Milivoje Samardžić

Milivoje Samardžić (Slato kod Nevesinja, 17. jun 1949) je general-potpukovnik Vojske Republike Srpske u penziji. Po nacionalnosti je Srbin.

Milivoje Samardžić
Lični podaci
Datum rođenja(1949-06-17)17. jun 1949.(75 god.)
Mjesto rođenjaSlato kod Nevesinja, SR BiH NR BiH
FNRJ
ObrazovanjeVojna akademija Kopnene vojske
Porodica
SupružnikMitra Samardžić
Vojna karijera
SlužbaSFRJ
Republika Srpska
Jugoslovenska narodna armija (1971—1992)
Vojska Republike Srpske (1992—2002)
VojskaJugoslovenska narodna armija
Vojska Republike Srpske
Čingeneral-potpukovnik
Učešće u ratovimaRat u Hrvatskoj
Rat u Bosni i Hercegovini

Odlikovanja
Odlikovanja SFR Jugoslavije:
Orden narodne armije sa srebrnom zvezdom
Orden za vojne zasluge sa srebrnim mačevima
Odlikovanja Republike Srpske:
Karađorđeva zvijezda

Biografija

uredi

Rođen je 1949. u selu Slato kod Nevesinja, od oca Svetozara i majke Stoje. Oženjen je suprugom Mitrom sa kojom ima dvoje djece. Sa porodicom živi u Banjoj Luci. Krsna slava mu je Sveti velikomučenik Georgije- Đurđevdan [1]

Obrazovanje i vojna karijera

uredi

Osnovnu školu završio je u Fojnici, opština Gacko 1963, a zatim i srednju ekonomsku školu u Nevesinju 1967. Poslije srednje ekonomske škole upisao je Vojnu akademiju Kopnene vojske - smjer pješadija (24. klasa) koju završava u Beogradu i Sarajevu 1971. sa vrlodobrim uspjehom. Svoje znanje je usavršavao na Komandno-štabnoj školi taktike Kopnene vojske u Beogradu (1988) i Školi nacionalne odbrane u Beogradu (1998), kao i na Izviđačko-diverzantskom kursu u Batajnici (1973), Obavještajnoj školi u Moskvi (SSSR) 1975. i Obavještajnom kursu u Pančevu (1978).[1]

U čin potporučnika pješadije proizveden je 1971, a u čin poručnika unaprijeđen 1974, kapetana 1977, kapetana prve klase 1980, majora 1985, potpukovnika 1989, pukovnika 1993, general-majora 12. maja 1999. godine i general-potpukovnika 8. januara 2002. godine.[2]

U JNA je obavljao dužnosti: komandir voda automatičara u pješadijskom puku; komandir izviđačkog voda u pješadijskom puku; komandir kursa desetara izviđačkih jedinica za 5, 9. i 1. armiju; komandir izviđačke čete 13. proleterske pješadijske brigade "A"; pomoćnik načelnika štaba za obavještajne poslove 13. proleterske pješadijske brigade; pomoćnik načelnika štaba za obavještajne poslove 13. operativne grupe; referent za obavještajne poslove u komandi 13. korpusa; načelnik Odsjeka za obavještajne poslove 13. korpusa. Dok je u VRS bio načelnik Odjeljenja za obavještajne poslove u komandi Hercegovačkog korpusa; načelnik Obavještajne uprave Generalštaba Vojske Republike Srpske.[1]

Službovao je u garnizonima: Koprivnica, Zagreb, Čakovec, Rijeka, Ilirska Bistrica, Bileća, Trebinje, Bijeljina i Banja Luka.

Početak oružanih sukoba u SFRJ zatekao ga je u garnizon u Rijeka. Na posljednjoj dužosti u JNA bio je načelnik odsjeka za obavještajne poslove u komandi korpusa, u činu potpukovnika. U Vojsci Republike Srpske je od 15. maja 1992. Za vrijeme Odbrambeno-otadžbinskog rata bio je načelnik odjeljenja za obavještajne poslove u komandi korpusa. Učestvovao je u ratu od 30. aprila 1991. do 14. decembra 1995.

Sa posljednje dužnosti smijenjen je nakon fabrikovane afere u kojoj je VRS optužena da sa radarskog položaja na Kozari prisluškuje avijaciju NATO-a. Ovo je za posljedicu imalo gašenje 410. obavještajnog centara VRS (suspendovano sve osoblje) i ukidanje Obavještajno-bezbjednosne službe Republike Srpske i formiranja Obavještajnobezbjednosna služba BiH. Od optužbi je oslobođen 2006. zbog nedostatka dokaza.[3]

Penzionisan je 7. marta 2002.

Odlikovanja

uredi

Odlikovan u JNA:

Odlikovan u VRS:

Tokom službe ocjenjivan je deset puta, tri puta ocjenom ističe se i sedam puta ocjenom naročito se ističe.[2]

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ a b v Generali Republike Srpske 1992-2017 : biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka : Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske : Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
  2. ^ a b Blažanović Jovo, Generali Vojske Republike Srpske, Banja Luka : Boračka organizacija Republike Srpske, 2005
  3. ^ „RS: Oslobođeni časnici optuženi za špijunažu”. index.hr. 23. 3. 2006. Pristupljeno 14. 10. 2019.