Википедија

Nikoličevo

Nikoličevo je naseljeno mesto grada Zaječara u Zaječarskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 833 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 1061 stanovnika).

Nikoličevo
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugZaječarski
GradZaječar
Stanovništvo
 — 2011.833
Geografske karakteristike
Koordinate43° 58′ 07″ S; 22° 14′ 35″ I / 43.9685° S; 22.243° I / 43.9685; 22.243
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina194 m
Nikoličevo na karti Srbije
Nikoličevo
Nikoličevo
Nikoličevo na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj19311
Pozivni broj019
Registarska oznakaZA

Geografija uredi

Nikoličevo se nalazi severno od Zaječara, sa desne strane pored magistralnog puta Bor - Zaječar na oko 18 km od Bora odnosno oko 10 km od Zaječara. Iz pravca Zaječara u Nikoličevo se može doći i starim putem preko Belog Brega. Selo je izrazito zbijenog tipa, a smešteno je na jednoj padini na nadmorskoj visini od 200 do 260 metara opkoljenoj sa svih strana brdima na 10 kilometara unaokolo koja su viša od 400 mnv. U odnosu na Zaječar nalazi se iza Belog Brega, na stranama Nikoličevske Reke, koja posle svake jače kiše nadolazi ali ne plavi selo. Površina sela zauzima oko 2.685 hektara. Meštani se uglavnom bave zemljoradnjom i stočarstvom, veoma mali broj njih radi u Zaječaru ili Boru. Susedna mesta su Slatina, Rgotina, Vražogrnac, Zaječar, Zvezdan, i Metovnica.[1]

U selu postoji više bunara sa pitkom vodom, a postoji i 8 termalnih izvora lekovite vode poznatih kao Nikoličevska banja, zbog koje dolaze ljudi i sa strane da se njome kupaju i leče od kožnih i drugih bolesti. Legenda kaže da je neki Turčin iz Vidina vodu sa ovog izvora nosio u buradima čak u Vidin, te je ohlađenu, pio i nudio kao lek.[2]

Istorija uredi

Prema pisanim izvorima selo je nazvano po prvom stanovniku doseljenom koji se zvao Nikola. Izgleda da je pre 1455 godine postojalo naselje Nikolče na selištu (Nikoličevo) koje se u turskim popisima pominje 1455. godine kada je bilo "pusto"[3], ali se u istom popisu pominje i Nikoliče sa 6 kuća, naselje koje je opstalo. Prema popisu iz 1466. godine Nikolince (Nikoličevo) je imalo 8 kuća a prema popisu 1560. godine pominje se Nekaliče sa 4 kuće i Nikolince (Nikoličevo) koje je imalo 7 kuća.[4]  Prema popisima, 1873. godine Nikoličevo je imalo 204 poreske glave, a po popisu iz 1899.  godine je u selu bilo 160 kuća.

U oslobodilačkim ratovima 1912-1918. godine iz Nikoličeva je poginulo ili umrlo 93 ratnika. Na brdu Kopita nadomak sela se nalazila grobnica ruskih dobrovoljaca (trojice poručnika i trojice potporučnika) poginulih u Srpsko-turskim ratovima 1876-1878 godine. Na brdu Koilova čuka (u literaturi se koristi i naziv Kovilova čuka) istočno od sela neposredno iznad Nikoličevske banje se nalazi jedan od Zaječarskih utvrđenja (bastiona) iz 1892 godine, a na 4-5 km vazdušne linije od centra sela prema Metovnici u reonu Kravarnik nalazi se još jedan od sličnih bastiona.

U Nikoličevu je osnovna škola osnovana 1873. godine.

U selu je posle savezničkog bombardovanja 1944. započeta gradnja spomen crkve brvnare, koja nikada nije završena i čiji se temelji nalaze u blizini današnjeg sportskog igrališta iznad sela.[5]

Nikoličevo danas uredi

Danas u Nikoličevu postoji četvororazredna osnovna škola, područno odeljenje osnovne škole "Dositej Obradović" iz Vražogrnca.

U selu postoje: mesna kancelarija, dom kulture, pošta, prodavnica, spomenik ploče borcima palim 1912-1918. godine i žrtvama fašističkog terora 1941-1945. godine, zdravstvena ambulanta i dr.

Postoje planovi gradske skupštine Zaječara za rekonstrukciju i poboljšanje korišćenja Nikoličevske banje, ali još uvek nisu realizovani.

Od 2010. godine početkom oktobra meseca svake godine se u selu organizuje kulturno turistička manifestacija Tikvijada: “Tikva kao hrana, lek i ukras” .

Demografija uredi

U naselju Nikoličevo živi 700 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 47,5 godina (45,2 kod muškaraca i 49,6 kod žena). U naselju ima 223 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,74.

Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[6]
Godina Stanovnika
1948. 1.337
1953. 1.371
1961. 1.347
1971. 1.354
1981. 1.226
1991. 1.061 1.052
2002. 833 845
Etnički sastav prema popisu iz 2002.‍[7]
Srbi
  
 698 83,79%
Vlasi
  
 96 11,52%
Makedonci
  
 3 0,36%
Crnogorci
  
 1 0,12%
Romi
  
 1 0,12%
nepoznato
  
 3 0,36%


Stanovništvo prema polu i starosti[8]
m
ž
? 4
  
  
 5
80+ 9
  
  
 24
75—79 22
  
  
 31
70—74 27
  
  
 39
65—69 35
  
  
 38
60—64 26
  
  
 43
55—59 30
  
  
 32
50—54 44
  
  
 44
45—49 27
  
  
 21
40—44 15
  
  
 19
35—39 27
  
  
 13
30—34 31
  
  
 29
25—29 16
  
  
 23
20—24 7
  
  
 9
15—19 17
  
  
 11
10—14 14
  
  
 26
5—9 32
  
  
 18
0—4 14
  
  
 11
Prosek : 45,2 49,6
Domaćinstva
Broj domaćinstava prema popisima iz perioda 1948—2002.
Godina popisa 1948. 1953. 1961. 1971. 1981. 1991. 2002.
Broj domaćinstava 290 298 295 285 275 251 223
Broj domaćinstava po broju članova prema popisu iz 2002.
Broj članova 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 i više Prosek
Broj domaćinstava 36 55 30 22 25 25 12 12 6 0 3,74
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Pol Ukupno Neoženjen/Neudata Oženjen/Udata Udovac/Udovica Razveden/Razvedena Nepoznato
Muški 337 49 246 30 12 0
Ženski 381 26 248 97 10 0
UKUPNO 718 75 494 127 22 0
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja
Pol Ukupno Poljoprivreda, lov i šumarstvo Ribarstvo Vađenje rude i kamena Prerađivačka industrija
Muški 168 50 0 20 44
Ženski 101 77 0 0 9
UKUPNO 269 127 0 20 53
Pol Proizvodnja i snabdevanje Građevinarstvo Trgovina Hoteli i restorani Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški 2 2 2 3 23
Ženski 0 0 3 0 3
UKUPNO 2 2 5 3 26
Pol Finansijsko posredovanje Nekretnine Državna uprava i odbrana Obrazovanje Zdravstveni i socijalni rad
Muški 0 2 3 1 7
Ženski 0 1 0 1 5
UKUPNO 0 3 3 2 12
Pol Ostale uslužne aktivnosti Privatna domaćinstva Eksteritorijalne organizacije i tela Nepoznato
Muški 2 0 0 7
Ženski 1 0 0 1
UKUPNO 3 0 0 8

Galerija uredi

  • Nikoličevo
  •  

    Nikoličevo i okolina

  •  

    Nikoličevo, panorama

  •  

    Nikoličevo

Reference uredi

  1. ^ Stanojević, Marinko (1975). Crna Reka, antropogeografska građa iz zaostavštine Marinka Stanojevića, priredio Ljubiša Rajković Koželjac. Zaječar: Novinska ustanova Timok. str. 95—98. 
  2. ^ Milićević, Milan Đ. (1876). Kneževina Srbija, Beograd. Beograd: Državna štamparija. str. 873, 875. 
  3. ^ Dinić, Jakša (2019). Toponimi Crnorečja (PDF). Beograd: Srpska akademija nauka. str. 491. 
  4. ^ Bojanić-Lukač, Dušanka (1978). „Zaječar i Crna Reka u vreme turske vladavine (XV-XVIII vek)”. Glasnik Etnografskog muzeja u Beogradu. 42: 23—78. 
  5. ^ Pavlović, Đorđe (2014). Graditeljsko nasleđe u Srbiji, Zbornik u čast dr Dobroslava Bojka Pavlovića. Beograd. str. 3. ISBN 978-86-81529-51-5. 
  6. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  7. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  8. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze uredi

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Николичево&oldid=26184579”