Kleopatra Karađorđević

Kleopatra Karađorđević
Kleopatra Karađorđević
	Anastas Jovanović: „Kleopatra Karađorđević“, 1850. godine, talbotipija.
Lični podaci
Datum rođenja	26. novembar 1835.
Mesto rođenja	Krajova, Kneževina Vlaška
Datum smrti	13. jul 1855. (19 god.)
Mesto smrti	Glajhenberg, Austrijsko carstvo
Porodica
Supružnik	Milan Petronijević
Roditelji	Aleksandar Karađorđević; Persida Karađorđević
Dinastija	Karađorđevići

Kleopatra Karađorđević (Krajova, 14/26. novembar 1835 — Glajhenberg, 1/13. jul 1855) je bila ćerka kneza Aleksandra Karađorđevića i kneginje Perside.

Biografija

Rođena je u Vlaškoj od oca Aleksandra Karađorđevića (1806—1885) i majke Perside, rođene Nenadović. Porodica Karađorđević je od 1817. do 1831. živela u Hotinu, a zatim u Vlaškoj do 1839. U Srbiju su došli oktobra 1839. i Aleksandar je aprila 1840. stupio u vojnu službu kao ađutant kneza Mihaila Obrenovića.

Aleksandar je izabran za kneza Srbije 1842. godine, a posle dve godine je prešao u dvor, kuću kupljenu od Stojana Simića. Kleopatra je odrastala sa dve godine starijom sestrom Poleksijom (1833—1914), i kada su napunile 10 i 12 godina postavilo se pitanje njihovog obrazovanja. Na preporuku Ilije Garašanina i Jovana Hadžića za privatnog učitelja je izabran Matija Ban, Dubrovčanin koji je iz Carigrada došao u Srbiju 1844. godine. Na dužnost privatnog učitelja kneževih ćerki Poleksije i Kleopatre stupio je 13. jula 1845.

Češki kompozitor i pijanista Alojz Kalauz koji je u Srbiju došao 1843. godine i u Beogradu davao privatne časove klavira, komponovao je pesmu „Što se bore misli moje“ za Kleopatrin 15. rođendan. Sredinom pedesetih godina 19. veka ponovo je komponovao Kornelije Stanković i ta pesma je za vreme druge vlade kneza Mihaila redovno pevana na balovima u Beogradu.

Sestra Poleksija se udala 1849. za Konstantina Nikolajevića. Kleopatra je sa njima 1852. putovala u Carigrad, u pasošu je imenovana kao „princeza srbska“. Do udaje je živela u dvoru. Udata je 9. februara 1855. za Milana Petronijevića, sina Avrama Petronijevića koji je bio predsednik Vlade 1844—1852. Venčanje je bilo u Sabornoj crkvi, kum je bio Stefan Stefanović Tenka, stari svat austrijski konzul Teodor Radosavljević, a venčao ih je mitropolit beogradski Petar.

Stari dvor nekadašnja kuća Stojana Simića (desno)

Umrla je 1/13. jula 1855. godine u banji Glajhenberg u Štajerskoj i sahranjena u porodičnoj grobnici u Topoli, kasnije u crkvi Svetog Đorđa na Oplencu.

U Nemenikućama postoji Kleopatrina česma.^[1]