Petar Hristilić
Hristilić Petar (Beograd, 15. juni 1880 – Iriški Venac, 6. avgust 1937) bio je srpski glumac i reditelj.
Petar Hristilić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 15. jun 1880. |
| Mesto rođenja | Beograd |
| Datum smrti | 6. avgust 1937. (57 god.) |
Biografija uredi
Završio je četiri razreda gimnazije. Svoju glumačku karijeru razvijao je od sezone do sezone pronalazeći angažmane u velikom broju glumačkih trupa i pozorišta. Baveći se svojom profesijom, obišao je celu zemlju i njegova karijera je bila obeležena raznolikošću.
Pozorišne trupe uredi
Kao glumac započinje karijeru u raznim putujućim pozorištima.
Debituje 1897. godine u Putujućem pozorištu Vlade Popovića u Smederevu, naredne godine, dakle, od 1898. do 1899. godine nastupa u Putujućoj družini Đure Protića, a od 1899. do 1900. godine kod Petra Krstonošića.[1][2]
Pozorišta uredi
- Od 1901. do 1906. godine nastupa u Niškom pozorištu „Sinđelić“ i veoma kratko o kod Petra Ćirića.
- Od 1907. do 1910. godine je angažovan u Narodnom pozorištu u Beogradu. Tom prilikom je bio učenik Glumačke škole pri Narodnom pozorištu 1909. godine. Zajedno sa Aleksandrom Zlatkovićem i Teodorom Arsenović činio je grupu najboljih polaznika kursa.
- 1912. godine je nastupao u Povlašćenom pozorištu „Trifković“ pod upravom Sime Bunića.
- 1913. godine je aktivan u Povlašćenom pozorištu „Toša Jovanović“ pod upravom Mihaila Lazića Čička.
- 1914. godine je ponovo vodio svoju trupu.
- Za vreme Prvog svetskog rata osnivao je zarobljenička pozorišta u Hajnrihsgrinu u Austriji i u Nađmeđeru u Mađarskoj i u njima igrao i režirao.
- Od 1921. do 1922. godine bio je angažovan u Narodnom pozorištu u Skoplju.
- Od 1927. do 1928. godine je sa glumicom Olgom Ilić upravljao Gradskim pozorištem u Leskovcu.
- Od 1931. do 1932. godine radio je za Srpsko narodno pozorištue u Novom Sadu
- Od 1932. do 1933. godine imao je ugovor u Narodnom pozorištu u Nišu
Glumačke karakteristike uredi
Petar Hristilić je bio glumac velikih i raznovrsnih stvaralačkih sposobnosti, podjednako se nosio sa dramskim, karakternim i komičnim ulogama. Visoko inteligentan i izuzetne darovitosti, bio je vrlo emotivan i dubok u doživljaju. Budući veoma maštovit, udubljivao se u karaktere likova psihološki. Izoštrene i pravilne dikcije dubokog registra, isticao se širokom izražajnošću. Bio je glumac istinske umetničke snage i visokog potencijala, ali su mu prilično neuredan boemski život i bolest tokom poslednje decenije života narušavali ove kvalitete u najvećoj meri.[1]
Ostvario se i kao reditelj-pedagog, a svojim darom, iskustvom i znanjem uticao na umetničko vaspitavanje i razvijanje mladih glumaca.[1]
Režije uredi
- Domaći učitelj - Miloje Koča
- Despot Đurađ Branković - Karolj Obernjik
Uloge uredi
- Dužd od Mletaka - Maksim Crnojević, Laza Kostić
- Pavle Popović - Seoska lola, Ede Tot (Ede Tóth)
- Štinol - Tri devojčice, Hajnrih Berte (Heinrich Berté)
- Pijanica - Putem iskušenja, Radoslav M. Vesnić
- Gabrijel Borkman - Gabrijel Borkman, Henrik Ibzen
- Jakov Stojanović - Preko mrtvih, Dušan S. Nikolajević[1]
- Jago - Otelo i Otac Lavrentije - Romeo i Julija, Vilijam Šekspir
- Harpagon - Tvrdica, Molijer
- Plantroz - Pariska sirotinja, Eduar Brizbar i Ežen Nis
- Kir Janja, Jovan Sterija Popović
- Hadži Zamfir - Zona Zamfirova i Kalča - Ivkova slava, Stevan Sremac i dr.
Reference uredi
- ^ a b v g d „HRISTILIĆ Petar | Enciklopedija Srpskog narodnog pozorišta” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-11-03.
- ^ a b Jovanović, Raško V. (2013). Leksikon drame i pozorišta. Dejan Jaćimović. Beograd. ISBN 978-86-07-01999-1. OCLC 883837997.
Literatura uredi
- Milošević, Aleksandra (2014). Putujuća pozorišta u Srbiji od druge polovine XIX veka do 1945. Beograd: Muzej pozorišne umetnosti Srbije. ISBN 978-86-80629-76-6