Osnabrik
Osnabrik (nem. Osnabrück) grad je u Nemačkoj, u saveznoj državi Donja Saksonija, sa oko 165.500 stanovnika. Posle Hanovera i Braunšvajga, Osnabrik je po veličini treći grad države i jedan od većih gradskih centara Nemačke.
| Osnabrik nem. Osnabrück | |
|---|---|
 Glavni trg sa gradskom većnicom | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Nemačka |
| Savezna država | Donja Saksonija |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — | 156.315 (31 12 2.013) |
| — gustina | 1.367,4 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 52° 16′ 43″ S; 8° 02′ 36″ I / 52.278521° S; 8.043463° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 54-190 m |
| Površina | 119,8 km2 |
  Osnabrik Osnabrik na karti Nemačke | |
.svg) Položaj grada Osnabrik u Nemačkoj | |
| Ostali podaci | |
| Gradonačelnik | Volfgang Grizert (CDU) |
| Poštanski broj | 49074-49090 (pre: 4500) |
| Pozivni broj | 0541 |
| Registarska oznaka | OS |
| Veb-sajt | |
| www.osnabrueck.de | |
U gradu se nalazi Univerzitet i istorijsko sedište rimokatoličke biskupije.
Godine 1648. u Osnabriku i Minsteru je zaključen Vestfalski mir, pa grad neki nazivaju „Grad mira“.
Geografija uredi
Osnabrik leži u dolini između niskih planina Viengebirge na severu i Teutonburške šume na jugu, na levoj obali reke Haze. Grad se nalazi na nadmorskoj visini od 63 metra. Površina opštine iznosi 119,8 km².
Stanovništvo uredi
U samom gradu je, prema procjeni iz 2010. godine, živjelo 163.286 stanovnika. Prosječna gustina stanovništva iznosi 1.363 stanovnika/km².
Istorija uredi
Ime grada potiče od kombinacije niskonemačkih reči Osen (Ossen, istok) i Brige (Brügge, most). Grad je bio trgovačko raskršće kada je 780. Karlo Veliki ovde osnovao biskupiju i kasnije 804. gimnaziju (Gymnasium Carolinum). Godine 889. Osnabrik je dobio trgovačke privilegije. Car Fridrih Barbarosa je 1157. dao gradu privilegiju da podigne utvrđenja. Većina starih gradskih kula se još mogu videti. Osnabrik je postao član Hanze u 12. veku, kao i član Vestfalske federacigrad jeova.
U gradu postoji katedrala u pozno romaničkom stilu. Arheološka istraživanja su pokazala da najstariji temelji potiču iz 10. veka. Većina današnje građevine je iz 12. i 13. veka, sa gotičkim horom i jugozapadnim zvonikom. Zanimljivo je da je ovaj zvonik četiri puta veći od, ranije izgrađenog, severoistočnog, jer planovi da se ovaj drugi ponovo izgradi nikada nisu ostvareni.
Osnabrik je bio poznat po progonima veštica od 1561. do 1639. Pod vlašću gradonačelnika Hamahera, 1582. izvedeno je 163 žena pred sud pod optužbom da su veštice, a većina od njih je spaljena. Pod gradonačelnikom Pelsterom, 1636-1639 osuđeno je više od 40 navodnih veštica na smrt. Ukupno, spaljeno je 276 žena i dva muškarca tokom ovog perioda.
Građani su bili privrženi protestantskoj reformaciji, tako da je sukob sa katoličkim biskupom trajao sve do 17. veka. Verovatno najvažniji istorijski događaj u gradu bili su pregovori 1643—1648, koji su doveli do Vestfalskog mira, čime je okončan Tridesetogodišnji rat. Pošto su katolici i protestanti odbijali direktan susret, katolici su boravili u Minsteru, a protestanti u Osnabriku. Dvorana mira (Friedenssaal) u gradskoj većnici iz 1517, je mesto gde su se odvijali pregovori. Tu je dogovoreno pravilo Cuius regio, eius religio (Onaj ko vlada, određuje religiju). Za grad Osnabrik je prediđeno da se u upravi gradom smenjuju rimokatolički i protestantski biskup, pri čemu bi protestantskog biskupa birao vojvoda Braunšvajg-Lineburga. Tako se desilo da je princ Frederik (1763—1827), bio izabran za biskupa kada je imao svega 196 dana, da bi na vlasti što duže bio protestant. Dans u gradu ima otprilike podjednako protestanata i katolika.
Osnabrik je postao deo kraljevine Hanover 1803. Cela kraljevina Hanover je postala pruska teritorija 1866.
Drugi svetski rat uredi
U blizini grada, u oficirskom logoru VI C (OFLAG VI C Osnabrück Eversheide), tokom Drugog svetskog rata bili su zatočeni oficiri Jugoslovenske vojske. Između 20. i 30. aprila 1941, u logor je zatvoreno između 4.000 i 4.500 srpskih oficira.[1] Među njima su bili poznati intelektualci: Oto Bihalji Merin, Milan Bogdanović, Stanislav Vinaver, Dušan Timotijević i mnogi drugi. Tokom bombardovanja Osnabrika od strane britanske avijacije na dan 6. decembra 1944. u večernjim satima, u logoru je poginulo 116 srpskih oficira dok je 128 teško ranjenih preminulo nešto kasnije.[1]
Grad je teško oštećen bombardovanjima krajem Drugog svetskog rata. U 79 naleta avijacije, 68% grada i 85% gradskog jezgra je uništeno, ali su mnoge istorijske građevine rekonstruisane. Današnji „stari deo grada“ nije sasvim originalan, ali ostavlja utisak srednjovekovnog grada.
Osnabrik je bio centar garnizona britanske armije od Drugog svetskog rata. Planirano je da se ova vojna baza zatvori do godine 2010.
Kultura i znamenitosti uredi
U Osnabriku je rođen poznati pisac Erih Marija Remark. U gradu postoji „Centar za mir“ koji nosi njegovo ime.
Gradska većnica je simbol Osnabrika. Izgrađena je 1512, posle 25 godina izgradnje u pozno-gotičkom stilu. Ovde i u gradskoj većnici Minstera je 1648. potpisan Vestfalski mir.
Kula „Buks“ je bila početkom 13. veka gradska osmatračnica. Kula je u srednjem veku služila i kao zatvor. U doba progona veštica (16. i 17. vek), u kuli su mučene osumnjičene žene. Nekada je kula bila visoka 28 metara. Početkom 19. veka srušeno je oko 10 metara kule usled sklonosti padu.
Kapija Heger je podignuta 1817. na mestu nakadašnjih utvrđenja. Podignuta je u znak sećanja na vojnike iz Osnabrika koji su se borili u bici kod Vaterloa.
Gradska Katedrala sv. Petra je izgrađena u periodu 1218—1277, a prvobitna građevina na tom mestu je postojala još 785.
Hram Svetog Đorđa uredi
U Gradu se nalazi hram Srpske pravoslavne crkve koji je posvećen Svetom Đorđu.[1] Izgrađen je šezdesetih godina dvadesetog vijeka.[1] Ovo je prvi hram Srpske pravoslavne crkve koji je izgrađen na teritoriji Njemačke.[1] U crkvi se nalazi kripta sa 1.020 ćelija u kojoj se između ostalih nalaze i ostaci 35 generala koji su bili zatočeni u oficirskom logoru u Osnabriku za vrijeme Drugog svjetskog rata.[1] Nedaleko od hrama nalazi se srpsko vojničko i emigrantsko groblje.
Saobraćaj uredi
Grad je udaljen oko 35 km od međunarodnog aerodroma Minster-Osnabrik (skraćenica FMO).
Stanovništvo uredi
Od kuge 1575, umrlo je tri četvrtine stanovništva grada. Sledile su druge epidemije, požari, gladi i ratovi, tako da je trebalo 200 godina da se broj stanovnika vrati na nivo od pre kuge. Dolaskom industrijskog doba, stanovništvo se sa 10.000 (1823) popelo na više od 50.000 (1900).
Do 1939, broj stanovnika se još jednom udvostručio na 100.000. Maksimalan broj žitelja grad je imao 1995. (168.618). Najnoviji podaci sa kraja februara 2006. govore da u gradu živi 164.695 stanovnika.
Prema podacima iz 2012, na području grada živi oko 5.000 Srba.[1]
|
|
|
Međunarodna saradnja uredi
| Mjesto | Država | Vrsta saradnje | Od |
|---|---|---|---|
| Harlem | Holandija | partnerstvo | 1961. |
| Darbi | Ujedinjeno Kraljevstvo | partnerstvo | 1976. |
| Anžer | Francuska | partnerstvo | 1964. |
| Hefej | Kina | prijateljstvo | 2006. |
| Gmind | Austrija | prijateljstvo | 1971. |
| Kristijanstad | Švedska | kontakt | 1998. |
| Kvangmjong | Južna Koreja | prijateljstvo | 1997. |
| Evansvil | SAD | prijateljstvo | 1991. |
| Čanakale | Turska | partnerstvo | 2004. |
| Tver | Rusija | partnerstvo | 1991. |
| Vila Real | Portugalija | partnerstvo | 2005. |
| Izvor | |||
Izvori uredi
Bidi još uredi
Spoljašnje veze uredi
- Zvanični sajt opštine (jezik: nemački)
- Njem. Savezni zavod za statistiku (jezik: nemački)
- Stalna konferencija gradova i opština (jezik: nemački)
- KommOn - Informacioni sistem gradova, opština i okruga. (jezik: nemački)
- Plan naselja na mapi (Mapquest)
- Panorame grada
- Progoni veštica u Osnabriku
