Episkop kanadski Georgije
Georgije Đokić (Crnjelovo Gornje, kod Bijeljine, 6. maj 1949) umirovljeni je episkop kanadski.
| Georgije (Đokić) | |
|---|---|
.jpg) | |
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija kanadska |
| Čin | episkop |
| Titula | umirovljeni episkop kanadski |
| Posljednja eparhija | Eparhija kanadska |
| Godine službe | 1984—2015. |
| Prethodnik | Hristofor (Kovačević) (administrator) |
| Naslednik | Patrijarh srpski Irinej (administrator) |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Đorđe Đokić |
| Datum rođenja | 6. maj 1949. |
| Mesto rođenja | Crnjelovo Gornje, kod Bijeljine, NR BiH, FNR Jugoslavija |
| Potpis | _signature.png) |
 Grb episkopa kanadskog Georgija | |
Biografija
urediRođen je na Đurđevdan, 6. maja 1949. godine, u selu Crnjelovo Gornje kod Bijeljine od oca hadži-Krste i majke Krunije (rođ. Arsenović), koji su svoju decu podarili crkvi. Vladičin brat Konstantin je umirovljeni episkop srednjoevropski, brat Ljubomir bio je sveštenik u Vršanima kod Bijeljine do penzionisanja, a sestra Nadežda monahinja u manastiru Tavni.
Od 1967. do 1969. godine bio je deo prve generacije učenika dvogodišnje monaške škole u manastiru Ostrogu u vreme kada je upravnik i profesor bio jeromonah Irinej (Gavrilović), potonji patrijarh srpski. Đaci iste generacije bili su i budući episkopi: britansko-skandinavski Dositej, episkop šumadijski Jovan i episkop valjevski Milutin.
Posle monaške škole, otputovao je na odsluženje vojnog roka u skopsku kasarnu „Maršal Tito” 28. avgusta 1969. godine. Tu je proveo punih sedamnaest meseci sve do 27. januara 1971. kada je odslužio vojni rok i vratio se u manastir Ozren. Ubrzo, 11. februara na bdeniju uoči Sveta Tri jerarha, sa blagoslovom episkopa zvorničko-tuzlanskog Longina ga je zamonašio iguman Sergije (Paraklis), a za monašenje ga je priveo arhiđakon (potonji episkop) Vasilije (Kačavenda). U čin đakona je rukopoložen već sutradan, a jeromonah je postao na Sretenje Gospodnje, 15. februara 1971. godine.[1]
Služio je od 1971. do 1982. kao jeromonah i duhovnik u manastiru Tavni. U to vreme je završio Bogosloviju u Sremskim Karlovcima i Bogoslovski fakultet u Beogradu.
Episkop kanadski
urediKao sinđel, izabran je za episkopa kanadskog 16. maja 1984. godine. Blaženopočivši patrijarh srpski German ga je hirotonisao 8. jula 1984. u Sabornoj crkvi u Beogradu uz sasluženje episkopa timočkog Milutina i episkopa zvorničko-tuzlanskog Vasilija. Ustoličen je u Sabornom hramu Svetog oca Nikolaja u Hamiltonu na dan Pokrova Presvete Bogorodice 14. oktobra iste godine.[2] Ustoličenje je izvršio episkopa istočnoameričkog i kanadskog Hristofora i tom prilikom zvanično predao Eparhiju kanadsku.[3]
Prvo molitveno mesto koje je po ustoličenju 1984. godine inicirao je pridvorna kapela Sveta Tri Jerarha u podrumu prvobitnog episkopskog dvora u Torontu.
Pod rukovodstvom episkopa kanadskog Georgija, osvećeno je ukupno jedanaest novih crkava i kapela i prvi srpski manastir Svetog Preobraženja Gospodnjeg u Miltonu koji je kruna njegovog graditeljskog rada. Osnovao je Savezno Kolo srpskih sestara, doveo je u Kanadu petnaest novih sveštenika, pokrenuo 1987. eparhijski list i izdavačku delatnost eparhije „Istočnik” i osnovao biblioteku „Svetog Preobraženja Gospodnjeg” između ostalog.
Bio je i član centralnog tela za izgradnju Hrama Svetog Save u Beogradu.
Postao je počasni član Udruženja književnika Srbije u novembru 2011. godine.[4]
U godini kada je obeležavana njegova trideseta godina na čelu Eparhije kanadske,[5] odlikovan je najvišim odlikovanjem Eparhije mileševske: Ordenom Belog anđela prvog stepena. Odlikovanje je uručio episkop mileševski Filaret nakon zajedničke službe u manastiru Mileševa, 1. juna 2014. godine.[6]
Posle brojnih pritužbi od strane sveštenstva i vernika u vezi njegovog moralnog života i navodnih finansijskih zloupotreba sa svećama, Sveti arhijerejski sinod privremeno je razrešio episkopa Georgija sa trona kanadske eparhije, 28. aprila 2015. godine.[7] Odluku o razrešenju potvrdio je Sveti arhijerejski sabor 20. maja 2015. godine.[8][9] Slučaj je stigao i do kanadskog suda ali je državno pravobranilaštvo 12. septembra 2018. godine saopštilo pred Sudom pravde Ontarija u Miltonu da povlači optužbe za prevaru protiv episkopa Georgija kao i da ne nastavlja sa optužbama jer „nema razumnih izgleda za osudu”.[10]
Episkop mileševski
urediVladika Georgije je, kao administrator, postao prvi episkop obnovljene Eparhije mileševske, 1992. godine.[11] Upravljao je eparhijom do odabira episkopa mileševskog Vasilija, 1994. godine.
Kao episkop mileševski, bio je na čelu Odbora za gradnju vladičanskog dvora u Prijepolju.
Objavljene knjige
uredi- „Pečat mojega vladičanstva”, 2006.
- „Kovčežić uspomena”, 2011.[12]
- „Deveto blaženstvo”, 2020.
Galerija
uredi-
Episkop kanadski Georgije na svečanom otvaranju Muzeja srpske baštine u Vindzoru, 1987. godine -
Episkop kanadski Georgije (u sredini) sa episkopom istočnoameričkim Mitrofanom i episkopom niškim Irinejem na osvećenju prvog srpskog manastira u Kanadi, 1994. godine -
Episkop kanadski Georgije sa premijerom Kanade Žanom Kretjenom, patrijarhom srpskim Pavlom i episkopom niškim Irinejem, 1994. godine -
Episkop kanadski Georgije sa prognanicima iz Bosne u Šerbruku, 1995. godine
.jpg)
.jpg)
Reference
uredi- ^ „Njegovo Preosveštenstvo Episkop kanadski k. Georgije (1984 – 2015)”. Arhivirano iz originala 02. 11. 2023. g. Pristupljeno 02. 11. 2023.
- ^ Dvadeset godina na čelu srpske crkve u Kanadi („Novine Toronto”, 8. oktobar 2004)
- ^ Vujčić, Prvoslav (2007-01-01). „Osamsto godina izmirenja braće” (na jeziku: srpski). Urbani književni krug. Arhivirano iz originala 15. 5. 2024. g. Pristupljeno 2024-05-15.
- ^ „Episkop Georgije počasni član Udruženja književnika Srbije”. spc.rs. 2011-11-23. Arhivirano iz originala 6. 11. 2023. g. Pristupljeno 2025-01-22.
- ^ Njegovo preosveštenstvo Vladika Georgije – Trideset godina na tronu eparhije („Novine Toronto”, 10. oktobar 2014)
- ^ „Osveštana renovirana crkva brvnara”. spc.rs. 2014-06-02. Arhivirano iz originala 8. 11. 2023. g. Pristupljeno 2025-01-23.
- ^ „Saopštenje za javnost Svetog Arhijerejskog Sinoda”. spc.rs. 2015-04-28. Arhivirano iz originala 1. 5. 2015. g. Pristupljeno 2025-01-21.
- ^ „Saopštenje za javnost - 20. maj 2015. godine”. spc.rs. 2015-05-20. Arhivirano iz originala 27. 11. 2024. g. Pristupljeno 2025-01-24.
- ^ Obrt na zasedanju Sabora SPC – vladika Georgije trajno razrešen („Politika”, 20. maj 2015)
- ^ „Crown Drops Charges Against Bishop Georgije” (na jeziku: engleski). Cision. 12. 9. 2018. Pristupljeno 21. 10. 2024.
- ^ Novi pastir srpskih svetinja (PDF). Prijepolje: Savindan. 27. 1. 1993. str. 2.
- ^ Kovčežić uspomena („RTS”, 9. septembar 2011)
Spoljašnje veze
uredi- Primopredaja Crkve Svetog Đorđa od Engleske crkve Srpskoj pravoslavnoj crkvi (Univerzitet u Lesteru, 26. april 1983)
- Episkop kanadski Georgije: Ne može se služiti Bogu i bogatstvu („Pečat”, 6. oktobar 2011)
- Episkop kanadski Georgije (intervju): Reči govore, a primeri privlače („Glas sa Cera”, 3. decembar 2011)
