Baranaviči

Baranaviči
*Баранавічы; Барановичи*
Baranaviči; Баранавічы; Барановичи
	Zastava Grb
Administrativni podaci
Država	Belorusija
Oblast	Brestska oblast
Rejon	Baranovički rejon
Osnovan	1871.
Status grada	1919.
Stanovništvo
Stanovništvo	‍
— 2013.	178.370 (procena)
Aglomeracija	preko 190.000
Geografske karakteristike
Koordinate	53° 08′ 00″ S; 26° 01′ 00″ I / 53.133333° S; 26.016667° I
Vremenska zona	UTC+3
Aps. visina	193 m
Površina	80,66 km2
	Baranaviči Baranaviči na karti Belorusije
Poštanski broj	225320, 225401...225416
Pozivni broj	+375 163
Registarska oznaka	1
Veb-sajt
	baranovichy.by

Baranaviči ili Baranoviči (blr. Баранавічы; rus. Барановичи) je grad u zapadnom delu Republike Belorusije. Administrativno je središte Brestskog rejona (iako kao grad oblasne subordinacije nije njegov sastavni deo) Brestske oblasti. Jedan je od najvažnijih saobraćajnih centara u zemlji.

Prema proceni iz 2013. u gradu je živelo oko 178.000 stanovnika.

Geografija uredi

Grad je smešten u severnom delu Brestske oblasti, u međurečje reka Ščare i njene pritoke Mišanke. Grad se nalazi na pola puta između Bresta na jugozapadu (193 km) i Minska na severoistoku (139 km). Reljef je ravničarski, sa nadmorskim visinama između 180 i 200 metara, a prosečna nadmorska visina grada je na 193 metra.

Gradska zona obuhvata površinu od oko 81 km², i od severa ka jugu proteđe se dužinom od 8,5 km, odnosno 6,3 km od zapada ka istoku.

Istorija uredi

Marjanska ulica u centru Baranoviča (između 1900. i 1917).

Istorija grada Baranoviča počinje službeno 17. novembra 1871. kada je u saobraćaj puštena železnica na liniji Smolensk—Brest, a samo naselje razvilo se iz železničke stanice na toj pruzi. Ime savremenog grada potiče od istoimenog obližnjeg sela koje se u pisanim izvorima prvi put pominje 1627. Već 1874. Baranoviči postaju važan železnički čvor.

Do intenzivnijeg naseljavanja oblasti dolazi u maju 1844. kada je južno od naselja u mestu Razvadovo otvorena nova železnička linija. Na oko pola kilometra od postojeće linije ubrzo je sagrađena i nova železnička linija Vilnjus—Luninec—Pinsk—Rovno, a oko te stanice formirano je naselje Novi Baranoviči. Već do 1886. Baranoviči postaju jedan od najvažnijih železničkih saobraćajnih centara u zemlji i regionu. Naselja Novi i Stari Baranoviči su se usled širenja stopila u jedan centar Baranoviči-Rozvadovo.

Prema podacima popisa iz 1897. u gradu je živelo 8.718 stanovnika, a već desetak godina kasnije taj broj je porastao na preko 30.000 žitelja.

Tokom Prvog svetskog rata grad je bio važno vojno uporište ruske armije, a u periodu od avgusta 1914. do avgusta 1915. u gradu se nalazila Stavka oružanih snaga Ruske Imperije. U znak sećanja na stradale tokom rata u gradu je 8. juna 1915. podignut spomenik palim herojima Prvog svetskog rata (prvi takav spomenik na tlu Ruske Imperije). Tokom rata jedno kratko vreme grad je bio pod okupacijom Nemačke.

Sovjetska vlast u gradu formirana je 5. januara 1919, a već sledećeg meseca naselje dobija administrativni status grada i centra rejona u okvirima Minske gubernije. Shodno odredbama Riškog mira grad 1921. postaje delom Poljske (okružni centar u granicama Navagrudskog vojvodstva), i u njenom sastavu ostaje sve do 1939. kada ponovo postaje delom Belorusije (u to vreme Beloruska SSR). U to vreme u gradu je živelo nešto manje od 28.000 žitelja.

Spomenik Večna vatra

Tokom Drugog svetskog rata grad je bio okupiran od strane vojske Fašističke Nemačke (od 27. juna 1941. do 8. jula 1944) i gotovo u celosti razrušen. U obližnjem logoru smrti Ljesnaja pobijeno je oko 50.000 ljudi, od kojih su oko 30.000 bili baranovički Jevreji.^[1]

Povodom 20 godina od oslobođenja grada od Fašista 1964. je otvoren spomen park u kom se nalazi spomenik Oslobođenja i večita vatra.

U posleratnom periodu grad je zahvaćen intenzivnim procesom industrijalizacije i obnove. U sastavu Republike Belorusije je od 1991. godine.

Demografija uredi

Prema proceni, u gradu je 2013. živelo 178.370 stanovnika.

Kretanje broja stanovnika
1979.	1989.	1999.	2009.	2012.
130.647^[2]	159.315^[2]	159.315^[2]	168.240^[2]	169.841^[2]

Obrazovanje uredi

Baranoviči su i važan obrazovni centar. Pored brojnih osnovnih i srednjih škola, u gradu deluje i Nacionalni Baranovički Univerzitet osnovan 2004. godine, sa 5 smerova: pedagogija, mašinstvo, ekonomija i pravo, strani jeziici i pripremna obuka za železnice.

Saobraćaj uredi

Saobraćajna infrastruktura u gradu je jako dobro razvijena, a sam grad je veoma važan saobraćajni centar u zemlji. Kroz grad prolazi najvažniji beloruski autoput M1 koji je deo panevropskog koridora E30. Nedaleko od grada nalazi se vazdušna baza Beloruske ratne avijacije.

U blizini prolazi i magistralni gasovod.

Sport uredi

Najvažniji sportski objekti u gradu su fudbalski stadion (stadion Lokomotiva) kapaciteta 3.749 sedećih mesta na kom svoje utakmice igra loklani fudbalski klub FK Baranoviči. Godine 2009. otvorena je ledena dvorana kapaciteta 2.158 mesta za utakmice hokeja na ledu.