Jeljnja
Jeljnja (rus. Ельня) grad je u evropskom delu Ruske Federacije i administrativni centar Jeljnjanskog rejona na jugu Smolenske oblasti.
| Jeljnja Ельня | |
|---|---|
 Jeljnjanska železnička stanica | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Središnji FO |
| Oblast |  Smolenska oblast |
| Rejon | Jeljnjanski rejon |
| Osnovan | prvi pomen 1150. |
| Status grada | 1776. |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2014. | 9.573 |
| — gustina | 638,2 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 54° 34′ 00″ S; 33° 10′ 00″ I / 54.566667° S; 33.166667° I |
| Vremenska zona | UTC+4 |
| Aps. visina | 225 m |
| Površina | 15 km2 |
.svg)  Jeljnja Jeljnja na karti Rusije | |
 Jeljnja Jeljnja na karti Smolenske oblasti | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 216330 |
| Pozivni broj | +7 48146 |
| Registarska oznaka | 67 |
| OKATO kod | 66 219 501 |
| OKTMO kod | 66 619 101 001 |
| Veb-sajt | |
| www.roslavl.ru | |
.png)
Prema proceni nacionalne statističke službe, u gradu je 2014. živelo 9.573 stanovnika što je oko 70% celokupne populacije pripadajućeg mu rejona.
Geografija
urediGrad Jeljnja nalazi se u zapadnom delu istoimenog dela na jugu Smolenske oblasti, nedaleko od izvorišta reke Desne (pritoka Dnjepra) koja protiče kroz središte grada, na 82 km jugoistočno od administrativnog centra oblasti grada Smolenska.
Istorija
uredi
Jeljnja se u pisanim dokumentima prvi put pominje još davne 1150. kao gradsko naselje Jelna (rus. Ельня), te se smatra jednim od najstarijih naseljenih mesta na području Smolenske oblasti. Naziv naselja verovatno potiče od reči ель, odnosno staroruski елина što označava drvo jelu.
Naselje je delilo svoju istoriju sa istorijom Smolenske zemlje, te je 1239. prvo bilo na udaru Zlatne horde, potom je postalo delom Litvanske kneževine i Poljsko-litvanske zajednice. Po okončanju Rusko—poljskih ratova (1654—1667) vraćeno je u sastav Ruskog carstva. Godine 1776. Jeljnja dobija status grada i postaje okružnim centrom u granicama Smolenske gubernije. Regulatorni plan razvoja grada usvojen je još 1780. godine.
Tokom Napoleonove invazije na Rusiju 1812. Jeljnja se među prvima našla na udaru francuske vojske, ali se u gradu jednako tako razvio i jedan od prvih partizanskih pokreta otpora protiv Francuza. Neko vreme tokom rata u gradu se nalazio i štab generala Mihaila Kutuzova.
Tokom Drugog svetsko rata grad je u više navrata bio poprište žestokih borbi između vojske Fašističke Nemačke i sovjetskih partizana. Upravo kod Jeljnje je 30. avgusta 1941. izvedena prva uspešna operacija protiv fašističkih trupa od strane Sovjeta. Tokom avgusta 1943. Jeljnja je bila jedna od ključnih bojišnica tokom Bitke za Smolensk, a grad je konačno oslobođen 30. avgusta 1943. godine.
Za herojski otpor okupatoru tokom Drugog svetskog rata grad je nagrađen ordenom „Otadžbinskog rata I stepena“ 1981. godine. Odlukom predsednika Ruske Federacije od 8. oktobra 2007. grad Jeljnja je odlikovan zvanjem „Grada vojničke časti“ (rus. Город воинской славы).
Stanovništvo
urediPrema podacima sa popisa stanovništva 2010. u gradu je živelo 10.095 stanovnika, dok je prema procenama za 2014. grad imao 9.573 stanovnika.[1]
| 1897. | 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2014. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2.400 | 6.897 | 8.336 | 9.078 | 9.868[2] | 10.798[3] | 10.095[4] | 9.573 |
Poznati Jeljnjani
urediU selu Novospaskoje, nedaleko od Jeljnje, 1804. je rođen čuveni ruski kompozitor i osnivač savremene ruske opere Mihail Glinka. Glinku mnogo smatraju i ocem ruske klasične muzike. U njegova najpoznatija dela ubrajaju ses opere „Ivan Susanjin“, „Ruslan i Ljudmila“, orkestarsko delo „Kamarinskaja“ i simfonija „Noć u Madridu“. Njegova rodna kuća je 1982. restaurisana i pretvorena u muzej, a u njegovu čast u Jeljnji se tradicionalno održava festival klasične muzike.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Оценка численности постоянного населения Смоленской области на 1 января 2014 года Архивирано на сајту Wayback Machine (7. април 2014)
- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (2011). „Predvaritelьnыe itogi Vserossiйskoй perepisi naseleniя 2010 goda (Preliminarni rezultati nacionalnog popisa stanovništva 2010)”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
Spoljašnje veze
uredi
- Službena veb stranica
- Махотин Б. А. "К живым истокам", Смоленск, 1989 г. Ельня
- Istorija nastanka grba Jeljnje
