Miloš Vojnović Lautner
Miloš Vojnović Lautner (nem. Henrik Lautner, Maribor, 1916 - Seča Reka, 23. septembar 1943) bio je kapetan i komandant Četvrtog bataljona Srpskog dobrovoljačkog korpusa.
| Miloš Vojnović Lautner | |
|---|---|
 Kapetan Miloš Vojnović Lautner u uniformi Srpskog dobrovoljačkog korpusa | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Henrik Lautner |
| Datum rođenja | 1916. |
| Mesto rođenja | Maribor, Austrougarska |
| Datum smrti | 23. septembar 1943. (26/27 god.) |
| Mesto smrti | Seča Reka, Nedićeva Srbija |
| Vojna karijera | |
| Služba | 1941-1943 |
| Vojska | Srpski dobrovoljački korpus |
| Čin | kapetan |
| Učešće u ratovima | Drugi svetski rat u Jugoslaviji |
Biografija uredi
Rođen je 1916. godine u Mariboru, u nemačko-slovenačkoj porodici kao Henrik Lautner. Napustio je stomatološko obrazovanje i pohađao jedriličarsku i pilotsku školu u Nišu, nakon čega je postao instruktor skijanja i nastavnik letenja na Zlatiboru od 1938. godine.
Oženio se 1941. godine sa Nadom Mirkić iz Užica, a pre toga se krstio u manastiru Žiča, primio pravoslavnu veru i uzeo srpsko ime Miloš Vojnović, po srpskom srednjovekovnom vojvodi. Navodno ga je krstio lično episkop Nikolaj Velimirović.[1] Odmah je pristupio Srpskom dobrovoljačkom korpusu, gde je dobio čin kapetana. Prilikom formiranja Desetog odreda Srpskog dobrovoljačkog korpusa u Kragujevcu 29. oktobra 1941. godine, Lautner je postavljen za njegovog komandanta.[2]
U januaru 1943. godine, Srpski dobrovoljački korpus je reorganizovan u pet bataljona, a za komandanta Četvrtog dobrovoljačkog bataljona je postavljen Lautner. Vodio je brojne akcije protiv Jugoslovenske vojske u Otadžbini i partizanskog pokreta. Jedna od njegovih akcija bila je zarobljavanje načelnik Komande Istočne Bosne i Hercegovine majora Jezdimira Dangića u mestu Rogačica kod Bajine Bašte, tokom noći između 11. i 12. aprila 1942. godine. U ovoj akciji, Lautner je predvodio SDK i agente Abvera.
Nakon nemačke operacije Morgenluft u julu 1943. godine protiv Jugoslovenske vojske u Otadžbini i generala Dragoljuba Mihailovića, oko 500 meštana Požege i Kosjerića je odvedeno u Banjički logor. Budući da je u operaciji učestvovao i Lautner sa svojim bataljonom, odlučeno je da bude ubijen. Ubijen je septembra 1943. godine kod sela Seča Reka, u zasedi koju je organizovao poručnik Filip Ajdačić.
Za odmazdu, nemačke snage su 23. septembra 1943. godine napale snage JVuO, a zatim spalile Seču Reku.[3]
Nasleđe uredi
Akademik Ljubomir Simović pominje Lautnera u svojoj knjizi "Užice sa vranama".
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „KRVAVE RUKE UŽIČKOG ZETA Otkrivena istina o životu Henrika Lautnera”. Blic. 29. 05. 2016.
- ^ Stambolija, Nebojša (2019). Srpska državna straža 1942-1944. Doktorska disertacija. Beograd: Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu. str. 45.
- ^ Đerić, Dejan (10. decembar 2017). „‘’Štuke’’ i tenkovi protiv četnika”. Vidovdan.