Bajina Bašta

насеље и седиште истоимене општине, Златиборски округ, Србија

Bajina Bašta je gradsko naselje i sedište istoimene opštine u Zlatiborskom okrugu. Nalazi se na desnoj obali reke Drine, u Šumadiji i zapadnoj Srbiji. Prema popisu iz 2022. bilo je 8.971 stanovnika.

Bajina Bašta
Bajina Bašta
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugZlatiborski
OpštinaBajina Bašta
Stanovništvo
 — 2022.8.971
Geografske karakteristike
Koordinate43° 58′ 10″ S; 19° 34′ 02″ I / 43.969556° S; 19.567166° I / 43.969556; 19.567166
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Bajina Bašta na karti Srbije
Bajina Bašta
Bajina Bašta
Bajina Bašta na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj31250
Pozivni broj031
Registarska oznakaBB

Geografija

uredi

Bajina Bašta je smeštena ispod obronaka planine Tare, na nadmorskoj visini od 257 m. Prosečna godišnja količina padavina je 700–800 mm. Klima je umereno kontinentalna, sa povećanom vlažnosti vazduha posle izgradnje veštačkih jezera u Perućcu i u Zaovinama. Brend ovog kraja je planina Tara.

Grad je povezan asfaltnim putevima preko prevoja Debelo Brdo (1094 m) sa Valjevom, dolinom Drine sa Ljubovijom i Šapcom, a preko prevoja Kadinjača (880 m) sa Užicem.

Istorija

uredi
 
Rimske ruševine u Bajinoj Bašti

Na mestu današnjeg grada u tursko vreme postojalo je selo Pljeskovo. U oslobođenoj Srbiji kneza Miloša Obrenovića, a prema hatišerifu od 1833. godine, iseljava se muslimansko stanovništvo iz krajeva oko Drine i odlazi u Bosnu. Predlogom ministarstva unutrašnjih dela, Državni savet 1858. godine donosi odluku da administrativni centar sreza račanskog bude u Bajinoj Bašti, umesto u Rogačici. Prolazeći kroz ovo mesto 1862. godine Milan Đ. Milićević je zapisao: „Mesto je ovo osobito lepo. Ovde je odobreno da se zida varoš. Tu je sreska kancelarija i nekoliko meana i dućana. No, dok se ne bi prolaz otvorio na račanskoj karauli, gde je nekad i bio između Srbije i Bosne i kuda je najkraći put između Užica i Sarajeva, teško da će se ovo mesto podići“.

Privredni i društveni razvoj varošice usporen je 60-ih godina XIX veka, posebno posle ukaza kneza Mihajla od 16. juna 1866, po kojem se Bajinoj Bašti oduzima status varošice, čemu se protivi mesno stanovništvo.

Kraljevskim rešenjem od 11. februara 1886. godine naselje je ponovo dobilo status varošice. Otvara se prva pošta i telegraf (1881) počinje s radom carinarnica, grad se podiže i razvija po urbanističkom planu, što skupa dovodi do većeg priliva stanovništva. Broj stanovnika od 1864. do 1910. povećao se sa 374 na 1306. Račani daju značajan doprinos u oslobodilačkoj borbi 18761878, kada je Srbija stekla nezavisnost na Berlinskom kongresu. I naredni ratovi, Balkanski i I svetski (1912—1918) uzeli su sa ovog prostora 302 života, pala za nezavisnost i slobodu Srbije.

Formiranjem Kraljevstva Srba, Hrvata i Slovenaca – Jugoslavije, Bajina Bašta nastavlja sa razvojem. Elektrifikacija 1928, bolnica 1930, eksploatacija šuma, duvana (magacin pri duvanskoj stanici podignut 1936[1]), izgradnja osnovnih škola na teritoriji opštine, podiže se životni standard i obrazovni nivo stanovništva. Pred Drugi svetski rat grad dobija vodovod i pokaldrmisane ulice.

Događaji koji su obeležili svetsku istoriju u periodu 19391945, odrazili su se i na ovaj prostor dobijajući formu građanskog rata i oslobodilačke borbe protiv okupacionih vlasti. Početkom oružanog otpora protiv okupatora, na ovom prostoru formira se Račanska četa koja je od 3. do 23. avgusta 1941. godine narasla na vojnu formaciju od 62 borca. Prva slobodna teritorija u porobljenoj Evropi - Užička republika - donela je, prvo, oslobođenje Bajine Bašte, mada privremeno. Na ovom prostoru formiraju se prvi NOO. Tokom rata okupatorski teror, posebno 1943. od strane Bugara odneo je stotine žrtava među civilnim stanovništvom. Tokom 1942. ovde je bila epidemija pegavog tifusa.[2] U jesen 1943. snage JVuO pod zapovedništvom majora Dragoslava Račića, u sklopu četničke ofanzive u istočnoj Bosni prelaze na desnu obalu Drine i oslobađaju Bajinu Baštu. U sklopu završnih operacija oslobođenje zemlje septembra 1944. godine, NOVJ oslobađa ovaj prostor.

 
Spomenik nepoznatom vojniku iz Drugog svetskog rata

Nova etapa u istoriji Bajine Bašte započinje posle oslobođenja 1945. Godine kada grad privredno jača dobijajući moderan izgled. Brojni spomenici materijalne i duhovne kulture svedoče o istoriji ovog kraja, dugo je 5 000 godina. Do danas su sačuvani tragovi iz praistorijskog perioda, ostaci antičke kulture, kao i značajan srednjovekovni kulturno-istorijski spomenik - Manastir Rača.

Austrijski putopisac Feliks Kanic iznosi svoje impresivno viđenje, krajem 19. veka: „Ime je dobila prema spahiji Bajinu, a leži, okružena kulturama kukuruza, duvana i voća, u sunčanom Bušinskom polju na visini 250 metara i naoko deluje vrlo prijatno. Tu uspeva najbolji duvan u Srbiji. Sa crkvom Sv. Ilije, osvećenom 1893. godine dobila je lep centar sa svojih 118 kuća, kod kojih crvena opeka potiskuje drvo. One se grupišu oko velikog trga, zasađenog hrastovima i jabukama, na koji izlaze četiri glavne ulice. Na tom trgu je mala mesna škola; simpatična zgrada sreske uprave i karantinska stanica nalazi se u ulici koja vodi prema Drini...

Demografija

uredi

U naselju Bajina Bašta živi 7432 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 36,1 godina (35,4 kod muškaraca i 36,7 kod žena). U naselju ima 3014 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,17.

Ovo naselje je skoro u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u posleratnom periodu beleži znatan porast u broju stanovnika.

Demografija[3]
Godina Stanovnika
1948. 1.222
1953. 1.638
1961. 1.394
1971. 3.961
1981. 6.284
1991. 8.555 8.436
2002. 9.543 9.813
2011. 9.148
Etnički sastav prema popisu iz 2011.[4]
Srbi
  
8.936 97,68%
Crnogorci
  
26 0,28%
Jugosloveni
  
11 0,12%
Makedonci
  
10 0,11%
Rusi
  
5 0,05%
Hrvati
  
5 0,05%
Muslimani
  
4 0,04%
Mađari
  
3 0,03%
Albanci
  
2 0,02%
Slovaci
  
2 0,02%
Slovenci
  
2 0,02%
Bošnjaci
  
1 0,01%
Rumuni
  
1 0,01%
nepoznato
  
60 0,66%


Domaćinstva
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Turizam

uredi

U Bajinoj Bašti se svake godine u julu održava najveća manifestacija na vodi u Srbiji — Drinska Regata, koja za par dana manifestacije okupi oko 100 000 posetilaca iz zemlje i inostranstva. Na samoj regati, niz Drinu od Perućca do Rogačice spusti se 15-20 000 ljudi u oko 1000 raznih plovila. Ovo je, posle Guče i Egzita najveća letnja manifestacija u Srbiji.

Privreda

uredi
 
Hidroelektrana Bajina Bašta

Privredu Bajine Bašte predstavlja hidroelektrana Bajina Bašta, koja je najveći privredni kolektiv sa oko 200 zaposlenih. GP Razvoj, metalna industrija IKL, elektroindustrija, fabrika konfekcije, fabrika trikotaže, kartonaže su fabrike koje su neuspešno privatizovane i uglavnom ugašene. Okosnicu desetak mini pogona drvne industrije čini Nacionalni park „Tara“ koji predstavlja sirovinsku drvnu bazu. Okolina Bajine Bašte bavi se proizvodnjom duvana, maline kao i raznih sorti voća i povrća. Seosko stanovništvo se bavi i stočarstvom u brdskim krajevima gde u izvesnom broju domaćinstava postoji brojna stada ovaca i tovna grla goveda. Poslednjih godina razvija se slatkovodno ribarstvo sa proizvodnjom kalifornijske pastrmke. Primetna je orijentacija za razvoj turizma na Tari i dolini Drine a najveći turistički objekti su Vojna ustanova Tara sa hotelima „Omorika“ i „Beli bor“, Dečje odmaralište Mitrovac na Tari, Hotel „Jezero“ u Perućcu i „Ineks hoteli“ u Bajinoj Bašti. Od privatnih kolektiva najdinamičniji su preduzeće „Rolomatik“ sa programom građevinskih i metalnih konstrukcija, Mlekara „Spasojević“ sa paletom mlečnih proizvoda pod brendom „Zapis Tare“, ali i proizvođači „Sokolove rakije“, rakijskog programa „Stara pesma“, „BB Kleka“ i podrum „Simić“.

Obrazovanje

uredi

U Bajinoj Bašti postoje dve osnovne škole i po jedna gimnazija i tehnička škola.

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ "Politika", 28. dec. 1936
  2. ^ Pantelić, Dragan (21. 4. 2021). „Kako je 1942. ukroćena epidemija u Bajinoj Bašti”. Politika. Pristupljeno 22. 4. 2021. 
  3. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  4. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  5. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze

uredi