Progar

приградско насеље у Сурчину, град Београд

Progar je naselje u gradskoj opštini Surčin, u gradu Beogradu. Prema popisu iz 2011. bilo je 1445 stanovnika.

Progar
Put za Progar
Administrativni podaci
DržavaSrbija
GradBeograd
OpštinaSurčin
Stanovništvo
 — 2011.Pad 1.445
Geografske karakteristike
Koordinate44° 42′ 54″ S; 20° 09′ 40″ I / 44.71501° S; 20.16121° I / 44.71501; 20.16121
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina60 m
Progar na karti Srbije
Progar
Progar
Progar na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj11280
Pozivni broj011
Registarska oznakaBG

Progar je najzapadnije naselje teritorije grada Beograda, ujedno i najzapadnije naselje gradske opštine Surčin. Ima oko 1500 stanovnika. Tu su ambulanta, osnovna škola, crkva, kao i stara porodična kuća Aćimovića u Progaru.

U Progaru se nalazi lepo kupalište na reci Savi-takozvana Tarzan plaža. Pored kupališta na reci, napomenuli bismo i bogatu floru i faunu kojom obiluju Bojčinska šuma, šuma Crni Lug i okolina reke.

Autobuski saobraćaj sa Beogradom se ostvaruje linijom 605 (Progar — Boljevci — Blok 45)

Istorija

uredi
 
Spomenik iz NOB-a u Bojčinskoj šumi

Materijalni dokazi ukazuju da su ovi prostori bili naseljeni još u najstarija vremena. Utvrđeno je da se na prostoru današnjeg centra nalazila rimska nekropola iz perioda kasne antike, ali i da se na ovom prostoru živelo tokom čitavog srednjeg veka. Početkom VI veka ovaj prostor naseljavaju Sloveni. Progar je formiran u vreme najezde Turaka 1521. godine, kad je srpsko stanovništvo, bežeći preko Save, na mestu starog spaljenog sela osnovalo naselje. U turskom popisu 1546. zabeleženo je pod imenom Živač. Prvi put pod današnjim imenom pominje se 1716. godine, kada podpada pod austrougarsku vlast, a 1739. godine postaje deo Vojne granice.

U Progaru se nalazi arheološki lokalitet Progarski vinogradi.

Pravoslavni hram je izgrađen 1799. godine i posvećen je Sv. Arhanđelu Gavrilu (slavi se 26. jula). Tokom Prvog i Drugog svetskog rata hram je pretrpeo znatna oštećenja, ali je brzo obnavljan prilozima građana.

Pominje se da je škola u Progaru počela sa radom 1760. godine, ali prvi zabeleženi podaci o učenicima datiraju tek iz 1802. godine. Tokom XIX veka radila je u teškim uslovima.

Osam mladića iz Progara je stradalo pri pokušaju prelaska nabujale Save, uveče 25. decembra 1937. - sedmorica su se utopila, jedan je naknadno umro od promrzlina.[1]

Po izbijanju Drugog svetskog rata, došlo je do prekida rada osnovne škole. Prekid je trajao do školske 1942. godine, kada je đacima srpske nacionalnosti nametnut program ustaške Nezavisne Države Hrvatske. U selo su tada stigli i učitelji — Hrvati, koji su te godine držali nastavu prema svom programu.

Tada dolazi do jednog novog momenta. U Progaru počinje da se aktivno razvija narodno-oslobodilačka borba. Do kraja 1942. godine iz sela je preko stotinu mladića i devojaka otišlo u partizanske jedinice.

Partizani u selo ulaze ilegalno, najčešće noću i već te godine u selu i okolini izvode oružane akcije. Selo je tokom 1943. godine postaje slobodno od fašističke vlasti, povlači se ustaška žandarmerija, a s njom i učitelji.

Sa školskom 1943/44. godinom, prema odluci Okružnog NO odbora za Srem započinje sa radom Partizanska osnovna škola s prvim partizanskim učiteljem Živkom Pucarevićem Učom. Dolazilo je do povremenih prekida nastave zbog iznenadnog upada fašista u selo. U partizanskoj školi se radilo na opismenjavanju nepismenih meštana, pripremani su pozorišni komadi i skečevi.

Po odluci Opštine Zemun osnovna škola "Jovan Popović" iz Progara se integrisala sa osnovnom školom "Branko Radičević" iz Boljevaca i od tada nosi to ime, a 1974. godine je izgrađena nova školska zgrada.

Demografija

uredi

U naselju Progar živi 1156 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 40,1 godina (39,0 kod muškaraca i 41,2 kod žena). U naselju ima 445 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,27.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[2]
Godina Stanovnika
1948. 1.354
1953. 1.267
1961. 1.354
1971. 1.239
1981. 1.367
1991. 1.457 1.381
2002. 1.455 1.524
Etnički sastav prema popisu iz 2002.[3]
Srbi
  
1.381 94,91%
Jugosloveni
  
9 0,61%
Hrvati
  
8 0,54%
Mađari
  
8 0,54%
Slovaci
  
5 0,34%
Romi
  
3 0,20%
Crnogorci
  
2 0,13%
Makedonci
  
2 0,13%
Slovenci
  
1 0,06%
Rusini
  
1 0,06%
Rumuni
  
1 0,06%
Nemci
  
1 0,06%
nepoznato
  
16 1,09%


Domaćinstva
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Reference

uredi
  1. ^ "Vreme", 26. dec. 1937.
  2. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  3. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  4. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze

uredi