demonstracijama rudara i sarađivao sa Filipom Kljajićem Fićom i Vasom Drecunom i drugim poznatim revolucionarima.
Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, aprila 1941. godine, vratio se u rodno mesto i kao član Partije aktivno učestvovao u pripremama oružanog ustanka. Jula 1941. godine, zajedno sa svojim bratstvenicima učestvovao je u Trinaestojulskom ustanku, gde se istakao u borbi na Obzovici.
Kao dobrovoljac stupio je u Lovćenski bataljon koji je u okviru Crnogorsko-sandžačkog partizanskog odreda, učestvovao u napadu na Pljevlja, 1. decembra 1941. godine. Tokom ove borbe nalazio se u grupi boraca koja je uspela da se probije do centra garda, a potom bila opkoljena. Tek sutradan, 2. decembra, on i njegovi drugovi su uspeli da se, pod borbom i velike žrtve, izvuku iz grada. Posle borbe na Lisini, 4. decembra, u kojoj je poginuo Zarija Jovetić, komandir njegove čete, izgubio je vezu sa svojim bataljonom. Tek 24. decembra, s grupom drugova, u selu Međenju u istočnoj Bosni, uspeo je da pronađe svoje saborce koji su stupili u Prvi lovćenski bataljon tek formirane Prve proleterske udarne birgade.
Kao borac Prve proleterske brigade, istakao se u maršu preko Romanije i Igmana, u borbama na Sinjajevini, Konjicu, Bugojnu, Livnu i Jajcu, te i borbama oko Prnjavora i Teslića. U toku borbe za Ulog, početkom 1942. godine, predvodio je grupu bombaša, koja je uništila nekoliko neprijateljskih bunkera i brigadi olakšala dalje napredovanje. U borbama za Livno, 1942. godine, ponovo je počinio nekoliko podviga sa svojim bombašima. U borbama, tokom Četvrte i Pete neprijateljske ofanzive, istakao u borbama oko Ivansedla, preko Neretve, Drine, Pive i Sutjeske.
Poginuo je 3. aprila 1944. godine, u jurišu, nedaleko od Mrkonjić Grada, kao zamenik političkog komesara Prvog lovćenskog bataljona Prve proleterske udarne brigade. Trojica njegove braće streljana su 1942. godine u Rijeci Crnojevića, kao aktivisti Narodnooslobodilačkog pokreta.
Za narodnog heroja proglašen je 27. novembra 1953. godine.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
