Kašinski rejon
Kašinski rejon (rus. Кашинский район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon na jugoistoku Tverske oblasti, u evropskom delu Ruske Federacije.
Kašinski rejon Kašinskiй raйon | |
---|---|
Država | Rusija |
Federalni okrug | Centralni |
Administrativni subjekt | Tverska oblast |
Admin. centar | grad Kašin |
Status | opštinski rejon |
Osnivanje | 1929. |
Površina | 2.010 km2 |
Stanovništvo | 2014. |
— broj st. | 26.202 |
— gustina st. | 13,04 st./km2 |
Vremenska zona | UTC+4 |
Registarske tablice | 69 |
Pozivni broj | +7 48234 |
Zvanični veb-sajt |
Administrativni centar rejona je grad Kašin. Prema procenama nacionalne statističke službe, na području rejona je 2014. živelo 26.202 stanovnika ili u proseku 13,05 s/km².
Geografija
urediKašinski rejon obuhvata teritoriju površine 2.010 km² i po površini među manjim rejonima je Tverske oblasti. Graniči se sa Kesovogorskim rejonom na severu, na severozapadu su Bežecki i Rameški rejon, na zapadu i jugozapadu je Kimerski, a na jugu Kaljazinski rejon. Na istoku se graniči sa rejonima Jaroslavske oblasti.
Celokupna teritorija rejona nalazi se na području Gornjovolške nizije gde reka Volga predstavlja najdominantniji hidrogeografski oblik. Pored Volge, odnosno veštačkog Ugličkog jezera koji čine južne granice rejona, važniji vodotoci su još i reke Medvedica, Kašinka i Jahroma.
Istorija
urediKašinski rejons uspostavljen je 12. jula 1929. kao jedan od rejona tadašnjeg Bežečkog okruga Moskovske oblasti, a nastao je na teritorijama nekadašnjieg Kašinjskog i Slavkovskog okruga Tverske gubernije. Nakon osnivanja Kalinjinske oblasti 1935. postaje njenim sastavnim delom.
Rejon je teritorijalno proširen 1963. kada mu je prisajedinjena teritorija rasformiranog Kesovogorskog rejona (ali je tu teritoriju izgubio već dve godine kasnije).
Demografija i administrativna podela
urediPrema podacima popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona je živelo ukupno 27.410 stanovnika, a od tog broja u glavnom gradu je živelo oko 60% populacije.[1] Prema proceni iz 2014. u rejonu je živelo 26.202 stanovnika, ili u proseku 13,05 st/km².[2]
1959. | 1970. | 1989. | 2002. | 2010. | 2014. |
---|---|---|---|---|---|
--- | --- | 36.991[3] | 30.000[4] | 27.410[1] | 26.202* |
Napomena: prema proceni nacionalne statističke službe.
Na području rejona postoji ukupno 395 naseljenih mesta i jedno gradsko naselje, administrativno podeljeni na 11 seoskih i jednu urbanu opštinu. Administrativni centar rejona je grad Kašin sa oko 15.500 stanovnika.
Privreda i saobraćaj
urediNajvažnija prirodna bogatstva rejona su mineralni izvori i treset. Pored poljoprivrede razvijeni su i pogoni lake industrije i proizvodnja elektro opreme.
Preko teritorije rejona prolazi važan železnički pravac Moskva—Kaljazin—Sonkovo—Sankt Peterburg.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ a b "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (15. март 2013)
- ^ Оценка численности постоянного населения Тверской области на 1 января 2014 года Архивирано на сајту Wayback Machine (23. мај 2014)
- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
Spoljašnje veze
uredi- Službeni info portal
- Turistički info portal grada KašinaArhivirano na sajtu Wayback Machine (27. maj 2013)
- Detaljnija mapa rejona Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. mart 2007)
- Teritorija rejona na starim i savremenim kartama (uporedni prikaz) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. decembar 2013)