Портал:NOB/Izabrana biografija2
Jurica Ribar (Đakovo, 26. mart 1918 — Trebaljevo kod Kolašina, 3. oktobar 1943) bio je jugoslovenski slikar i revolucionar i učesnik Narodnosolobodilačke borbe.
Mlađi je sin političara Ivana Ribara i brat revolucionara i narodnog heroja Ive Lole Ribara. Odrastao je i školovao se u Beogradu, gde je završio osnovnu školu i Drugu mušku gimnaziju, a marta 1941. godine je diplomirao na Pravnom fakultetu. Tokom studija je aktivno učestvovao u studentskom revolucionarnom pokretu, a bio je i član tada ilegalnog Saveza komunističke omladine. Aktivno se bavio sportom i umetnošću, a najviše slikarstvom. Pohađao je slikarsku školu kod Jovana Bijelića, a 1938. godine je postao član slikarske grupe „Desetorica”, koju su sačinjavali mnogi kasnije poznati slikari, poput Ljubice Cuce Sokić, Alekse Čelebonovića, Nikole Graovca i dr.
Nakon okupacije, maja 1941. godine je primljen u članstvo Komunističke partije. Najpre je delovao u okupiranom Beogradu, a na jesen je otišao u partizane, gde je u oslobođenom Užicu radio na izdavanju omladinske štampe i angažovanju omladine u borbu. Takođe je radio i u partizanskom slikarskom ateljeu u Užicu. Kasnije je radio u oslobođenoj Foči, a od juna 1942. godine je bio čaln Politodela Četvrte proleterske crnogorske udarne brigade, a bio je i učesnik Prvog kongresa Antifašističke omladine.
Učestvovao je u mnogim borbama tokom pohoda u Bosansku krajinu, kao i u velikim bitkama na Neretvi i Sutjesci. Smrtno je ranjen početkom oktobra 1943. godine u borbama protiv četnika i Italijana, za odbranu oslobođenog Kolašina. Preminuo je u partizanskoj bolnici u obližnjem selu Trebaljevo, gde je bio privremeno sahranjen. Nakon oslobođenja, njegovi posmrtni ostaci su preneti na Novo groblje u Beogradu.