Toms Skujinš

Toms Skujinš (let. Toms Skujiņš; 15. jun 1991) letonski je profesionalni biciklista koji trenutno vozi za UCI vorld tur tim — Lidl—trek. Četiri puta je osvojio prvenstvo Letonije u vožnji na hronometar, dvaput u drumskoj vožnji, dok je po jednom osvojio trku Tre vali Varezine i UCI Amerika tur takmičenje, a na Điro d’Italiji osvojio je sprint klasifikaciju. Četiri puta je dobio nagradu za biciklistu godine Letonije.

Toms Skujinš
Skujinš 2015.
Lični podaci
Puno ime	Toms Skujinš
Datum rođenja	(1991-06-15)15. jun 1991.
Mjesto rođenja	Sigulda, Letonija
Državljanstvo	Letonija, Andora
Visina	1,78 m
Masa	70 kg
Timske informacije
Trenutni tim	Lidl—trek
Disciplina	drumski
Uloga	vozač
Tip vozača	univerzalac
Profesionalna karijera
2011—2012	La pom Marselj
2013—	Ritemu—delfin
2014—2015	Razvojni tim Hinkapi
2016—2017	Kenondejl
2018—	Trek—segafredo
Uspjesi
Prvenstva
Nacionalni šampion (drumska trka)	2 (2019, 2021)
Nacionalni šampion (vožnja na hronometar)	4 (2018, 2021, 2022, 2023)
Druge trke
Tre vali Varezine 1 (2018)
Ostalo
UCI Amerika tur	1 (2015)
Ažurirano: 5. jun 2023.

Karijera

Godine 2013. osvojio je prvenstvo Letonije u drumskoj vožnji za vozače do 23 godine, nakon čega je Evropsko prvenstvo završio na trećem mjestu i Svjetsko na petom i dobio je po prvi put nagradu za biciklistu godine Letonije. U oktobru 2013. potpisao je ugovor sa razvojnim timom Hinkapi. Godine 2014. osvojio je trku Mont mežantik u Kanadi, gdje je ostvario dvije etapne pobjede i osvojio je klasifikaciju po poenima i klasifikaciju za najboljeg mladog vozača. Godine 2015. osvojio je Vinston—Sejlem klasik, završio je trku Tur de Bose na drugom mjestu i ostvario je etapnu pobjedu na Tur of Kaliforniji iz bijega, zahvaljujući čemu je bio lider i trke i brdske klasifikacije do hronometra. Zbog dobrih rezultata, osvojio je takmičenje UCI Amerika tur i dobio je nagradu za letonskog biciklistu godine po drugi put.

Godine 2016. prešao je u vorld tur tim Kenondejl, a prvu pobjedu za tim ostvario je na petoj etapi Tur of Kalifornije. Godine 2017. pobijedio je na drugoj etapi na trci Setimana internacionale di Kopi e Bartali, gdje je bio lider do poslednje etape, kada mu je na poslednjem usponu spao lanac, zbog čega je izgubio vrijeme i završio je na drugom mjestu u generalnom plasmanu, 16 sekundi iza Lilijana Kalmežana. Tokom druge etape Tur of Kalifornije u maju, pao je i slomio je ključnu kost i zadobio je potres mozga, a pri pokušaju da se vrati na bicikl ponovo je pao. Nakon što se oporavio od povrede završio je prvenstvo Letonije u vožnji na hronometar na drugom mjestu, 30 sekundi iza Aleksejsa Saramotinsa, a u avgustu je vozio svoju prvu grand tur trku — Vuelta a Espanju, koju je završio na 123 mjestu u generalnom plasmanu.

Skujinš na Tur de Fransu 2018.

U septembru 2017. godine potpisao je dvogodišnji ugovor sa timom Trek—segafredo. Na početku sezone 2018. osvojio je klasik Loseta—Andrač u sklopu Vuelta a Maljorke, dok je u maju ostvario etapnu pobjedu na Tur of Kaliforniji, što mu je bila ukupno treća pobjeda na trci i osvojio je brdsku klasifikaciju. U junu je po prvi put osvojio prvenstvo Letonije u vožnji na hronometar, a dan kasnije je uvršten u tim za Tur de Frans. Na petoj etapi dobio je nagradu za najagresivnijeg vozača etape i uzeo je tačkastu majicu za lidera brdske klasifikacije, postavši prvi letonski vozač ikada koji je bio lider neke od klasifikacija na Turu. Majicu je nosio pet dana, a na etapi 15 završio je na petom mjestu, dok je radio za Baukea Molemu koji je završio na trećem mjestu, čime je postao prvi letonski biciklista koji je završio neku etapu na Turu u prvih pet, nakon Romansa Vajnštejnsa 2003. godine. U oktobru, osvojio je jednodnevnu trku u Italiji — Tre vali Varezine, ispred Tiba Pinoa, a na kraju sezone po treći put je dobio nagradu za letonskog biciklistu godine.

Godine 2019. Strade Bjanke završio je na devetom mjestu, dok je u junu po prvi put osvojio prvenstvo Letonije drumskoj vožnji. Drugu godinu zaredom je uvršten u tim za Tur de Frans, gdje je na petoj etapi dobio nagradu za najagresivnijeg vozača; na etapi 17 završio je na devetom mjestu, a Tur je završio na 81 mjestu u generalnom plasmanu. U oktobru, završio je Tre vali Varezine trku na trećem mjestu, iza Primoža Rogliča i Đovanija Viskontija. Godine 2020. ponovo je vozio Tur de Frans, gdje je osmu etapu završio na drugom mjestu iza Nansa Petersa, nakon što je proveo dan u bijegu, čime je izjednačio najbolji rezultat nekog letonskog bicikliste na Turu, nakon što je Vajnštejns završio etapu na drugom mjestu 2003. godine. Na Turu je radio za Molemu i Ričija Porta, koji je na kraju završio na trećem mjestu, iza Tadeja Pogačara i Primoža Rogliča. Na kraju sezone produžio je ugovor sa timom na još dvije godine. Početkom decembra, po četvrti put je proglašen za letonskog biciklistu godine. Godine 2021. završio je klasik Brabantse pajl na petom mjestu, nakon čega je završio Vuelta a Andaluziju na petom mjestu u generalnom plasmanu. U junu je osvojio prvenstvo Letonije u vožnji na hronometar, a zatim je osvojio i prvenstvo u drumskoj vožnji, koje je bilo održano u sklopu Baltičkog prvenstva, na kojem su učestvovali biciklisti iz Estonije i Litvanije; pobijedio je ispred Estonca Mikelsa Raimsa i osvojio je po drugi put prvenstvo Letonije i po prvi put Baltičko prvenstvo. Ponovo je bio u sastavu tima za Tur de Frans, gdje je sedmu etapu završio na 11 mjestu, a etapu 16 na sedmom mjestu. U septembru je bio nominovan za UCI komisiju za drumski biciklizam, gdje je dobio 101 glas, ali je izgubio od Filipa Žilbera koji je dobio 205 glasova.

Skujinš na trci Tur de Romandi 2022.

Godine 2022. završio je Strade Bjanke na 16 mjestu, nakon čega je osvojio brdsku klasifikaciju na Tur de Romandi trv. Krajem juna je po treći put osvojio prvenstvo Letonije u vožnji na hronometar, a u julu je izabran u sastav tima za Tur de Frans po peti put, postavši prvi letonski biciklista koji je vozio Tur pet puta. U oktobru je završio klasik Benš—Šimaj—Benš na petom mjestu, a na kraju sezone produžio je ugovor sa timom na još dvije godine. Godine 2023. završio je Strade Bjanke na 17 mjestu i Brabantse pajl na devetom, nakon čega je u maju vozio Điro d’Italiju po prvi put. Četvrtu etapu je završio na trećem mjestu, iza Orelina Pare Pentrea i Andreasa Leknesunda, što je bio najbolji rezultat nekog letonskog bicikliste na Điru od 2004. godine. Etapu 12 završio je na drugom mjestu, iza Nika Denca, čime je ostvario najbolji rezultat na nekoj grand tur trci i dobio je nagradu za najagresivnijeg vozača na etapi. Điro je završio na 31 mjestu u generalnom plasmanu i osvojio je sprint klasifikaciju. U junu je osvojio prvenstvo Letonije u vožnji na hronometar po četvrti put. Godine 2024. završio je Strade Bjanke na drugom mjestu, dva minuta i 44 sekunde iza Pogačara, koji je ostvario solo pobjedu napadom na 81 km до циља.

Приватни живот

Завршио је Прву гимназију у Риги, студирао је на Летонској академији спортске педагогије, а живио је у Карникави, Ђирони, Андори и САД. Ожењен је са бившом професионалном бициклисткињом Абигејл Мики.

Спољашње везе

• Званични веб-сајт
• Профил на сајту uci.org
• Profil na sajtu cyclingarchives.com
• Profil na sajtu procyclingstats.com
• Profil na sajtu cqranking.com
• Profil na sajtu cyclebase.nl
• Profil na sajtu Olimpijskog komiteta Letonije