Abinski rejon
Abinski rejon (rus. Абинский район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon smešten u jugozapadnom delu Krasnodarske pokrajine, odnosno na jugu evropskog dela Ruske Federacije.
| Abinski rejon Abinskiй raйon | |
|---|---|
 | |
 | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Južni FO |
| Administrativni subjekt | Krasnodarski kraj |
| Admin. centar | grad Abinsk |
| Koordinate | 44° 51′ 48″ N 38° 10′ 16″ E / 44.86333° S; 38.17111° I |
| Status | opštinski rejon |
| Osnivanje | 1924. |
| Površina | 1.624,10 km2 |
| Stanovništvo | 2017. |
| — broj st. | 96.854 |
| — gustina st. | 59,64 st./km2 |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Registarske tablice | 23, 93, 123 |
| Pozivni broj | +7 86150 |
| OKATO kod | 03 201 000 |
| Zvanični veb-sajt | |
.png)
.png)
Administrativni centar rejona i njegovo najveće i najvažnije naselje je grad Abinsk.
Prema podacima nacionalne statističke službe Rusije za 2017. na teritoriji rejona živelo je 96.854 stanovnika ili u proseku 59,64 st/km². Površina rejonske teritorije je 1.624 km².
Geografija uredi
Abinski rejon se nalazi na jugozapadu Krasnodarske pokrajine, obuhvata teritoriju površine 1.624,10 km², i po tom parametru dvadeseti je po veličini rejon u Pokrajini. Graniči se sa Krasnoarmejskim rejonom na severu, na severozapadu je Slavjanski, na zapadu Krimski i na istoku Severski rejon, dok je na jugu Gelendžički gradski okrug.
U reljefu rejona jasno se izdvajaju dva područja. Niska i zamočvarena područja Zakubanjske naplavne ravnice koja se pružaju duž leve obale reke Kubanj na severu rejona postepeno se pretvaraju, idući ka jugu, u brdsko i bežuljkasto područje koje predstavlja severnu podgorinu Velikog Kavkaza. Prosečna nadmorska visina rejonske teritorije je oko 48 metara. Na teritoriji rejona se nalaze brojni, uglavnom manji vodotoci koji teku u smeru severa i nalaze se u basenu Kubanja. Najveći među njima su reke Abin (81 km) sa Adegojem (20 km), Hablj (54 km) i Kuafo (19 km). Na severozapadu rejon izlazi na jugoistočnu obalu Varnavinskog jezera.
Istorija uredi
Abinski rejon je zvanično uspostavljen 2. juna 1924. kao nižestepena administrativna jedninica tadašnjeg Kubanjskog okruga Jugoistočne oblasti, i prvobitno ga je činilo 8 seoskih opština. Par meseci kasnije postaje delom novoosnovane Severnokavkaske pokrajine.
Privremeno je bio rasformiran od marta 1932. do decembra 1934. kada je ponovo uspostavljen, ali tada kao jedinica Azovsko-crnomorske pokrajine. U tom periodu njegova teritorija se nalazila u sastavu susednog Krimskog rejona. U sastavu Krasnodarske pokrajine je od septembra 1937. godine.
Demografija i administrativna podela uredi
Prema podacima sa popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona živelo je ukupno 91.909 stanovnika,[1] dok je prema proceni iz 2017. tu živelo 96.854 stanovnika, ili u proseku oko 59,64 st/km².[2] Po broju stanovnika nalazi se na 19. mestu sa ukupnim udelom u pokrajinskoj populaciji od 1,73%.
| 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2017. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 66.498 | 76.422 | 79.906 | 82.426[3] | 89.794[4] | 91.909[1] | 96.854* |
Napomena:* Prema proceni nacionalne statističke službe.
Na teritoriji rejona nalazi se ukupno 36 naseljenih mesta administrativno podeljenih na 8 drugostepenih opština (dve urbane i 6 ruralnih). Administrativni centar rejona i njegovo najveće naselje je grad Abinsk sa oko 38.000 stanovnika. Status gradskog naselja ima i varošica Ahtirski u kojoj živi oko 21.000 stanovnika. Najveća seoska naselja su stanice Holmskaja (18.000) i Mingreljskaja (5.500 stanovnika).
Etničku većinu u rejonu čine Rusi sa oko 90,0%, a najveće manjinske zajednice su Jermeni sa 3,0% i Ukrajinci sa 1,7%.
Saobraćaj uredi
Preko teritorije Krimskog rejona prolazi deonica A-146 Krasnodar—Novorosijsk.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ a b "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (15. март 2013)
- ^ „Čislennostь naseleniя Rossiйskoй Federacii po municipalьnыm obrazovaniяm na 1 яnvarя 2017 goda”. Arhivirano iz originala 31. 07. 2017. g. Pristupljeno 09. 03. 2018.
- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
