Mađarski nacionalni muzej
Mađarski nacionalni muzej (mađ. Magyar Nemzeti Múzeum) osnovan je 1802. godine i nacionalni je muzej istorije, umetnosti i arheologije Mađarske, uključujući područja koja nisu unutar sadašnjih mađarskih granica, poput Transilvanije; ne treba ga mešati sa kolekcijom međunarodne umetnosti Mađarske nacionalne galerije. Muzej se nalazi u Budimpešti, VIII okrug, u namenskoj neoklasičnoj zgradi izgrađenoj od 1837-47. arhitekte Mihali Polaka (Mihály Pollack).[1]
| Mađarski nacionalni muzej | |
|---|---|
| Magyar Nemzeti Múzeum | |
 | |
 Zgrada Nacionalnog muzeja | |
| Osnivanje | 1802. |
| Lokacija | Budimpešta Mađarska |
| Direktor | L. Simon László |
| Adresa | Múzeum krt. 14–16 |
| Veb-sajt | www |
Istorija uredi
Mađarski nacionalni muzej počinje da se formira 1802. godine kada je grof Ferenc Sečeni (Ferenc Széchényi) osnovao Nacionalnu biblioteku Sečeni. Godinu dana kasnije usledilo je doniranje kolekcije minerala od strane Sečenijeve supruge. To je dovelo do stvaranja mađarskog Nacionalnog muzeja kao muzeja opšte i prirodnjačke istorije, a ne samo biblioteke. 1807. godine, mađarski Nacionalni parlament doneo je zakon o novoj instituciji i zatražio od nacije da pomogne u doniranju muzeju.
Mađarski parlament je od 1832. do1834. takođe pomagao rast muzeja. Parlament je izglasao izdvajanje pola miliona forinti kao pomoć u izgradnji nove zgrade za muzej. Za to vreme, zvanično je osnovan mađarski Nacionalni istorijski muzej u okviru Mađarskog nacionalnog muzeja. Kasnije,1846. godine muzej se preselio na trenutnu lokaciju Múzeum krt. 14–16.
Mađarski nacionalni muzej je 1848. godine igrao veliku ulogu u Mađarskoj revoluciji. Revolucija je delimično podstaknuta čitanjem 12 tačaka i čuvene revolucionarne pesmom Nemzeti dal Šandora Petefija na prednjim stepenicama muzeja. Ovo je pomoglo da se muzej prepozna kao glavni nacionalni identitet Mađarske. U znak sećanja na revoluciju, muzeju su dodate dve statue. Prva je statua Janoša Aranija koja je otkrivena 1883. 1890. godine pored stepenica muzeja postavljena je spomen - ploča Šandoru Petefiju. Pored toga, za to vreme Gornji dom parlamenta je održavao svoje sednice u Svečanoj sali muzeja. To se nastavilo sve dok nije sagrađena nova zgrada Parlamenta. Danas se pred muzejem održavaju prigodne svečanosti za Nacionalni dan sećanja na 1848. godinu.
1949, naloženo je zakonom da se etnografski i prirodnjački deo Mađarskog nacionalnog muzeja odvoji od glavnog muzeja, i sada su to Mađarski prirodnjački istorijski muzej i Etnografski muzej. To je takođe pomoglo u osnivanju moderne Nacionalne biblioteke. Svi ovi odvojeni muzeji su i dalje međusobno povezani, a ostali muzeji i spomenici vremenom su postali povezani sa njima. Najnoviji dodatak bio je Muzej zamka u Ostrogonu koji se pridružio 1985. godine.
Izložbe uredi
Mađarski nacionalni muzej ima sedam stalnih izložbi. Opšta istorija Mađarske podeljena je u dva dela: arheologija od praistorije do perioda Avara koja se završava 804. godine, u prizemlju ("Na granici Istok-Zapad"), i istorija od 804. do modernog vremena na prvom spratu. Izložba pokriva teme kao što su starost Arpada, duga turska okupacija, Transilvanija i kraljevska Mađarska. Novija moderna i savremena istorija započinje Rakocijevim ratom za nezavisnost, izloženi su različiti delovi njegove vojne odeće i razne kovanice. Odeljak o istoriji se zatim završava usponom i padom komunističkog sistema u Mađarskoj. U drugoj dvorani na drugom spratu možete saznati o Mađarskim naučnicima dvadesetog veka. U jednoj sobi na prvom spratu prikazan je srednjovekovni mađarski plašt za krunisanje.[2]
Stalna izložba u prizemlju fokusirana je na natpise i rezbarije od kamena, iz srednjeg veka i rane moderne. Većina predmeta iz ove zbirke otkrivena je tokom 1960-ih i 1970-ih, kada su tražene relikvije zaostale posle Drugog svetskog rata. Konačno, jedna od stalnih izložbi je smeštena u podrumu muzeja; to je izložba natpisa i rezbarija na kamenu iz perioda starog rimskog carstva.[3]
Zgrada uredi
.jpg)
Zgrada u kojoj se trenutno nalazi Mađarski nacionalni muzej izgrađena je od 1837. do 1847. godine. Stil glavne zgrade bio je u neoklasicističkom stilu, a dopunjen je od strane drugih umetnika radovima u obliku statua, slika i drugih arhitektonskih oblika. Statue na ulazu uradio je Rafael Monti (Raffael Monti) iz Milana. Jedna od njih je čuvena statua alegorijske figure Mađarske koja drži štit s mađarskim grbom. Sa strana ove figure nalazi se Nauka s jedne i Umetnost sa druge strane. Pored toga, slike koje su na stepeništu i na plafonu od 1875. godine uradili su Karoli Loc (Károly Lotz) i Mor Tan. Tu je takođe i bašta koja se prvenstveno koristi za razne koncerte. Ovde su nastupali različiti umetnici, uključujući Franca Lista. Danas je bašta mesto muzejskog festivala.
Scene iz filma "Evita", sa Madonom u glavnoj ulozi, snimane su na ulaznim stepenicama. Scene su prikazale kako se telo Eve Peron unosi u zgradu vlade "Buenos Airesa".
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „Alkotások honlapja :: Magyar Nemzeti Múzeum”. BÉK -- a Budapesti Építész Kamara honlapja. Arhivirano iz originala 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 27. 3. 2009.
- ^ „The coronation mantle”. Hungarian National Museum. Arhivirano iz originala 3. 5. 2017. g. Pristupljeno 20. 7. 2016.
- ^ „Roman Lapidary”. Hungarian National Museum. Arhivirano iz originala 3. 5. 2017. g. Pristupljeno 20. 7. 2016.
Spoljašnje veze uredi
- Zvanična veb stranica mađarskog Nacionalnog muzeja Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. maj 2020) (jezik: engleski)
- Muzeji u Budimpešti Arhivirano na sajtu Wayback Machine (24. avgust 2020) (jezik: engleski)